«Δεν υπάρχουν μονόδρομοι και ό,τι εμφανίζεται σήμερα ως δήθεν μονόδρομος, όπως τα μνημόνια της λιτότητας, είναι αυτό που οδηγεί όχι στην εμπέδωση της Ευρώπης ούτε στην κατίσχυση της Γερμανίας, αλλά στην καταβαράθρωση αμφοτέρων», τονίζει μιλώντας στον Δρόμο ο Kώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII.

Επίσης, ο Κώστας Βεργόπουλος, μιλά για το κλίμα που διαμορφώνεται στην Ευρώπη μετά τις γαλλικές εκλογές και την κρίση στην Ευρωζώνη που κορυφώνεται και υπογραμμίζει ότι «ο πολιτικός κόσμος σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει χάσει πια την κοινωνική αξιοπιστία του. Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε φάση που αναδεικνύονται νέες δυνάμεις, οι οποίες φέρνουν και νέους τρόπους έκφρασης».
Τέλος, αναφέρεται στη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκφράζει την κοινωνική αντίσταση και σημειώνει ότι όπως η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που μπήκε σε πρόγραμμα λιτότητας, σήμερα «είναι πάλι η πρώτη χώρα που ξεσηκώνεται ενάντια σ’ αυτή την καταστροφική επιλογή».

 

Να ξεκινήσουμε με ένα σχόλιό σας για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών και το κλίμα που διαμορφώνεται…
Η πολιτική Σαρκοζί, η πολιτική της λιτότητας, απέτυχε να πείσει τους Γάλλους, οι οποίοι έστειλαν το μήνυμα της αποτυχίας της και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο άξονας Σαρκοζί – Μέρκελ πλέον δεν υφίσταται και ο νέος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις με τις άλλες χώρες-μέλη, ώστε να απομονώσει τη Γερμανία, κάτι που δεν έκανε ο προκάτοχός του. Ο Σαρκοζί είχε προνομιακη σχέση μόνο με τη Μέρκελ. Τα πράγματα αλλάζουν σημερα στον ευρωπαϊκό χώρο και αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει, άμεσα, χώρες με πρόβλημα χρέους όπως η Ελλάδα.

Βλέπουμε την Ισπανία να ακολουθεί το δρόμο της Ελλάδας, την Ιταλία να βρίσκεται στο στόχαστρο των αγορών και γενικά την κρίση στην Ευρωζώνη να βαθαίνει. Με τις ισορροπίες που διαμορφώνονται μέχρι στιγμής και την πολιτική που ακολουθείται, θεωρείτε ότι η Ευρωζώνη είναι βιώσιμη, ότι μπορεί να συνεχίσει έτσι;
Η Ευρωζώνη όπως είναι σημερα δεν είναι βιώσιμη, αλλά, από την άλλη, δεν είναι υποχρεωμένη να παραμείνει στη σημερινή της μορφή και δυσλειτουργία. Υπάρχουν δυνάμεις που πιέζουν στο να αλλάξει πολιτική και τρόπο λειτουργίας και μόνο έτσι μπορεί να γίνει βιώσιμη. Εάν, δηλαδή, απεμπλακεί από τη λιτότητα και λειτουργήσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, που μέχρι τώρα υπολειτουργούν ή σωστότερα λειτουργούν μόνο με συναντήσεις κορυφής και με εκβιασμούς, κυρίως από τη Γερμανία. Μόνο αν αλλάξουν αυτά τα δεδομένα θα είναι βιώσιμη.

Πώς εκτιμάτε την πολιτική συγκυρία που διαμορφώνεται στην Ελλάδα, με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών και ενόψει των μεθαυριανών εκλογών; Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταγράφει μια πρωτοφανή δυναμική και απέναντί του έχει διαμορφωθεί ένα μπλοκ πολιτικών δυνάμεων και ΜΜΕ που επιτίθενται με κάθε τρόπο…
Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που μπήκε σε πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο μετά επεκτάθηκε και σε άλλες. Αυτό αποδείχθηκε καταστροφικό. Σήμερα η Ελλάδα είναι πάλι η πρώτη χώρα που ξεσηκώνεται ενάντια σ’ αυτή την καταστροφική επιλογή. Η κοινωνική αντίσταση εκφράζεται και πολιτικά. Νομίζω ότι έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση γι’ αυτό που εχει συμβει τα τρία τελευταία χρόνια με πρόσχημα το δημόσιο χρέος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, κατάφερε, πέτυχε να εκφράσει την κοινωνική αντίσταση, χωρίς, μάλιστα, να υπάρχει άλλη εναλλακτική πολιτική πρόταση απο τον χώρο της Αριστεράς. Τα κόμματα του διπολισμού στρέφονται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ επειδή αυτός είναι που αλλάζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Αμφισβητεί τη λιτότητα που είναι η πεμπτουσία αυτής της επικρατούσας πολιτικής, ενώ τα άλλα κόμματα την έχουν αποδεχτεί, την έχουν επιβάλλει και την υπερασπίζονται ως δήθεν «εξυγιαντική» για τη μελλοντική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Γι’ αυτό και συνωστίζονται στον αντι-ΣΥΡΙΖΑ αγώνα, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη μέχρι σήμερα επιλογή τους.

Εκτιμάτε ότι ένα αποτέλεσμα που θα σημάνει αλλαγή στην Ελλάδα, μπορεί να συμπαρασύρει και άλλους λαούς; Το σύνθημα που ακουγόταν το προηγούμενο διάστημα ότι «Eίμαστε όλοι Έλληνες» μπορεί να πραγματωθεί, ξεκινώντας από το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα;
Οπωσδήποτε! Το θετικό κλίμα υπάρχει ήδη στην Ελλάδα και στη Γαλλία, ενώ επεκτείνεται στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα αυξανόμενο κύμα αντίστασης στις γερμανικές επιλογές, το οποίο επεκτείνεται στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, παντού. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρωτοπορία αυτής της αντίστασης.

Πόσο αλλάζει ο πυρήνας της πολιτικής, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια;
Κοιτάξτε, οι κομματικές και πολιτικές ηγεσίες, ο πολιτικός κόσμος σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει χάσει πια την κοινωνική αξιοπιστία του. Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε φάση που αναδεικνύονται νέες δυνάμεις, οι οποίες φέρνουν και νέους τρόπους έκφρασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτοπόρος σε αυτόν τον τομέα, σε ολόκληρη την Ευρώπη σε ό,τι αφορά τις σχέσεις που αναπτύσσει με την κοινωνία. Αναδεικνύεται μια νέα πολιτική, αναδεικνύονται νέα πολιτικά μορφώματα, νέοι τρόποι πολιτικής δράσης και παρέμβασης των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην αιχμή τής υπό διαμόρφωση νέας πραγματικότητας. Είναι κάτι που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και γι’ αυτό ακριβώς η Ευρώπη και όλος ο κόσμος παρακολουθεί κατάπληκτος αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας προαναγγέλλουν όσα θα συμβούν και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Οι απειλές που φτάνουν και οι οποίες επιμένουν ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα σημάνει διακοπή της χρηματοδότησης, θεωρείτε ότι είναι βάσιμες ή εντάσσονται στην προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού με στόχο τη χειραγώγηση της ψήφου;
Πιστεύω ότι κατά βάση είναι μπλόφα, με στόχο να μην αλλάξει τίποτα. Κάνουν μια μπλόφα για να αποτρέψουν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλουν να ψηφιστεί μια πολιτική γραμμή που ενέχει δυναμική. Η μπλόφα αυτή έχει και έναν ακόμα στόχο: Θέλουν να πείσουν ότι δεν είναι εφικτή καμιά αλλαγή στο σύμφωνο. Η πραγματικότητα, όμως, δείχνει ότι η αλλαγή είναι εφικτή. Ήδη μετά την Ισπανία η οποία το άλλαξε, αφου απέσπασε βοήθεια χωρίς λιτότητα, διεκδικούν επίσης αλλαγή προς την ίδια κατεύθυνση η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Επίσης η Κύπρος, που είναι πολύ πιο μικρή από εμάς. Δεν ευσταθεί η άποψη ότι η Ισπανία πέτυχε την αλλαγή επειδή είναι μεγάλη χωρα, επειδή είναι μεγάλη οικονομία. Και οι μικρές έχουν επιχείρημα, ακριβώς επειδή είναι μικρές και συνεπώς δεν κοστίζει η αλλαγή. Το να μην υπάρχει Μνημόνιο που θα συνοδεύει τη βοήθεια, όπως αποδείχτηκε με την Ισπανία, είναι εφικτός στόχος. Είναι λάθος η εκτίμηση ότι πρέπει να δεχθούμε το Μνημόνιο και τη λιτότητα, επειδή δήθεν δεν πρόκειται ποτέ να αποσπάσουμε κάτι καλύτερο. Όπως είναι επίσης πολιτικός μαξιμαλισμός το συμπέρασμα ότι, αφού το Μνημόνιο δεν καταργείται και η λιτότητα δεν αλλάζει, η έξοδος από το ευρωπαϊκό σύστημα αποτελεί «μονόδρομο». Δεν υπάρχουν μονόδρομοι και ό,τι εμφανίζεται σήμερα ως δήθεν μονόδρομος, όπως τα μνημόνια της λιτότητας, είναι αυτό που οδηγεί όχι στην εμπέδωση της Ευρώπης ούτε στην κατίσχυση της Γερμανίας, αλλά στην καταβαράθρωση αμφοτέρων.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!