Αρχική πολιτισμός Πολιτισμός & βαρβαρότητα τ. 73

Πολιτισμός & βαρβαρότητα τ. 73

– Είχα δυο βδομάδες να δω τηλεόραση… Έκανα το λάθος να ανοίξω, όμως, τη συσκευή και να πέσω πάνω στους χαριεντισμούς της Έλλης Στάη με την Πέμυ Ζούνη. Η ηθοποιός-βουλευτής μας εξηγούσε, χαμογελαστά, τι περήφανη νιώθει που ψήφισε το Μεσοπρόθεσμο και «ανέλυε» γιατί δεν πρέπει να είμαστε τόσο κολλημένοι με ξεπερασμένες έννοιες όπως «εθνική κυριαρχία»… Έκλεισα την τηλεόραση οργισμένος, για να μη γίνω στο τέλος αληθινός Ηρόστρατος και κάψω τη συσκευή…

– Ο ίσκιος του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του, είναι ο τίτλος της έκθεσης του Γιώργου Ξένου που μπορεί κανείς να δει στο Επιγραφικό Μουσείο, μέχρι τις 20 Ιουλίου. Αναρωτιέμαι πού να βρίσκεται τώρα ο ίσκιος της κυρίας Ζούνη…
-Ξέρω, όμως, που είναι ο ίσκιος της κυρίας Διαμαντοπούλου. Για πρώτη φορά ένας τόσο μικρός άνθρωπος, ρίχνει μια τόσο βαριά σκιά πάνω από την Παιδεία, οδηγώντας την σταδιακά σε ολική έκλειψη… Πραγματικός Ηρόστρατος η υπουργός Παιδείας, καθώς φαίνεται θα καταφέρει να μείνει στην ιστορία για ένα πρωτοφανές έργο κατεδάφισης. Από τα πιο πρόσφατα έργα της, το οριστικό κλείσιμο των Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων, στις 30 Ιουνίου. Τα Κέντρα αυτά πρόσφεραν δωρεάν μαθήματα υπολογιστών, ξένων γλωσσών, λογοτεχνίας, μουσικής, οικονομικών, περιβάλλοντος, πολιτισμού και δεκάδες άλλες θεματικές ενότητες… Τώρα όλα παραδίδονται, εν ψυχρώ, στους ιδιώτες, μέσα από το πρόσχημα της μεταβίβασης αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Για να μη μιλήσουμε για τους δεκάδες εργαζόμενους που μένουν άνεργοι…
– Περιμένω να γράψει ένα ακόμη «μεγάλο ευχαριστώ» ο Πάσχος Μανδραβέλης, ώστε να καθιερωθεί κάθε χρόνο το θέμα της έκθεσης για τις εισαγωγικές εξετάσεις (αν έχουν μείνει πανεπιστήμια) να προέρχεται από κάποιο από τα εμπνευσμένα άρθρα του… Όπως εκείνο που λέει: «…Μακροχρόνια δεν υπάρχει τίποτε άλλο από την κατάργηση του σοβιετικού μοντέλου εκπαίδευσης που έχουμε στήσει»!
– Ευτυχώς υπάρχουν αληθινοί διανοούμενοι, όπως ο Νάνος Βαλαωρίτης, που πρόσφατα έκλεισε τα 90 του χρόνια, που πιστεύουν ότι κι εμείς πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι όπως η Αργεντινή, το Εκουαδόρ και η Παραγουάη. Είπε ο αειθαλής Νάνος: «Η νοοτροπία των ομάδων είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει το ασθενές περιβάλλον και η αλλαγή απ’ τη ρίζα ένα πράγμα προϋποθέτει: παιδεία. Η χώρα δεν βελτιώνεται συλλογικά με μία μαγική συνταγή απ’ τον Θεό… Η αναγέννηση δεν επιτυγχάνεται με κρατική επιχορήγηση και δάνεια, γίνεται από έναν αγώνα που τον κάνεις ο ίδιος με το σπαθί σου, την πένα σου, το κοντάρι, το όπλο σου κάθε φορά…» (από το protagon).
– Από την κοινωνία των (Δε)κάτων με αφορμή τα 90α γενέθλια του ποιητή, με τον τίτλο Χρίσματα κυκλοφορούν 86 ποιήματα, γραμμένα από το 2005 ως το 2011. Το εξώφυλλο κοσμεί σκίτσο φιλοτεχνημένο από τον ίδιο τον ποιητή με χρωματιστούς μαρκαδόρους και τον τίτλο Ακίνητος, όπως διαβάζουμε σε σχετική ανακοίνωση.
– «Πλήττεται η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό… Πλήττεται ο τουρισμός». Η μόνιμη καραμέλα για όσους δεν έχουν άλλα επιχειρήματα να αντιπαραθέσουν στην αγανάκτηση των πολιτών. Το μόνιμο επιχείρημα για όσους θέλουν την υποταγή.
Τώρα με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις Κρατικές Σκηνές, ανακάλυψαν ότι «δεν μπορεί να κλείνει ο Ναός του Παγκοσμίου Πνεύματος, η Επίδαυρος», διότι «αυτό σημαίνει μεγάλη ζημιά για τους επιχειρηματίες των γύρω περιοχών και για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό»… Προφανώς ούτε η εικόνα της Ελλάδας, ούτε ο Πολιτισμός πλήττονται από τις ιλιγγιώδεις περικοπές στους μισθούς και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων σε όσους υπηρετούν το χώρο του πολιτισμού…
– Νομίζω ότι το απολύτως επίκαιρο Παραμύθι χωρίς όνομα, του οποίου οι προγραμματισμένες παραστάσεις αναβλήθηκαν, θα μπορούσε να ανεβεί στην Πλατεία Συντάγματος από τους απεργούντες ηθοποιούς…

 

Σχόλια

Exit mobile version