Αρχική διεθνή Μιλούν για βία αυτοί που ήδη την ασκούν

Μιλούν για βία αυτοί που ήδη την ασκούν

Dharmendra Bastola, Κ.Κ. Νεπάλ-Μαοϊκό. Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ

 
 
Μετά την πρόωρη διάλυση της Συντακτικής Συνέλευσης, το Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ-Μαοϊκό και η συμμαχία 33 κομμάτων που δημιούργησε, ανακοίνωσαν μποϊκοτάζ των εκλογών της 19 Νοέμβρη. Ως αποτέλεσμα της αντιεκλογικής εκστρατείας του ΚΚΝ-Μ, στους εκλογικούς καταλόγους έχουν εγγραφεί 5 εκατομμύρια λιγότεροι Νεπαλέζοι σε σχέση με τις εκλογές του 2008, αριθμός αντίστοιχος με τις ψήφους που είχαν αποσπάσει τα δύο σημερινά δημοφιλέστερα κόμματα, το ινδόφιλο Νεπαλέζικο Κογκρέσο και το Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ (Μαοϊκό) των Πρατσάντα και Μπαταράι. Αυτές τις ημέρες, εκατοντάδες μέλη του ΚΚΝ-Μ συλλαμβάνονται, ενώ στρατός έχει αναπτυχθεί για την «ομαλή διεξαγωγή των εκλογών». Για την παρούσα κατάσταση μιλήσαμε με τον Dharmendra Bastola, μέλος του Π.Γ. του ΚΚΝ-Μ. Εδώ δημοσιοποιείται μέρος της συνέντευξης, την οποία θα βρείτε ολόκληρη στο www.edromos.gr.
 
Επισημαίνετε τον κίνδυνο νεοαποικιοποίησης του Νεπάλ…
Η Ινδία έχει μια πολιτική έναντι του Νεπάλ εδώ και μισό αιώνα την οποία εξακολουθεί να εφαρμόζει. Αυτή συνίσταται στα εξής: α) απόπειρα αξιοποίησης του επαναστατικού κινήματος για τη χειραγώγηση και το διχασμό της χώρας. β) οργάνωση ανθρώπων στην Ινδία και αποστολή τους στο Νεπάλ για να πλήξουν την κυριαρχία του. γ) οικονομικός πόλεμος και δ) στρατιωτική πτυχή.
Μετά τη λήξη του Λαϊκού Πολέμου το 2006, αρχίσαμε να διαπιστώνουμε ότι το επαναστατικό κίνημα που διεξήγε το Λαϊκό Πόλεμο αξιοποιούταν και καθοδηγούταν από τον Ινδικό επεκτατισμό σε βάρος της νεπαλέζικης κυριαρχίας. Όταν ο Μπαμπουράμ Μπαταράι έγινε πρωθυπουργός, υπέγραψε τη Διμερή Συμφωνία Προστασίας & Προώθησης Επενδύσεων με την Ινδία. Όταν διαμαρτυρηθήκαμε για αυτή και τις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ της Ινδίας, ο Μπαταράι, μη μπορώντας να υπερασπιστεί αυτή την κίνησή του είπε: «Δεν μπορείς να χτίσεις μια χώρα χωρίς να παίρνεις ρίσκα.. Ενίοτε πρέπει να τζογάρεις». Άλλο ένα θέμα είναι ότι ο Πρατσάντα πρότεινε τα σύνορα με την Ινδία να διευθετηθούν με δημοψήφισμα. Ακόμα, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματός του, δήλωσε πως η υπηκοότητα μπορεί να αποδοθεί (σ.μετ.: όπως και νομοθετήθηκε) με κινητά συνεργεία στις περιοχές της μειονότητας των Μαντέζι ενώ στους υπόλοιπους Νεπαλέζους με μια νέα και διαφορετική διαδικασία. Όμως και στο Σικκίμ το 1974 είχαν παρεισφρήσει περίπου 400.000 Ινδοί πριν το δημοψήφισμα που αποφάσισε την προσάρτησή του στην Ινδία. Υπολογίζουμε πως με αυτό τον τρόπο, ως και 17.000.000 Ινδοί μπορούν να αποκτήσουν τη νεπαλέζικη υπηκοότητα στα διάτρητα σύνορά μας.
Εξάλλου, οι τελευταίες κυβερνήσεις, και ειδικότερα αυτή του Μπαταράι, υπέγραφαν διάφορες μυστικές διεθνείς συνθήκες, όπως π.χ. για την παραχώρηση πλουτοπαραγωγικών πηγών στην Ινδία. Επίσης, ήδη δεκαπέντε αεροδρόμια έχουν δοθεί σε ινδικές εταιρίες. Αν αυτοί οι ηγέτες είναι στην εξουσία, τότε κατά 99% θα γίνουμε ένα νέο Σικκίμ. Μπορεί να παραμείνουμε τυπικά ανεξάρτητοι, με σημαία και σύνορα, όμως θα πρόκειται για μια νέα μορφή αποικίας.
 
Η διεξαγωγή εκλογών δεν είναι το πιο πρόσφορο μέσο έκφρασης της λαϊκής βούλησης επί αυτών των θεμάτων και της παγίωσης του δημοκρατικού συστήματος στο Νεπάλ; Γιατί μποϊκοτάρετε τις εκλογές;
Αυτό το ισχυρίζονται οι μικροαστοί εκπρόσωποι του ινδικού επεκτατισμού ο οποίος δημιουργεί αυτή την επιχειρηματολογία. Οι εκλογές όμως ποτέ δεν επέλυσαν ζητήματα δημοκρατίας υπέρ της δημοκρατίας. Στο Σικκίμ, για παράδειγμα, είχαν διεξαχθεί εκλογές με μεγάλη συμμετοχή. Όμως μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση που αναδείχτηκε αποφάσισε τη διάλυση του κράτους. Προτείναμε μια κυβέρνηση που θα εκπροσωπούσε την εθνική κυριαρχία. Όμως τα τέσσερα μεγάλα κόμματα δίσταζαν. Αντιθέτως, υλοποιούν μια ατζέντα πλήρως διαμορφωμένη από την Ινδία. Σύμφωνα με αυτή, διεξάγουν εκλογές, μιλούν για Σύνταγμα, ομοσπονδιακή κρατική και πολιτειακή δομή. Είναι ξεκάθαρο πως ειδικά αυτές οι εκλογές θα διαλύσουν το κράτος είτε με την αποικιοποίησή του είτε με τη δημιουργία χάους και αναρχίας που θα οδηγήσει σε σύγκρουση.
 
Κατηγορείστε για άσκηση βίας κατά τη διάρκεια της αντιεκλογικής εκστρατείας σας.
Ενώ κατηγορούν εμάς για άσκηση βίας, είναι οι πολιτικοί εκφραστές του ινδικού επεκτατισμού που έχουν καταφύγει σε αυτή. Εμείς είχαμε προτείνει μια πανεθνική συνδιάσκεψη και τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής κυριαρχίας και εκπόνηση συντάγματος με μια πλήρως ανεξάρτητη διαδικασία. Παρότι αρχικά συμφώνησαν, τελικά άλλαξαν άποψη μέσα σε 24 ώρες. Καλέσαμε τις μάζες να βγουν στους δρόμους, όμως οι αντίπαλοί μας είπαν ότι δεν έχουμε δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Όταν βγήκαμε στους δρόμους, άρχισαν να απειλούν και να συλλαμβάνουν κόσμο, να παρεμποδίζουν τις διαδηλώσεις. Έχουν βγάλει στους δρόμους 64.000 στρατιώτες.
Είναι δυνατό να διεξαχθούν έτσι εκλογές και μάλιστα αυτές που θα καθορίσουν το Σύνταγμα της χώρας; Η βία δεν ασκείται από το λαό και το κόμμα μας, αλλά από την κυβέρνηση και την τετρακομματική συμμαχία, την πολιτική έκφραση του ινδικού επεκτατισμού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την 33κομματική μας συμμαχία δημοκρατικών και πατριωτικών κομμάτων που ήδη κάνει λόγο για κίνδυνο νέου Σικκίμ. Έχουμε ευθύνη και δικαίωμα να εκφράσουμε αυτό το συναίσθημα, ακόμα και αυτό της απαξίωσης των εκλογών. Η διεξαγωγή διαδηλώσεων δεν συνιστά βία. Βία είναι να παίρνεις τα όπλα. Ωστόσο, λέμε πως αν αυτά τα κόμματα δεν αναβάλλουν τις εκλογές και ολοκληρώσουν τη διαδικασία μετατροπής του Νεπάλ σε νέο Σικκίμ, τότε ο λαός θα πάρει τα όπλα και θα διεξάγει μια λαϊκή εξέγερση.
 
Δύο στελέχη του κόμματός σας επισκέφθηκαν την Κίνα και είχαν συνομιλίες με την ηγεσία. Αποτελεί κίνηση εξισορρόπησης της ινδικής επιρροής;
Η κομματική ηγεσία διεξάγει συνομιλίες με εκπροσώπους όλων των χωρών και κάθε δύναμης που παίζει ένα ρόλο στο Νεπάλ: Ινδία, Κίνα, ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία. Ινδία και ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι επιθυμούμε σύσφιξη δεσμών με την Κίνα με αντιινδική αιχμή. Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε εναντίον καμίας χώρας και κυβέρνησης, αλλά μόνο εναντίον των πολιτικών τους, και ειδικότερα εναντίον των αντιδραστικών πολιτικών αποικιοποίησης του Νεπάλ. Είμαστε ανοιχτοί σε συνομιλίες με την Ινδία, τις ΗΠΑ κλπ. Επιθυμούμε να διακηρύξουμε μια πολιτική φιλίας. Ωστόσο, αυτή η φιλία μπορεί να οικοδομηθεί μόνο όταν το Νεπάλ γίνει μια ελεύθερη, ανεπτυγμένη και πολιτισμένη χώρα, μια καλά οργανωμένη χώρα με ελεύθερους πολίτες. Αν έχουμε μια τέτοια χώρα, τότε μπορούμε να έχουμε καλές σχέσεις με κάθε χώρα. Αυτό προσπαθούμε να περάσουμε στους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλούμε. Διαφορές στη στάση μας έναντι της Κίνας και της Ινδίας υπάρχουν, εξαιτίας της πολιτικής της Ινδίας. Η Ινδία επεμβαίνει σε κάθε πτυχή της χώρας: πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική. Η Κίνα δεν συμπεριφέρεται έτσι. Δεν ανοίγει συνοριακά ζητήματα, δεν αναμειγνύεται στο πολιτικό σύστημά μας χρηματοδοτώντας κόμματα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο γειτόνων. Υπάρχει μια προπαγάνδα εναντίον μας, ότι τάχα θέλουμε σχέσεις μόνο με την Κίνα. Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο.
 
Η συμμαχία των 33 κομμάτων που δημιουργήσατε για ζητήματα εθνικής κυριαρχίας δεν υποσκελίζει τα ταξικά συμφέροντα;
Πάντοτε προσέχουμε την προώθηση των ταξικών συμφερόντων. Όμως το θέμα είναι πως σε αυτή τη χώρα το ταξικό ζήτημα δεν μπορεί να επιλυθεί δίχως την επίλυση του εθνικού ζητήματος. Δημοκρατία και πατριωτισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος του αγώνα μας. Σε μια μισοφεουδαρχική και μισοαποικιακή χώρα, το εθνικό και το δημοκρατικό ζήτημα μπορούν να επιλυθούν μόνο με μια νεοδημοκρατική επανάσταση και το σοσιαλισμό. Εν προκειμένω, και δεδομένης της επικίνδυνης κατάστασης για την ύπαρξη της χώρας και της δημοκρατίας, δημιουργήσαμε αυτή τη συμμαχία. Μέσα από μια τέτοια συμμαχία είναι που κατακτάμε την ηγεσία και επιτυγχάνουμε έτσι την προάσπιση της πατρίδας, της δημοκρατίας και των ταξικών συμφερόντων.
 
Ποια τα αίτια του εκφυλισμού του παλιού σας κόμματος;
Έχουμε πολλά ζητήματα που δεν έχουμε ακόμα αναλύσει. Ένα από αυτό είναι και η κατάληξη του ΕΚΚΝ(Μ). Στεκόμαστε πρωτίστως στο ότι όταν η ηγεσία δεν έχει τη θέληση και τη δύναμη να ηγηθεί και να ολοκληρώσει την επανάσταση, όταν δεν εφαρμόζει και δεν αναπτύσσει το Μαρξισμό – Λενινισμό – Μαοϊσμό, τότε δεν μπορεί να βρει διέξοδο για τη νίκη, χάνει τον προσανατολισμό και υποτιμά τον εχθρό. Δεν αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις, και αναπόφευκτα υποτάσσεται στον εχθρό. Το ζήτημα της ηγεσίας είναι σημαντικό σε κάθε χώρα. Σε εμάς αυτή, πρώτον, δεν εφάρμοσε τις αποφάσεις και την επαναστατική γραμμή. Δεύτερον, δεν ανέπτυξε το Μαρξισμό – Λενινισμό – Μαοϊσμό. Τρίτον, έχασε τη ζέση για την ολοκλήρωση της επανάστασης. Τέταρτον, δεν αντιμετώπισε τις νέες προκλήσεις και παραδόθηκε στον εχθρό.
Όταν η ηγεσία δεν αναπτύσσει με συνέπεια το Μαρξισμό – Λενινισμό – Μαοϊσμό, τότε αναπτύσσονται δυσκολίες και μπορείς να χάσεις το παιχνίδι. Αναπτύσσονται συνεχώς νέες αντιθέσεις που πρέπει να ερμηνεύονται. Στην περίπτωσή μας, η ηγεσία απέφυγε να ερμηνεύσει και να αξιοποιήσει τη διαλεκτική μεταξύ των νέων προκλήσεων και της αξιοποίησής τους και το πρόβλημα επιδεινώθηκε. Κατά συνέπεια, απέφυγε να διαχειριστεί ορθά το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και να αναπτύξει και το προτσές της ηγεσίας. Όλα ανάγονται στο προτσές της ηγεσίας.
 
Διαπιστώνετε ότι μετά τον εκφυλισμό του ΕΚΚΝ(Μ), πολλοί αισθάνθηκαν προδομένοι. Ποια μέθοδο ακολουθήσατε για να βοηθήσετε αυτούς τους ανθρώπους να αφήσουν αυτό το αίσθημα και να αγωνιστούν ξανά;
Είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα. Ειδικά όταν η ηγεσία προδίδει την επανάσταση. Στην περίπτωσή μας, υπήρξε τρομακτική σύγχυση στις μάζες, το κίνημα υπέφερε, και το κόμμα διασπάστηκε. Χρειάζεται να αναλύσουμε τα αίτια της περίπτωσης Πρατσάντα, όμως ταυτόχρονα, έχουμε ένα έργο να διεξάγουμε. Η ταξική πάλη συνεχίζεται και χρειάζεται να αναλύουμε τη νέα κατάσταση και να αγωνιζόμαστε με τρόπο ώστε οι αρχές μας να εφαρμόζονται στην πράξη. Υλοποιώντας κάτι τέτοιο, νέες πολιτικές μπορούν να εκπονηθούν. Εμείς ακολουθούμε κάτι τέτοιο.
 
Μια μεγάλη θεωρητική συνεισφορά του ΚΚΝ(Μαοϊκού) ήταν η ανάπτυξη της θεωρίας για τη δημοκρατία στον 21ο αιώνα. Ισχύει ακόμα η θεωρία αυτή;
Υπήρξαν πολλά θετικά όταν κάναμε μια μεγάλη συζήτηση και υιοθετήσαμε αντίστοιχες πολιτικές. Όμως υπάρχουν και αρνητικά. Αν εκπονείς μια καλή πολιτική και μια σωστή γραμμή, αυτό δεν σημαίνει πως τελείωσες μια και καλή με αυτό το καθήκον, καθώς πρέπει να αναπτύσσεις τη γραμμή σου συνεχώς. Μια γραμμή δεν μπορεί μονίμως να είναι σωστή. Αναφορικά με τη δημοκρατία στον 21ο αιώνα, υπήρξαν πολλές προβληματικές που συζητήσαμε και λάβαμε κάποιες αποφάσεις επί των ζητημάτων αυτών. Όμως όταν η ηγεσία δεν τις εφάρμοσε, τότε προκλήθηκαν πολλά προβλήματα. Σε αυτή τη φάση, πρέπει να συνοψίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά της πρακτικής μας αλλά και των θεωρητικών ζητημάτων. Για παράδειγμα, για τη δημοκρατία στον 21ο αιώνα, είπαμε ότι μπορεί να υπάρχει ένα ανταγωνιστικό πολυκομματικό σύστημα στη σοσιαλιστική κοινωνία, όπου οι κομμουνιστές να μπορούν να ανταγωνίζονται. Αυτό φαίνεται πολύ σχετικό, καθώς υπάρχουν πολλές προκλήσεις για το προλεταριάτο και στη σοσιαλιστική κοινωνία, ακριβώς επειδή αυτή είναι μεταβατική κοινωνία. Αφού και η σοσιαλιστική κοινωνία είναι ταξική κοινωνία, είναι δυνατή η αντανάκλαση των δύο τάξεων και στα κομμουνιστικά κόμματα. Έχουμε ακόμα πολλές πτυχές της θεωρίας αυτής να αναλύσουμε και να αξιολογήσουμε.
 
Αν οι εκλογές διεξαχθούν ομαλά, πώς θα συνεχίσετε;
Τα κοινοβουλευτικά κόμματα εξαρτώνται από την έκβαση των εκλογών. Αν αυτές διεξαχθούν, τότε αυτά θα επιβιώσουν για κάποιο διάστημα, ενώ, σε αντίθετη περίπτωση, θα διαλυθούν. Σε κάθε περίπτωση, εμείς θα συνεχίσουμε. Αυτό το κομματικό σύστημα δεν θα επιλύσει τα προβλήματα της κοινωνίας. Αντίθετα, θα τα επιδεινώσει και θα προσθέσει νέα. Η Ινδία θα εντείνει την παρεμβατικότητά της. Θα συνεχιστεί η διαδικασία μετατροπής του Νεπάλ σε νέο Σικκίμ. Επομένως, η λαϊκή εξέγερση και η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο, για την εγκαθίδρυση ενός νέου δημοκρατικού κράτους και η πρόοδος προς το σοσιαλισμό σύντομα θα καταστεί ωριμότερη. Εμείς θα κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Σχόλια

Exit mobile version