τους, μια πατημασιά γαλότσας σε λασπόδρομο
Δολοπλοκία, ωμότητα και ψέμα είναι το φόρτε τους αλλά δεν
Λειτουργούν, δεν αποδίδουν
Χωρίς παθητική ή συνένοχη σιωπή, λοιπόν φωνάξετέ το
Αυτό που έμοιαζε κλήρα των πολλών δεν είναι παρά φάρσα
σκηνοθετημένη από τους λίγους
Ό,τι έδειχνε αναπόφευκτο είναι γέννημα μιας πονηρής στιγμής
Το πού άξιζε έλεγαν το σέβας της κοινότητας είναι αποκρουστικό
κι αβάσταχτα γελοίο
Δημήτρης Αρμάος
Από τη μία μεριά η «μεταφυσική του χρήματος»
Από την άλλη η σάρκα του ροδάκινου.
Από τη μία μεριά ένα στρατσόχαρτο, μια υπογραφή, μια φούσκα
από την άλλη το χώμα, το νερό, ο ιδρώτας.
Από τη μία μεριά το «επιχειρείν» – από την άλλη ένας ψαράς κι η βάρκα του.
Από τη μία μεριά το νεκρό χρυσάφι- από την άλλη το ψωμί και το αλάτι.
Από τη μία μεριά ο υποθηκευμένος ουρανός, ένα παγκόσμιο μαύρο τίποτα
από την άλλη σύμπας ο κάτω κήπος.
Από τη μία μεριά ο τσιφλικάς, ο τραπεζίτης, τα «στελέχη»
από την άλλη ο Σάκκο, ο Βαντσέτι, ο Αντύπας
Αυτός ο πόλεμος δεν έχει τέλος
* Το κείμενο – πρώτη σελίδα στο τεύχος των «σημειώσεων» του Ιουνίου 2011 το αναδημοσιεύουμε χωρίς την άδεια του εκδότη και τούτο γιατί δεν αναγράφεται εκδότης στην ταυτότητα του περιοδικού. Για όσους δεν το γνωρίζουν, οι «σημειώσεις» είναι μια συλλογική περιοδική έκφραση ανοιχτής ματιάς στον κόσμο του στοχασμού και των ιδεών που εκδίδεται εδώ και 38 συναπτά χρόνια. Η προσφορά του, παρότι ανεκτίμητη παραμένει ακόμη στα «αζήτητα» της ελληνικής πνευματικής επαρχίας.
