Τρία ή τέσσερα γεγονότα αυτής της εβδομάδας πιστοποιούν με τον καλύτερο τρόπο πως όχι μόνο η δημοσιογραφία εν γένει αλλά και οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, υπεύθυνοι ή όχι, απώλεσαν τον χαρακτήρα τους ως σημαντικός κρίκος στη σχέση διαμεσολάβησης πολιτικής και κοινωνίας και μετατράπηκαν σε αντίπαλο της κοινωνίας, επιλέγοντας ένα ρόλο που θα γίνεται ολοένα και πιο μισητός.

Πριν λίγες μέρες διανεμήθηκε η free press εφημερίδα Καθρέπτης. Στόχος της να ενημερώσει για αυτά που η επίσημη(;), καθεστηκυία(;) δημοσιογραφία στα ΜΜΕ δεν επιχείρησε να κάνει για την απεργία πείνας των 300 μεταναστών. Αφού αποχώρησαν από τη Νομική, εφημερίδες -με ελάχιστες εξαιρέσεις- ραδιοφωνικοί σταθμοί και τηλεοπτικά κανάλια έσβησαν από την ατζέντα τους το θέμα. Μαζί του και τις ζωές των ανθρώπων. Το χειρότερο όλων, δεν είναι η εξαφάνιση ενός θέματος της επικαιρότητας ή ότι ανακατασκευάζουν την πραγματικότητα σύμφωνα με τα συμφέροντα των αφεντικών τους ή και τα δικά τους. Αυτό πάντα συνέβαινε. Το καινούργιο που υπάρχει είναι ότι τα επίσημα ΜΜΕ και οι, στο προσκήνιο, έχοντες κυρίαρχο λόγο έχουν πλέον ανοιχτά τεθεί αντιμέτωποι με την κοινωνία. Την έχουν βαφτίσει εχθρό, επιτίθενται και λοιδορούν, δαγκώνουν σχεδόν κάθε μέρα όποιον τολμά να αγωνίζεται. Η αντίσταση του λαού στην Κερατέα, το κίνημα του «Δεν πληρώνω», είναι μόνο δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα της επίθεσης που έχουν εξαπολύσει τα media, κυρίως η τηλεόραση εναντίον της κοινωνίας που αντιστέκεται. Το ίδιο συμβαίνει με τους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στους ΟΤΑ, με τους φαρμακοποιούς, τους αγρότες, τους γιατρούς κ.λπ.
Πριν λίγες μέρες, επίσης, στο νέο Φάληρο έγιναν δυο συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον του ΣΚΑΙ και των δημοσιογράφων του από απεργούς και διαδηλωτές των Μέσων μαζικής μεταφοράς. Και αντίστοιχα την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε οργισμένη διαμαρτυρία εναντίον του Mega που είχε ως στόχο και τους δημοσιογράφους τηλε-σχολιαστές ή παρουσιαστές. Τα δυο τηλεοπτικά κανάλια αποτελούν αυτήν τη στιγμή την προμετωπίδα της επίθεσης ενάντια στην ελληνική κοινωνία. Στα εν λόγω Μέσα δεν μεταφέρεται απλά η κυβερνητική γραμμή, ούτε εκφέρεται η θέση –σαν να λέμε το κύριο άρθρο της εφημερίδας- κάποιων αρθογράφων ή διευθυντών. Σε αυτά, σχεδόν εξαλείφθηκε η έννοια του ρεπορτάζ. Εξαφανίστηκε η αποστασιοποίηση από τα γεγονότα, η καταγραφή και παράθεση. Τα όποια πλάνα ή αναφορές με ή χωρίς καλεσμένους βγαίνουν στον αέρα, χρησιμοποιούνται προς διευκόλυνση της αμείλικτης επίθεσης εναντίον των αντιδρούντων πολιτών ή κινημάτων.
Δεν είναι τυχαίο ότι δημόσια πια στελέχη των μιντιακών επιχειρήσεων -δημοσιογράφοι στο επάγγελμα- τάσσονται ανοιχτά σχεδόν υπέρ της κατάλυσης της δημοκρατίας στο όνομα της επιτυχίας των μέτρων της τρόικας.
Αυτή την εβδομάδα, επίσης, οι ενώσεις γιατρών κατέθεσαν έγγραφη διαμαρτυρία στην ΕΣΗΕΑ. Αναφέρουν πολύ συγκεκριμένα δημοσιογράφους του Mega που αντί να παραθέτουν γεγονότα ή απόψεις, κάνουν απαξιωτικά σχόλια ή γκριμάτσες ειρωνείας και κοροϊδίας, που «αποσκοπούν στη γελοιοποίηση των γιατρών» που φιλοξενούνται στις εκπομπές.
Η παρέμβαση των Ενώσεων και φορέων των γιατρών, με την οποία ζητείται να επιληφθούν τα όργανα δεοντολογίας, υπό κανονικές συνθήκες θα προκαλούσε γενικό συναγερμό στον Τύπο. Ανάλογα φαινόμενα πλήρους διάρρηξης της εμπιστοσύνης στη δημοσιογραφία υπήρξαν πριν 45 και πλέον χρόνια όταν στο Σύνταγμα πολίτες έκαιγαν Τα Νέα του συγκροτήματος Λαμπράκη, έχοντας αντιληφθεί το ρόλο που είχαν στην ελληνική κοινωνία. Σήμερα, τη σημαία της προπαγάνδας, του εκφασισμού της ενημέρωσης, σηκώνουν το Mega και ο ΣΚΑΙ.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!