Χαμένοι στη μετάφραση… – Γκάλοπ να δουν τα μάτια μας – Παιδί = Μέλλον; – Το σύστημα παιδιά, το σύστημα! – Πιάνουν τόπο τα μέτρα…
Χαμένοι στη μετάφραση…
Εντύπωση προκάλεσε η καταγγελία τεσσάρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία αποδείκνυαν ότι η ελληνική μετάφραση του μνημονίου έχει παραλείψει ορισμένες παραγράφους κρίσιμες. Πιο συγκεκριμένα, δεν έχουν μεταφραστεί τα ακόλουθα: 1. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών για συντάξεις να είναι κάτω από 2,5% επί του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2010-2060
2. Την άμεση ισχύ της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών στο δημόσιο τομέα στα 65 έτη, αντίθετα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες που κάνουν λόγο για σταδιακή εφαρμογή του σχετικού μέτρου κατά την περίοδο από το 2011 έως το 2013.
3. Μέχρι να τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανόνες σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης θα παγώσουν και θα εξεταστούν μετά τη θέσπιση των νέων κανόνων.
Ειδικά η τελευταία αυτή διάταξη παραβιάζει κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Από το υπουργείο Εργασίας απάντησαν ότι μάλλον έγινε λάθος στη μετάφραση. Χαμένοι στη μετάφραση, και το δούλεμα του λαού χοντραίνει επικίνδυνα…
Γκάλοπ να δουν τα μάτια μας
Συνεχίζεται η διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού μέσα από τα γκάλοπ. Η ALCO έδωσε μια πρόσφατη έρευνά της όπου τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων (πρόθεση ψήφου) είναι ιδιαίτερα χαμηλά: ΠΑΣΟΚ 25,1%, Ν.Δ.17,3%, ΚΚΕ 8,0%, ΛΑΟΣ 3,7%, ΣΥΡΙΖΑ 2,8%, Πράσινοι 1,6%, άλλο 3,5%, λευκό-άκυρο 11,5%, αποχή 15,9% και «δεν ξέρω/δεν απαντώ» 10,6%. Στο ενδεχόμενο να εμφανιστούν νέα κόμματα η απάντηση των ερωτηθέντων μεταβάλλεται αρκετά: ΠΑΣΟΚ 19,8%, Ν.Δ. 12,7%, ΚΚΕ 7,7%, ΛΑΟΣ 2,8%, ΣΥΡΙΖΑ 1,4%, Μπακογιάννη 9,1%, Κουβέλης 5,9%, Πράσινοι 1,0%, άλλο 2,2%, λευκό-άκυρο 11,1%, αποχή 15,5%, «δεν ξέρω/δεν απαντώ» 11,3%. Πολλοί θα χάσουν τον ύπνο τους και ίσως παραγγείλουν δικά τους γκάλοπ για να ανασάνουν λίγο…
Παιδί = Μέλλον;
Άλλη μια επέτειο «γιορτάσαμε» πριν λίγες μέρες, έτσι για τη σωτηρία της απανταχού καπιταλιστικής ψυχής. Αυτήν τη φορά ήταν η σειρά για τη «Μέρα του Παιδιού της Αφρικής». Πάλι σχέδια και μέτρα και προγράμματα, αλλά και αμείλικτα νούμερα που περιγράφουν αδρά την καπιταλιστική θηριωδία.
Περίπου 4.500.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Αφρική από αιτίες οι οποίες στον «πολιτισμένο» κόσμο θεωρούνται αυτονόητα αντιμετωπίσιμες. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο παιδιά απ’ αυτά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της έλλειψης πρόσβασης σε ασφαλές νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής. Την ίδια στιγμή ο Άντονι Λέικ, εκτελεστικός διευθυντής της UNICEF, δηλώνει ξεδιάντροπα: «Επενδύοντας στα παιδιά σήμερα, θα φέρουμε ωφελήματα για τις επερχόμενες γενιές». Και σπεύδει να μας πληροφορήσει ότι «περίπου 45,5 εκατομμύρια παιδιά στην υποσαχάρια Αφρική εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός σχολείου».
Ας έρθουμε όμως και στα δικά μας παιδιά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνει το Κοινωνικό Πορτραίτο του ΕΚΚΕ για την Ελλάδα, το 23,3% του συνόλου των παιδιών ηλικίας 0 έως 17 ετών διαβιούν σε νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν προβλήματα φτώχειας. Σε απόλυτους αριθμούς πρόκειται για περίπου 449.000 ανήλικα παιδιά. Ο αριθμός των φτωχών παιδιών παρουσιάζει αύξηση, παρότι τα ελληνικά νοικοκυριά που έχουν ανήλικα παιδιά μειώνονται σε απόλυτους και σχετικούς αριθμούς. Πάντως, το γιατί καμία περισπούδαστη έρευνα δεν μας λέει το ποιος φταίει, είναι ένα εύλογο ερώτημα.
Το σύστημα παιδιά, το σύστημα!
Η έκθεση της Κομισιόν «για τις πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά τις ενισχύσεις προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα για την αντιμετώπιση της κρίσης», αναφέρεται αναλυτικά στον τρόπο που ενισχύθηκαν οι τράπεζες και μέσω αυτών άλλες ομάδες του κεφαλαίου το 2009 και μέχρι τον Απρίλη του 2010. Είναι η πιο σαφής και ειλικρινής ομολογία για τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων, για το ποιος πρέπει να «σωθεί» και ποιος πρέπει να «πληρώσει».
Λέει λοιπόν η έκθεση: «Ο μέγιστος όγκος των μέτρων που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή, περιλαμβανομένων των καθεστώτων ενισχύσεων και παρεμβάσεων ad hoc που θεσπίστηκαν από τα κράτη-μέλη μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, ανέρχεται σε 4,13 τρισεκατομμύρια ευρώ».
Καλά διαβάσατε.
Ξέρετε τι αντιπροσωπεύει το ποσό αυτό;
– Το ΑΕΠ 17 ολόκληρων χρόνων της Ελλάδας!
– Πάνω από το διπλάσιο ΑΕΠ των 10 χωρών της ΕΕ που αναμένεται να ενταχθούν στο ευρώ!
– Το 46% του συνολικού ΑΕΠ των χωρών της ζώνης του ευρώ!
Πού βρέθηκαν τόσα τρισεκατομμύρια για να δοθούν στους τραπεζίτες και τα άλλα λαμόγια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας; Εκεί ακριβώς που βρήκε η κυβέρνηση της ΝΔ τα 28 δις ευρώ ενίσχυση προς τις ελληνικές τράπεζες.
Εκεί που βρήκε σήμερα -εν μέσω κρίσης και επιτήρησης- η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον 10 δις ευρώ για την ενίσχυση της «κεφαλαιακής επάρκειας» των τραπεζών, για τη δημιουργία του «Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας», που προβλέπεται στο μνημόνιο.
Γιατί, όπως είπε και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου μετά από συνάντηση με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλο, ο «κίνδυνος ζημιών» από τυχόν κανόνια ή άλλους κλυδωνισμούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα «αναλαμβάνεται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση». Δηλαδή από μένα κι από σένα.
Καταλάβατε τώρα ποιόν πάμε να σώσουμε και τι σημαίνει «σωτηρία της Πατρίδας»;
Πιάνουν τόπο τα μέτρα…
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η ΜΚΟ Κλίμακα, περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι στην Ελλάδα ζουν στους δρόμους, με τον αριθμό να μεγαλώνει απειλητικά τα τελευταία χρόνια και να αναμένεται να εκτιναχθεί μέσα στα επόμενα. Το 23,5% των αστέγων είναι απόφοιτοι Λυκείου, το 11% του συνολικού αριθμού τους έχει λάβει πανεπιστημιακή μόρφωση, ενώ μόλις το 9,3% των αστέγων δηλώνουν αναλφάβητοι. Οι κύριες αιτίες που έχουν αφήσει χωρίς στέγη τους ανθρώπους αυτούς είναι σύμφωνα με την έρευνα η ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα. Σε πολλές περιπτώσεις ο Αθηναίος μπορεί να δει ακόμη και οικογένειες με παιδιά να διαβιούν στους δρόμους.
Το ΚΕΘΕΑ δηλώνει ότι η χρονική συγκυρία της οικονομικής κρίσης δυστυχώς ευνοεί την έξαρση φαινομένων χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 60% των χρηστών που απευθύνθηκαν το 2009 στο ΚΕΘΕΑ ήταν άνεργοι, καθώς η χρήση ουσιών συνδέεται με σημαντικά προβλήματα στην αγορά εργασίας.
Τέλος, σύμφωνα με έρευνα για τους επισφαλείς εργαζόμενους, έχουμε:
• Τους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους από εταιρίες προσωρινής απασχόλησης, περίπου 30.000 άτομα.
• Τους εργαζόμενους με συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, ξεπερνούν τους 270.000, συν 70.000 με καθεστώς εργολαβίας.
• Τους εκ περιτροπής εργαζόμενους, περίπου 40.000 άτομα.
• Τους μερικώς και προσωρινά απασχολούμενους, 628.000 άτομα.
• Τους απασχολούμενους σε επιδοτούμενα προγράμματα και τους αμειβόμενους με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και ελλιπή δικαιώματα, που υπερβαίνουν τα 400.000 άτομα.
Εάν στους παραπάνω προστεθεί το 1 εκατομμύριο ατόμων με αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, προκύπτει ότι στην Ελλάδα 4 στους 10 εργαζόμενους δουλεύουν ήδη σε καθεστώς επισφάλειας.
Και πού είσαι ακόμα…
