Διπλή Ταρίφα: Ξεναγώντας την Άνγκελα

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου!

Περπατώ εις το δάσος όταν η Άντζελα είναι εδώ! Αχ μωρέ Άνγκελα, αλλιώς είχα φανταστεί την πρώτη «επαφή» μας… Θα ξυπνούσα πρωί, θα φρεσκαριζόμουν, θα κατέβαινα στην πιάτσα, θα βάζαμε τα γερμανικά σημαιάκια και όλοι μαζί θα ανεβαίναμε στο «Venizelos». Θα στρώναμε το κόκκινο χαλί για να πατήσεις την Ελλάδα (πάλι), θα βάζαμε τα ευζωνάκια (είναι βαριά η βούρτσα του τσολιά!) να σε υποδεχθούν με τσάμικο αλα Παττακός, μετά τις σούβλες και τα αρνιά και συρτάκι με τα παιδιά του Πειραιά! Κατόπιν θα σε πηγαίναμε κούρσα για να δεις και τα άλλα δάση: Ελληνικό, Αιξωνή (του δικηγόρου ντε!), Πανόραμα Βούλας. Μετά θα σε βάζαμε σε ένα υποβρύχιο από τη μια πάντα (για να έρθει στα ίσα του) αφού πρώτα γύριζες τη μανιβέλα. Τέλος, θα κλείναμε με έναν ρομαντικό, περίπατο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και δείπνο με θέα την Ακρόπολη (μπας και καταλάβεις ότι οι «μαλάκες» έχουν και πολιτισμό)!
Έτσι είχε φανταστεί η «διπλή ταρίφα» την πρώτη μας επαφή και όχι να παρακινεί τους απλήρωτους εργαζόμενους του Ντυνάν να σου ρίξουν παντόφλες!
Πάμε τώρα στα μέσα του δάσους.
«Μεγάλο όφελος για τη χώρα μας στο εξωτερικό έκανε ο περίπατος του Σαμαρά και της Μέρκελ στο δάσος!» (Τσίμας).
«Πες τα Χρυσόστομε, να αγιάσει ο 902 όπου σπούδασες» (ταξιτζής).
«Antonis, ωραίο το δάσος αλλά ο δρόμος και οι πλάκες Καρύστου δεν δένουν με το περιβάλλον» (Άνγκελα).
«Άντζελα, οι δικοί μας εργολάβοι έχουν μια άλλη αισθητική για το περιβάλλον… τα ορυκτά όπως το τσιμέντο, πρέπει να αναδεικνύονται και να δένουν με το πράσινο, το γαλάζιο της θάλασσας, την ελιά της Καλαμάτας και τα αμπέλια της Νεμέας» (Αντώνης)
«Ωωω, Antonis, τι μαθαίνω για τη χώρα σας! Ααα, εκείνο το ζωάκι πίσω από την πικροδάφνη τι είναι;» (Άνγκελα).
«Η αλεπουδίτσα ο Γιώργος, έρχεται κάθε μέρα και περιμένει να τον δεχτεί ο Πρόεδρος, έχει λέει τα λεφτά (υπάρχουν), τα είχε ξεχάσει μαζί με τις λίστες Λαγκάρντ και Ζήμενς» (Αντώνης).
«Κι εκείνο το ζώον δίπλα στα βατόμουρα;» (Άνγκελα).
«Η αρκούδα η Βαγγελιώ που όταν έμαθε ότι δεν θα είναι στο δείπνο, έπεσε σε κατάθλιψη και το ’ριξε στα βατόμουρα, μήπως και ναρκωθεί και ξυπνήσει πρωθυπουργός!» (Αντώνης).
«Κι εκείνο το φιδάκι;» (Άνγκελα).
«Αυτό είναι η οχιούδα (οχιά) ο Φώτης, αλλά μην το φοβάσαι γιατί όλο το δηλητήριο το ’ριξε στο λαό, για σένα δεν έμεινε σταγόνα» (Αντώνης).
«Antonis, εύχομαι και ελπίζω η χώρα σας να μείνει στο ευρώ» (Άνγκελα).
Εμείς Άνγκελα ευχόμαστε και ελπίζουμε για το καλό της χώρας μας, να πας εσύ, το ευρώ και οι λοιποί Μερκε-ληστές «κατά διαόλ’ και στον αγύριστο» (ταξιτζής και πελάτες).
Όλοι σήμερα στην ΑΣΣΟΕ, 12:00 στην ημερίδα του Μετώπου, να φτιάξουμε το σχέδιο για την επιστροφή της πατρίδας μας στο μέλλον!
Φιλάκια στους απλήρωτους αλλά περήφανους εργαζόμενους του Ντυνάν!

Σχόλια