Επίδειξη «υπευθυνότητας» από «εξωτερική» και «εσωτερική» Τρόικα. Του Βασίλη Κυριακάκη

O κ. πρωθυπουργός της τρικομματικής συγκυβέρνησης αναφέρθηκε στην αρχή των προγραμματικών του δηλώσεων στις βασικές ανάγκες των Ελλήνων πολιτών σήμερα. «Ξέχασε» όμως να αναφερθεί στη βασικότερη όλων, την Υγεία. Δεν είπε δε ούτε μία κουβέντα για το τι προτίθεται να πράξει αυτή η κυβέρνηση για το τεράστιο πρόβλημα της υγείας. Δεν είχε προφανώς κάτι καινούριο να πει σε σχέση με τους προκατόχους του. Συνέχιση λοιπόν της μνημονιακής πολιτικής.

Ιδιωτικοποίηση της Υγείας ίσον κοινωνική γενοκτονία
Οι μνημονιακές πολιτικές στην Υγεία ως συνέχεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών συνειδητής και συστηματικής υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης και ιδιωτικοποίησης υποστηρικτικών λειτουργιών, έχουν οδηγήσει σήμερα το ΕΣΥ σε τροχιά πλήρους κατάρρευσης. Κι αυτό μαζί με τη συνεχιζόμενη φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού δημιουργεί συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και κοινωνικής γενοκτονίας.
Από τη δεκαετία του ’90 ως σήμερα η παραδοχή από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού και του μνημονίου των προβλημάτων και αδυναμιών του ΕΣΥ δεν οδηγούσε σε προσπάθειες βελτίωσης και ενίσχυσής του, αλλά χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα για την παραπέρα συρρίκνωση και ιδιωτικοποίησή του.
Έτσι, το 2008 το 57% των συνολικών δαπανών για την Υγεία ήταν από την τσέπη των ασθενών, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. ήταν 28%, ενώ τα ιδιωτικά νοσοκομεία αύξησαν πάνω από το 100% το μερίδιό τους στην αγορά υγείας μεταξύ 2000 και 2008, φθάνοντας από το 13% στο 27%. (Στοιχεία ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και Εθνικής Τράπεζας). Χαρακτηριστική είναι επίσης η σταδιακή μείωση των δημοσίων δαπανών για την Υγεία: από το 11,5% του Τακτικού Προϋπολογισμού το 1987 πέφτει στο 9% το 1998 και στο 6,5% το 2008 (με μ.ό. στην Ε.Ε. το 12,5% την ίδια χρονιά), ενώ σήμερα είναι της τάξης του 3%.
Με την επιλογή των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου να οδηγήσουν και να κρατήσουν πάση θυσία τη χώρα στην ασφυξία του Μνημονίου και την κηδεμονία της Τρόικας, το δημόσιο σύστημα υγείας βρέθηκε στο στόχαστρο μιας πολιτικής που το συνθλίβει και το οδηγεί σε πλήρη διάλυση.

Στραγγαλισμός του δημόσιου νοσοκομείου
Την ίδια στιγμή που η ζήτηση υπηρεσιών υγείας αυξάνεται δραματικά στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας (περίπου 30% αύξηση), όλα τα νοσοκομεία της χώρας βρίσκονται σε τραγική κατάσταση (που αντιστοιχεί σε τριτοκοσμική χώρα) με βαρύτατες συνέπειες στην υγειονομική κάλυψη του λαού.
Πολλά τμήματα και κλινικές σε όλη τη χώρα (και στην Αττική!) κλείνουν ή αναστέλλουν την καθημερινή λειτουργία τους, εκατοντάδες κλίνες ΜΕΘ που θα μπορούσαν να σώσουν ζωές παραμένουν κλειστές, ως αποτέλεσμα των τεράστιων ελλείψεων ιατρικού, νοσηλευτικού, εργαστηριακού και βοηθητικού προσωπικού, καθώς οι προσλήψεις έχουν ουσιαστικά μηδενιστεί και δεν αντικαθίστανται ούτε καν οι συνταξιοδοτούμενοι που πληθαίνουν. Συνεχίζεται η διαδικασία συγχώνευσης-κλεισίματος νοσοκομείων και κατάργησης οργανικών κλινών και θέσεων μέσω της αλλαγής των οργανισμών. Οι μετακινήσεις προσωπικού από Κέντρα Υγείας προς νοσοκομεία είναι στην ημερήσια διάταξη με τη συνακόλουθη επικίνδυνη υποβάθμιση της κάλυψης των υγειονομικών αναγκών αγροτικών, ορεινών και νησιωτικών περιοχών.
Η καθημερινή επίσης έλλειψη στοιχειωδών αναλώσιμων υλικών σε όλα τα νοσοκομεία (ακόμη και σε μεγάλα της Αττικής, Γ.Κ. Νίκαιας, Σισμανόγλειο, Αττικόν, κ.ά), όπως γάντια, γάζες, σύριγγες, οροί, καθετήρες, ουροδοχεία, κ.ά, αλλά και στοιχειωδών αντιδραστηρίων για εξετάσεις, ταινιών σακχάρου, φίλτρων νεφρού οδηγεί σε αναβολή δεκάδων τακτικών χειρουργείων, αναστολή λειτουργίας ειδικών κλινικών, ενώ αρκετοί ασθενείς αναγκάζονται να αγοράσουν οι ίδιοι τα υλικά αυτά από την αγορά προκειμένου να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση! Επικίνδυνη επίσης καθίσταται η έλλειψη ειδικών και μοναδικών φαρμάκων, όπως χημειοθεραπευτικά, ανοσοσφαιρίνες κ.ά, για τη θεραπεία καρκινοπαθών ή ασθενών με χρόνιες, δυσίατες νόσους, καθώς επίσης και φθηνών αλλά μοναδικών φαρμάκων εκλογής για τη θεραπεία σοβαρών σπάνιων (π.χ. Μυασθένεια) ή και συχνών παθήσεων.
Αλήθεια, κύριοι της συγκυβέρνησης, θα μειώσετε κι άλλο τις δαπάνες για υλικά και φάρμακα, όπως σας ζήτησε η Τρόικα και σημειώσατε και εσείς στις προγραμματικές δηλώσεις; Έχετε συναίσθηση το πού οδηγεί την κοινωνία αυτή η πολιτική;
Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας –στην οποία συμμετέχει άμεσα και η ΔΗΜΑΡ– μίλησε για «αξιολόγηση των νοσοκομειακών μονάδων». Θα συνεχίσει άραγε την πρακτική του κ. Λοβέρδου και των άλλων προκατόχων της, να βαθμολογεί τα νοσοκομεία με μοναδικό κριτήριο την οικονομική αποδοτικότητα και όχι την υγειονομική-κοινωνική προσφορά; Θα συνεχίσει να προτάσσει τους οικονομικούς δείκτες πάνω από τους δείκτες υγείας του πληθυσμών που έχει καθιερώσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας;
Δεν μοιάζει τραγική ειρωνεία το πόρισμα της ετήσιας έκθεσης του υπουργείου Υγείας για το 2011, σύμφωνα με το οποίο, για παράδειγμα, το Γ.Ν. Λαμίας καταλαμβάνει υψηλές επιδόσεις και θέσεις πανελληνίως σε σχέση με τη μείωση δαπανών σε φάρμακα, υγειονομικό υλικό, ορθοπεδικό υλικό και αντιδραστήρια κατά 46% σε σχέση με το 2010, αλλά οι καρκινοπαθείς μεταφέρονται για θεραπείες στη Λάρισα, γυναίκες σε τοκετό μεταφέρονται στη Λάρισα, νεφροπαθείς αγοράζουν υλικά για τη θεραπεία τους, υπάρχουν εφημερίες χωρίς βασικές ειδικότητες και επαρκές προσωπικό, στο οποίο δεν έχουν καταβληθεί εξαιρέσιμα και εφημερίες πολλών μηνών, ενώ καθημερινά λείπουν στοιχειώδη υλικά και φάρμακα;

Υγειονομικό απαρτχάιντ
Ταυτόχρονα, συνεχίζεται και ενισχύεται η «εισπρακτική λογική» του 5ευρου και των ΚΕΝ, η οικονομική «αφαίμαξη» των ασθενών, καθώς και ο «αποκλεισμός» πρακτικά από την περίθαλψη των ανασφάλιστων (πάνω από το 30% του πληθυσμού, που είναι μακροχρόνια άνεργοι, επαγγελματίες και έμποροι που χρεοκόπησαν ή αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, νέοι επιστήμονες με «μπλοκάκι», μετανάστες με ή χωρίς χαρτιά).
Πόσοι συνάνθρωποί μας πρέπει να πεθάνουν αβοήθητοι σπίτι τους ή στο δρόμο, πόσοι ακόμη πρέπει να αυτοκτονήσουν, για να σταματήσει αυτό το «υγειονομικό απαρτχάιντ» που δεν έχει καμιά σχέση με ευρωπαϊκή χώρα;
Τα πιο τραγικά όμως έπονται: σε λίγα 24ωρα οι νοσηλευόμενοι στο νοσοκομείο Ελπίς δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τα προβλήματα υγείας τους αλλά και την πείνα! Τα ράφια του νοσοκομείου θα αδειάσουν από τρόφιμα, επειδή η προμηθεύτρια εταιρία θα τους κόψει τα προϊόντα εξαιτίας οφειλών του νοσοκομείου από το 2011, ενώ ήδη απουσιάζουν από το μενού των ασθενών βασικά προϊόντα, όπως το γιαούρτι. Πρόσφατα δε, έμειναν χωρίς τρόφιμα οι ασθενείς των νοσοκομείων Λέρου, Ρόδου, Καλαμάτας, ενώ κι άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα παρουσιάζουν ελλείψεις βασικών ειδών διατροφής.
Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να σταματήσει η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Τρόικας για παραπέρα μείωση των δημοσίων δαπανών υγείας;

Απλήρωτοι οι γιατροί –ευημερούν οι εργολάβοι
Παράλληλα, είναι καθεστώς η υπερεντατικοποίηση της εργασίας των υγειονομικών, στους οποίους οφείλονται δεδουλευμένες εφημερίες και εξαιρέσιμα πολλών μηνών, ενώ περικόπτονται και δεδουλευμένες εφημερίες. Τα προγράμματα εφημεριών καθίστανται όλο και πιο ανασφαλή και επικίνδυνα. Οι εργασιακές σχέσεις σε όλες τις ειδικότητες έχουν αποδιαρθρωθεί (επικουρικοί γιατροί, γιατροί με σύμβαση έργου, «μπλοκάκι»).
Αλήθεια, κ. υπουργέ, μιλάτε για «αξιολόγηση» των γιατρών του ΕΣΥ. Πότε ακριβώς θα τους «αξιολογήσετε»; Αφού τους πληρώσετε τα χρωστούμενα 6 μηνών δεδουλευμένων εφημεριών ή πριν;
Προωθείται με μεγάλη επιμονή η πλήρης ιδιωτικοποίηση (εξωτερικά συνεργεία) όλων των υποστηρικτικών λειτουργιών των νοσοκομείων (ασφάλεια, καθαριότητα, εστίαση, τεχνική υποστήριξη, ραντεβού, τηλεφωνικά κέντρα, οικονομικές υπηρεσίες, πληροφορική, εργαστήρια κ.λπ.), έστω και αν έχει αποδειχτεί πως έτσι η λειτουργία κοστίζει πολύ περισσότερο. Επειδή δε, ο υπουργός Υγείας επικαλέστηκε την ανάγκη «εξορθολογισμού των δαπανών», «ορθολογικής διαχείρισης των υπαρχόντων πόρων», «περιορισμού των άσκοπων δαπανών», θα ήθελα να ρωτήσω:
Θα καταργήσει, επομένως, το σκανδαλώδες καθεστώς των προνομιακών συμβάσεων των νοσοκομείων με εργολάβους και εταιρίες που λυμαίνονται τις υποστηρικτικές λειτουργίες των νοσοκομείων, εκτινάσσοντας το κόστος σε δυσθεώρητα ύψη σε σχέση με το κόστος πρόσληψης μόνιμου προσωπικού για τις λειτουργίες αυτές;
Θα εξασφαλίσει τον απαραίτητο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό για τα επαρχιακά νοσοκομεία, ώστε να μη χάνονται δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο μόνο για τα καύσιμα των ασθενοφόρων για μια μαγνητική τομογραφία, μια στεφανιογραφία (π.χ. από το Γ.Ν. Λαμίας προς στη Λάρισα) ή μια γαστροσκόπηση;
Ο ελληνικός λαός δεν ζήτησε, δεν ζητάει ούτε θα ζητήσει ποτέ τη συμπόνια της Τρόικας. Λογική απαίτησή του όμως από αυτούς που του υποσχέθηκαν «επαναδιαπραγμάτευση» ή «απαγκίστρωση» από το Μνημόνιο να το πράξουν. Φαίνεται όμως από τις πρώτες τούτες ημέρες ότι ούτε μπορούν ούτε θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο.
Έτσι, με βάση τα παραπάνω προβάλλει ως επιτακτική και ζωτική κοινωνική ανάγκη, ως όρος επιβίωσης της κοινωνίας η κατάργηση των Μνημονίων και κάθε μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής και στην Υγεία και η δημιουργία ενός σύγχρονου δημόσιου συστήματος Υγείας που θα εξασφαλίζει δωρεάν, υψηλού επιπέδου ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε όλους όσοι ζουν στη χώρα μας.

* Ο Βασίλης Κυριακάκης είναι νοσοκομειακός γιατρός-νευρολόγος, βουλευτής Φθιώτιδας με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!