Δακρυγόνα, αύρες αλλά και η ισχυρή καταιγίδα δεν στάθηκαν αρκετά για να αποθαρρύνουν τον κόσμο. Του Ηλία Σταθάτου

Το απεργιακό διήμερο της 6-7 Νοεμβρίου οδήγησε στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Δεν θα ήταν υπερβολή να δηλωθεί ότι οι κινητοποιήσεις ενόψει του Μνημονίου 3, είχαν τα πάντα. Υποτονικότητα αλλά και μαζικότητα, εκρηκτικές διαμαρτυρίες, καταστολή, μεγάλους συμβολισμούς αλλά και σημαντικές αλλαγές στη στάση δυνάμεων που λαμβάνουν μέρος στις διαδηλώσεις.
Αναλυτικά και ξεκινώντας από την Τρίτη, η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, δυνάμεις της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, συνδικάτα αλλά και το ΠΑΜΕ διοργάνωσαν ξεχωριστές πορείες με κατάληξη την Πλατεία Συντάγματος. Οι διαδηλωτές ανήλθαν σε μερικές δεκάδες χιλιάδες, αριθμός που φανερά επηρεάστηκε από την καθολική απεργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Ο παλμός μέτριος, καθώς ήταν διάχυτη η αίσθηση ότι το κύριο ραντεβού με τις καταστροφικές πολιτικές θα δοθεί την Τετάρτη, ημέρα ψήφισης του Μνημονίου 3.
Αυτό επιβεβαιώθηκε κατά τη συγκέντρωση της Τετάρτης στην Πλατεία Συντάγματος. Η ατμόσφαιρα ζεστάθηκε από νωρίς, καθώς εργαζόμενοι της ΠΟΕ-ΟΤΑ κατέλαβαν το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Πολλές προσυγκεντρώσεις λαϊκών συνελεύσεων «χτυπήθηκαν» από την αστυνομία με μπλόκα και προληπτικές προσαγωγές. Όσον αφορά την κεντρική κινητοποίηση, παρά το γεγονός ότι η ώρα της συγκέντρωσης ήταν 5 μ.μ., αρκετά νωρίτερα πλήθος κόσμου είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του στην Πλατεία Συντάγματος. Τελικά, περισσότεροι από 100.000 διαδηλωτές πήραν μέρος στην τεράστια συγκέντρωση που γέμισε τους περισσότερους δρόμους γύρω από την Πλατεία. Η επιμονή και η οργή των διαμαρτυρόμενων ήταν κάτι παραπάνω από φανερή. Παρά την ισχυρότατη καταιγίδα που ξέσπασε, σχεδόν κανένας δεν έφυγε, είτε είχε ομπρέλα είτε όχι.
Δεν πρέπει να παραλειφθεί η εξαιρετική πρωτοβουλία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να ανοίξουν πανό στο προαύλιο της Βουλής με μήνυμα «Καταστρέφετε τη χώρα. Φύγετε τώρα!», κίνηση που σκόρπισε ενθουσιασμό στους διαδηλωτές και έγινε δεκτή με επευφημίες. Στη συνέχεια, οι βουλευτές κατέβηκαν στο Σύνταγμα και ενώθηκαν με τους διαδηλωτές με σύνθημα: «Εμπρός λαέ, μην τους φοβηθείς, ήρθε η ώρα της ανατροπής». Κίνηση και κυρίως συνθηματολογία που θα ήταν καλό να συμμεριζόταν ευρύτερο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, καθώς πλήθος συνθημάτων του έμοιαζαν ανεπίκαιρα και εκτός κλίματος, καταδεικνύοντας ένα υπαρκτό πολιτικό πρόβλημα.
Όταν η βροχή σταμάτησε, ήρθε η ώρα της καταστολής. Με επίκεντρο το γνωστό φράχτη, ο οποίος άνοιξε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά το πολυδιαφημισμένο όχημα εκτόξευσης νερού, το μπαράζ χημικών άρχισε να εξαπλώνεται προς τη Λεωφόρο Αμαλίας, προκειμένου να αδειάσει ο χώρος. Κάτι όμως που δεν συνέβη, καθώς οι διαδηλωτές σταδιακά ανακαταλάμβαναν το χώρο που έχαναν λόγω των δακρυγόνων, αρνούμενοι να αποχωρήσουν.
Αξιοσημείωτη ήταν η στάση του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, το οποίο αφενός διαδήλωσε μαζί με τους υπόλοιπους, αλλά και έμεινε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια των επιθέσεων από τα ΜΑΤ, γεγονός που σχολιάστηκε ιδιαίτερα θετικά από όλους τους υπόλοιπους συγκεντρωμένους.
Μετά από ένα ακόμη μεγάλο καιρικό ξέσπασμα και τη συνέχιση των επιθέσεων από τις «δυνάμεις της τάξεως», μια ακόμη μεγάλη διαδήλωση διαλύθηκε. Όχι, όμως και η οργή…

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!