Διπλή Ταρίφα: Οι καλικάντζαροι της Βουλής

Καλημέρα πελάτες μου, συνεπιβάτες στο ταξί και συντρόφια στο δρόμο. Φτάσαμε, λοιπόν, στα Κάλαντα! Τώρα, ποιος θα τα πει και ποιος θα τα ακούσει, είναι το θέμα.

Οι μικροί πελάτες στους μεγάλους (για το μπαξίσι και τον κόσμο που τους παραδίνουμε), οι μεγάλοι (συνταξιούχοι, άνεργοι, διαδηλωτές κ.λπ.) στους πολιτικούς, γιατί αντί για μπαξίσι, τους κόβουν δώρα, μισθούς και τους γυρίζουν στο μεσαίωνα, και μάλιστα με το βούρδουλα και τα χημικά (αίσχος). Προειδοποιώ (εγώ ο ταπεινός και άσημος ταξιτζής) από αυτά που ακούω και βλέπω, περιμένω ότι θα είναι αξέχαστα και ανεπανάληπτα τα Κάλαντα για τους καλικάντζαρους της Βουλής και τα άγια Φώτα είναι πολύ κοντά! Έχει κλείσει, που λέτε, το κέντρο και κάνω Καλλιθέα, Ν. Σμύρνη, Φάληρο, οπότε να σου καλοσυνάτη η κυρία Άλκηστη μου κάνει νεύμα «εδώ, κοντά στον Άγιο Σώ στη». «Σιγά, γιατί μεγαλώσαμε πια», λέει. Εσύ φαίνεσαι νεαρούλα, την πειράζω. «Καμιά 80αριά. Πρόλαβα και την κατοχή», μου λέει. «Κι εκεί μας γυρίζει ο ιπτάμενος Ολλανδός, που λέει και το διήγημα». Ποιος είναι αυτός; ρωτάω. «Ο Γιώργος, βρε συ, όλο ταξίδια κάνει» (γέλια) «ή αλλιώς Τζέφρι, που λέει κι ένας φίλος μου. Έχω δει εγώ, φίλε, στην κατοχή, άνθρωπο και σκύλο να τραβούν το ίδιο πράγμα από κάδο σκουπιδιών!» Με δουλεύετε; της λέω. «Όχι, σου ορκίζομαι στα παιδιά μου». Τότε την πίστεψα. «Και ο Γιωργάκης, άκουσα, έδωσε στο κομμωτήριο 700 ευρώ για αυτόν, τη γυναίκα του και την κόρη του. Τι στο διάολο έκανε στο κεφάλι τους!» (ξερός εγώ). Κυρία Άλκηστη, θα σας γράψω στο Δρόμο, της λέω. «Τον ξέρω το Δρόμο» μου λέει, «ενημερώνομαι εγώ!». Να διαβάσετε τη διπλή ταρίφα, της λέω. «Θα τον αγοράσω το Σάββατο, να ’στε καλά, μου φτιάξατε τη διάθεση, φιλιά, καλά Χριστούγεννα!». Έχει ανοίξει το κέντρο και έχω πάρει την κάθοδο για Συγγρού, πολλοί πολίτες ταλαιπωρημένοι στο δρόμο ζητούν ταξί, οπότε πετάγεται ο μικρόσωμος κύριος  με την καμπαρντινούλα και την τσάντα και λέει «Ν. Σμύρνη πάτε;». Μπες μέσα, κύριε δικηγόρε. «Με κατάλαβες, πονηρέ ταξιτζή». Τι κάνουμε στο δρόμο, του λέω, «κουκιά σπέρνουμε» (γέλια); Σε λίγο διπλώσαμε με τη Λαρισαία κυρία και ο τσαχπίνης δικηγόρος κάνει λογοπαίγνια με την καταγωγή μας (εγώ μισοθηβαίος Αρβανίτης κι η άλλη κυρία Λαρισαία). οπότε τριπλώσαμε στο Σύνταγμα, πιάνουμε το φανάρι απέναντι από το Ζάππειο «Να ’στε καλά απεργοί, που έκαναν οι ταξιτζήδες Χριστούγεννα!» λέει ο τσαχπίνης! Οπότε το κοφτερό και διερευνητικό βλέμμα του ταξιτζή, μπανίζει τον «κύριο» Δούκα, τον υπουργό του Κωστάκη στο φανάρι να περνάει κάθετα με το τηλέφωνο στο αυτί και γελάκια, με παράστημα τσολιά, ομολογώ. Το αναφέρω λίγο ειρωνικά στους πελάτες μου, οπότε ο 65άρης δικηγόρος ανοίγει το τζάμι και με μισάνοιχτη την πόρτα αρχίζει τα «γαλλικά» του: «Βρε πούστ…, απατεώνα, που φέρατε τη χώρα στον γκρεμό, τολμάς και βγαίνεις στην κοινωνία με γελάκια; Θα σε σκίσω μωρή κουφάλα!» Εγώ να συγκρατώ τον δικηγόρο, οι άλλες δύο κυρίες να ξεθαρρεύουν και να βρίζουν, οπότε αυτός κατεβάζει το τηλέφωνο και φεύγει σφαίρα προς την Πλάκα. Εγώ με μισο-έκπληξη και ικανοποίηση ρωτάω τον δικηγόρο: δεν φοβηθήκατε κύριε δικηγόρε για τυχών συνέπειες; «Εγώ, ρε μεγάλε, τον Δεκέμβρη με έναν 15άρη κάναμε μια Μερσέντες λαμπόγυαλο και αν πετύχω πολιτικό-λαμόγιο στα δικαστήρια θα τον σαπίσω στο ξύλο! Μόνο η νέα γενιά, αυτοί οι νέοι του Δεκέμβρη θα φέρουν την άνοιξη! Σπουδάζω το γιο μου στην Αγγλία και τον χλευάζουν οι Άγγλοι. Κι εγώ του λέω: έχεις ταυτότητα, είσαι Έλληνας, μην ντρέπεσαι».
Τα βλέπετε πελάτες μου, όταν λέω ότι οι καλικάντζαροι της Βουλής θα φύγουν μέρα μεσημέρι και χωρίς την αγιαστούρα του Άνθιμου! Το ζήτημα είναι να τους πιάσει το κίνημα με τα σώβρακα στον ύπνο και όχι η νέα εξουσία το λαό με τα σώβρακα, όπως η χούντα κάποιους «ιστορικούς ηγέτες» έγκεγκε, που λέμε κι εμείς οι Αρβανίτες!