Όλα ξεκίνησαν από τη Λίμπερτι Σκουέρ. Αλλά, εκτός από τη Γουόλ Στριτ, σε όλη τη χώρα, σε πάρκα, σε πλατείες και δημόσιους χώρους, άνθρωποι, εξοργισμένοι με τα οικονομικά εγκλήματα και τις πολιτικές κομπίνες, κοιμήθηκαν μαζί, έφαγαν μαζί και νοιάστηκαν ο ένας για τον άλλον – ένας καινούργιος δημόσιος χώρος δημιουργήθηκε. Η κατάληψη έχει φτάσει σε κάθε γωνιά της χώρας.

Ως απάντηση στην απαίτηση του δημάρχου Michael Hancock για τον ορισμό κάποιου εκπροσώπου, η Κατάληψη του Ντένβερ εξέλεξε τον πρώτο αρχηγό του κινήματος. Το όνομά της είναι Σέλμπι, και είναι μια σκυλίτσα κόλεϊ τριών ετών. Μιας και η Σέλπμι μπορεί «να ματώσει, να αναπαραχθεί και να εκφράσει συναισθήματα», η Κατάληψη του Ντένβερ επιβεβαιώνει ότι είναι «περισσότερο «άνθρωπος» απ’ ό,τι μια επιχείρηση». Οι καταληψίες επίσης ζήτησαν «να εφαρμοστεί η αμερικανική νομοθεσία, η οποία προβλέπει την εξασφάλιση του κατάλληλου διερμηνέα», οπότε εξαρτάται από τον δήμαρχο να αντιληφθεί τα αιτήματα της Σέλπμι.
Το να κατασκηνώνεις στο ύπαιθρο μαζί με αγνώστους δεν είναι ποτέ εύκολο, ακόμα και αν υπάρχουν οι καλύτερες συνθήκες. Γι’ αυτό το λόγο οι κάτοικοι του Άινταχο που συμμετέχουν στο Occupy Boise έχουν βρει την εξής διέξοδο: έχουν δημιουργήσει μια ομάδα παραπόνων, η οποία καταγράφει τυχόν αδικίες, όπως αυτές διατυπώνονται στη Διακήρυξη της Κατάληψης. Εκεί, οι άνθρωποι μπορούν να περιγράψουν τους λόγους για τους οποίους συμμετέχουν στο κίνημα, να διοχετεύσουν την οργή τους και να μοιραστούν τις προσωπικές τους ιστορίες.
Ενώ η Κατάληψη της Γουόλ Στριτ κάθεται στο στομάχι του οικονομικού κτήνους, η Κατάληψη του Ντιτρόιτ συμβολίζει την καταστροφή που συντελείται από αυτές τις οικονομικές και επιχειρηματικές ελίτ. «Η Γουόλ Στριτ είναι η πηγή του προβλήματος» λένε οι καταληψίες, «και το Ντιτρόιτ το αποτέλεσμα». Από τότε που ξεκίνησε η κατάληψη του Γκραντ Σίρκους Παρκ, στις 14 Οκτωβρίου, η κατασκήνωση ήρθε αντιμέτωπη με την πρόκληση της δημιουργίας ενός πολιτικού κινήματος σε μια πόλη ερειπωμένη, με άδεια σπίτια, κτήρια, οικόπεδα και σχολεία, χρησιμοποιώντας τους πόρους της προς όφελος των άστεγων κατοίκων του Ντιτρόιτ.
Η Κατάληψη του Λος Άντζελες στήθηκε στα σκαλιά του Δημαρχείου και το γεγονός ότι ήταν κοντά στην περιοχή Σκιντ Ράου αποδείχτηκε κατάρα και ευλογία μαζί. Λίγες μέρες αργότερα άρχισαν να εμφανίζονται οι κάτοικοι της περιοχής ζητώντας νερό και τροφή. Σύντομα ακολούθησαν οι κλοπές και η βία. Τα πράγματα όμως γρήγορα βελτιώθηκαν, όταν με τη συνεργασία των τοπικών ομάδων υποστήριξης, όπως το Δίκτυο Κοινωνικής Δράσης του Λος Άντζελες (LA-CAN, Los Angeles Community Action Network), δημιουργήθηκε η θεματική ομάδα Κατάληψη της Γειτονιάς, που θέσπισε μια πολιτική αυτοπροστασίας. Πολλοί συμμετέχοντες της κατάληψης νιώθουν υπερήφανοι για αυτό το κατόρθωμα.
Η Κατάληψη της Τουσόν στην Αριζόνα στήθηκε στις 15 Οκτωβρίου στο Άρμονυ Παρκ, δύο μόλις τετράγωνα από το οικονομικό κέντρο της πόλης. Κάθε βράδυ, κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας που άρχιζε στις 10.30, η αστυνομία έμπαινε στο πάρκο μοιράζοντας ένα πάκο κλητεύσεις. Αν και οι καταληψίες είχαν μαζέψει, ο καθένας τους, πάνω από 1.000 δολάρια σε πρόστιμα, αποφάσισαν παραμένουν στο πάρκο. Το βράδυ της 3ης Νοεμβρίου η αστυνομία της Τουσόν μπήκε στο πάρκο και ξήλωσε την κατάληψη. Αναγκάστηκαν να μαζέψουν τα πράγματα τους και να φύγουν. Διέσχισαν μερικά τετράγωνα της Σάουθ Στόουν Άβενιου και έκαναν κατάληψη στο Βέιντε ντε Αγκόστο Παρκ.
Η αστυνομία κατέστρεψε τις σκηνές και τις εγκαταστάσεις της Κατάληψης της Βοστόνης στις 11 Οκτωβρίου, αλλά οι διαμαρτυρόμενοι επέστρεψαν και αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι κοιμούνται τώρα στη Ντιούι Σκουέρ. Με βάση ένα ομόφωνο ψήφισμα της Γενικής τους Συνέλευσης, η Νομική Ομάδα δραστηριοποιήθηκε, ζητώντας τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων ενάντια σε κάθε μελλοντική προσπάθεια απομάκρυνσης των καταληψιών. Με αφορμή τις πρόσφατες προσπάθειες καταστολής του κινήματος, κινήθηκαν νομικά στις 15 Νοεμβρίου και την επόμενη ημέρα κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα κατά οποιασδήποτε μελλοντικής προσπάθειας εκκένωσης της πλατείας.
Στο Όλμπανι της Οκλαχόμα ο κυβερνήτης Andrew Cuomo έχει επανειλημμένα ζητήσει από τον δήμαρχο Jerry Jennings να απομακρύνει την κατασκήνωση που έχει στηθεί κοντά στο πολιτειακό καπιτώλιο, αλλά ο δήμαρχος και η τοπική αστυνομία αρνούνται. Κάθε βράδυ στις 11.00 μ.μ., σε ένα είδος τελετουργικού κοινωνικής ανυπακοής, οι καταληψίες περπατούν από το δημοτικό Ακάντεμι Παρκ στο πολιτειακό Λαφαγιέτ Παρκ, παραβιάζοντας την απαγόρευση της κυκλοφορίας, η οποία εδώ και λίγο καιρό έχει αρχίσει να επιβάλλεται, με αποτέλεσμα να συλλαμβάνονται. Ο εισαγγελέας του Όλμπανι έχει ήδη απορρίψει όλες αυτές τις υποθέσεις. Οι κάτοικοι του Τενεσί πέτυχαν μια σημαντική νίκη όταν ένας τοπικός δικαστής εξέδωσε προσωρινά περιοριστικά μέτρα κατά της απόφασης απαγόρευσης κυκλοφορίας που επιχείρησε να επιβάλει η αστυνομία στο κίνημα της Κατάληψης του Νάσβιλ, το οποίο είχε κατασκηνώσει στη Λετζισλέτιβ Πλάζα.
Στις 25 Οκτωβρίου, 500 περίπου αστυνομικοί των μονάδων αποκατάστασης τάξης περικύκλωσαν, μέσα στη νύχτα, το Όσκαρ Γκραντ Παρκ της Κατάληψης του Όκλαντ, κατάστρεψαν τις σκηνές και τις εγκαταστάσεις, και συνέλαβαν 105 άτομα. Εκείνο το απόγευμα πάνω από 1.000 άτομα έκαναν πορεία προς τον χώρο της κατάληψης και, παρόλο που η αστυνομία, για μια ακόμη φορά, τους αντιμετώπισε βίαια –δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης– οι καταληψίες ανακατέλαβαν την πλατεία και σχεδόν αμέσως κάλεσαν όλη την πόλη σε γενική απεργία. Την ίδια νύχτα, στην άλλη πλευρά του κόλπου, στο Σαν Φρανσίσκο, η αστυνομία υποχώρησε και δεν πραγματοποίησε τις απειλές της για εκκένωση της κατάληψης.
Σε όλο τον κόσμο άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους για να δείξουν την αλληλεγγύη τους στην Κατάληψη του Όκλαντ. Μία εβδομάδα αργότερα, στις 2 Νοεμβρίου, διοργανώθηκαν δημόσιες συζητήσεις, δεκάδες επιχειρήσεις έκλεισαν εθελοντικά και διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους του Όκλαντ για τη γενική απεργία και, παρά τις σποραδικές συγκρούσεις με την αστυνομία, τελικά κατάφεραν να αποκλείσουν το λιμάνι του Όκλαντ.
Στη νότια Καλιφόρνια, η Κατάληψη του Σαν Ντιέγκο έχει υποστεί πολλές βίαιες επιθέσεις. Σε μια πρωινή επιδρομή, στις 29 Οκτωβρίου, συνελήφθησαν δεκάδες άνθρωποι, αλλά η κατάληψη ανασυγκροτήθηκε και ανακατέλαβε την πλατεία. Στις 16 Νοεμβρίου αντιμετώπισαν το τέταρτο κύμα συλλήψεων.
Η Κατάληψη της Ουάσινγκτον συνεχίζει να παίζει σκληρό παιχνίδι στο Καπιτώλιο, με δράσεις κατά τη διάρκεια των ακροάσεων της Υπερ-επιτροπής του Κογκρέσου, με την κατάληψη της General Atomics (ενός προμηθευτή οπλικών συστημάτων που ειδικεύεται στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη) και με τον αποκελισμό, ανά διαστήματα, του Υπουργείου Εμπορίου. «Μέχρι στιγμής η αστυνομία εδώ έχει έναν τρόπο δράσης, από τον οποίο η αστυνομία του Όκλαντ, της Νέας Υόρκης και άλλων περιοχών θα μπορούσαν να μάθουν πολλά», λέει ο καταληψίας David Swanson: «Έχω δει αξιωματούχο της αστυνομίας να αρνείται να μας συλλάβει, παρά την απαίτηση του Υπουργείου Εμπορίου, και παρά το γεγονός ότι είχαμε αποκλείσει την είσοδό του».
Στις 6 Νοεμβρίου χιλιάδες άνθρωποι από πανεπιστήμια, μη κυβερνητικές και κοινοτικές οργανώσεις από όλη τη χώρα ενώθηκαν με την Κατάληψη της Ουάσινγκτον για να διαδηλώσουν ενάντια στο σχέδιο κατασκευής του αγωγού Keystone XL. Σχηματίζοντας ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τον Λευκό Οίκο, οι διαδηλωτές ζητούσαν από τον Πρόεδρο Ομπάμα να απορρίψει το περιβαλλοντολογικά επικίνδυνο σχέδιο της TransCanada να στέλνει πισσούχο άμμο και αργό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα στον Κόλπο του Μεξικού. Το πρόγραμμα αναβλήθηκε.
Από την Κατάληψη του Όστιν, αλλά και από άλλες καταλήψεις σε όλη τη χώρα, πολίτες μεταφέρουν τις καταθέσεις τους από τις μεγάλες τράπεζες σε τοπικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς. Σύμφωνα με την Επιτροπή Τραπεζικής Δράσης της κατάληψης, τέτοιες μεταφορές έχουν γίνει από την Τράπεζα της Αμερικής, τη Wells Fargo και την JPMorgan Chase. Οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί του Τέξας αναφέρουν ότι, μέσα στον Οκτώβριο, 47.000 άνθρωποι μετέφεραν 326 εκατομμύρια δολάρια – με ρυθμό τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τον συνηθισμένο. Σε εθνικό επίπεδο η Εθνική Ένωση Πιστωτικών Συνεταιρισμών αναφέρει ότι 650.000 άνθρωποι έχουν απευθυνθεί σε αυτούς τους συνεταιρισμούς, ενώ τον προηγούμενο μήνα προστέθηκαν 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέους αποταμιευτικούς λογαριασμούς.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν γίνει διαδηλώσεις σε πάνω από 1.000 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Παρά τις συντονισμένες και πολλές φορές βίαιες προσπάθειες εκκένωσης των καταλήψεων, εμείς θα επιμείνουμε. Από την Αλάσκα μέχρι τη Φλόριντα, ξεκινάνε καταλήψεις, από ανθρώπους οι οποίοι μάλλον δεν είχαν διανοηθεί ποτέ ότι θα κοιμόντουσαν σε ένα πάρκο χειμωνιάτικα. Μέχρι και η Ανταρκτική έχει «καταληφθεί» χάρη στους ερευνητές του Σταθμού Mc Murdo, που αψήφησαν το κρύο για να δείξουν την αλληλεγγύη τους στο κίνημα. Και παρόλο που η αστυνομία συνεχίζει τις συλλήψεις σε όλη τη χώρα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι, ενώ μπορείς να συλλάβεις τους ανθρώπους, την ιδέα δεν μπορείς να την συλλάβεις.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: JON CHISUM, JOHN DENNEHY, BRAD EDMONDSON, RUTH FOWLER, CHARLIE LOCKWOOD, JOANIE MASTERS, KEESHA RENNA, KEVIN SCHIESSER, JENNA SPITZ, DAVID SWANSON, JOANN WYPIJEWSKI

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!