Όσοι ταξιδεύαμε με το ρωσικής κατασκευής αεροπλάνο της Bulgarian Air από τη Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα του Δεκαπενταύγουστου, είδαμε την Παναγία προτού φτάσουμε στο μοναστήρι! Έξω ο καιρός ήταν χάλια, έβρεχε και φυσούσε, και μέσα πολλοί είχαν χλομιάσει, μερικοί έκαναν εμετό κι άλλοι σταυροκοπιόντουσαν, καθώς το αεροπλάνο πάλευε για λίγα λεπτά -ανάμεσα στα κενά αέρος που διαδέχονταν το ένα το άλλο- για να προσεγγίσει το παραθαλάσσιο αεροδρόμιο της Τραπεζούντας!

Εγώ, πιο ψύχραιμος, προσπαθούσα να ηρεμήσω την κατατρομαγμένη Ίνγκα, δημοσιογράφο της ρωσόφωνης εφημερίδας «Ομόνοια», λέγοντάς της ότι υπάρχει πεπρωμένο! Και μετά όλα εξελίχτηκαν θαυμάσια. Ο καιρός έγινε γλυκά καλοκαιρινός και δεν χρειαστήκαμε ούτε τα αδιάβροχα που μας μοίρασαν οι οργανωτές.
Οι Τούρκοι εθνικιστές δεν τόλμησαν να εμφανιστούν αυτοπροσώπως. Περιορίστηκαν στα μπλογκ γράφοντας ότι η εκδήλωση στη Σουμελά γίνεται σκοπίμως στις 15 Αυγούστου, επέτειο της κατάλυσης της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς το 1461 και ημέρα έναρξης των εχθροπραξιών από το ΡΚΚ το 1984! Ως πράξη υπονόμευσης του τουρκικού κράτους και επανασύστασης της βυζαντινής αυτοκρατορίας! Κάτι αντίστοιχο εκφράζει και ο καθηγητής Ν.Μ. που γράφει ότι δεν μπορεί να πανηγυρίσει το γεγονός γιατί πέφτει κοντά στην επέτειο της μάχης του Ματζικέρτ, το 1071, όταν οι Σελτζούκοι του Αλπ Αρσλάν κατανίκησαν τον βυζαντινό στρατό του Ρωμανού Δ΄ Διογένη και εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία!
Άι, μάνα μ’, άι!
Τα πράγματα ήταν πιο σοβαρά με τη μολότοφ που ρίχτηκε παραμονές Δεκαπενταύγουστου στο προαύλιο του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης από αγνώστους, θυμίζοντας τη βομβιστική προβοκάτσια του 1955 που πυροδότησε το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων και των άλλων μειονοτήτων της Κωνσταντινούπολης. Αλλά, φέτος, ελληνικές και τουρκικές αρχές και ΜΜΕ, πέρασαν το συμβάν στα ψιλά.
Αναμφίβολα, οι πατριωταράδες της συμπρωτεύουσας δεν χάρηκαν πολύ με την αίσια έκβαση του γιορτασμού στην Παναγία Σουμελά. Χαλάει τη συνταγή τους. Και όσοι συμμετείχαν, μάλλον με κρύα καρδιά το έκαναν, όπως με άφησε να νιώσω και ο προπορευόμενος Παπαθεμελής που καθώς βγαίναμε από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης γκρίνιαξε στις αεροσυνοδούς γιατί στον πίνακα αναχωρήσεων έγραφε Trabzon και όχι Τραπεζούντα!!! Οι κοπέλες με κοίταξαν με απορία και για να τις καθησυχάσω ψιθύρισα περνώντας ότι «ο θείος είναι από χωριό, μην τον παρεξηγείτε»!
Πατριωταράδες και οι νεοέλληνες που έχουν χαράξει πάνω στις παμπάλαιες αγιογραφίες στο βράχο της Παναγίας τα ονόματά τους με κλειδιά και σουγιαδάκια για να μην ξεχάσει ποτέ η Σουμελιώτισσα ότι πέρασαν από κει, οι κρετίνοι!
Ευτυχώς, φεύγοντας, στο αεροδρόμιο της Τραπεζούντας, αποχαιρετίσαμε τους Τούρκους με μερικούς κυκλικούς ποντιακούς χορούς που έπαιζε όρθιος στη μέση ο λυράρης, κι εγώ κατέγραφα μέχρι να αδειάσει η τελευταία μπαταρία μου!
Στ. Ελλ.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!