Τι δεν θα μάθουμε από τις αναλύσεις των αυτόκλητων ειδικών. Του Chris Floyd*

Παρόλο που δεν έχω καμία διάθεση να ενισχύσω την παραφιλολογία των θεωριών συνωμοσίας, πρέπει να επισημάνω ότι οι αποκαλύψεις σχετικά με τη μακροχρόνια σχέση του FBI με έναν από τους υπόπτους για τη βομβιστική επίθεση στη Βοστόνη είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Το γεγονός αποκτά πολύ περισσότερο ενδιαφέρον εάν λάβουμε υπόψη ότι, όπως έχει φανεί, το FBI έχει σημαντική σχέση μ’ ένα μεγάλο αριθμό τρομοκρατικών επιθέσεων στις ΗΠΑ κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες είτε προκαλώντας τις μέσω μυστικών πρακτόρων είτε σχεδιάζοντας κάποιες από αυτές απλώς και μόνο για να τις «ματαιώσει πανηγυρικά» αργότερα.
Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι το FBI ή άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες ήταν πίσω από τα γεγονότα της Βοστόνης – μερικές φορές τα πράγματα είναι όπως φαίνονται και οι άνθρωποι προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις χωρίς την παρακίνηση της κυβέρνησης. Παρ’ όλα αυτά, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της σχέσης του FBI –με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικά στάδια κάθε φορά– με άτομα και ομάδες που πραγματοποίησαν ή προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές ενέργειες, όχι απλώς δεν μπορεί να αγνοηθεί, αλλά πρέπει να ερευνηθεί πιο βαθιά, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η υπηρεσία αρχικά αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με τους υπόπτους μέχρι η μητέρα τους να μιλήσει στα ΜΜΕ.

Η σχέση με το FBI
Όπως αναφέρει το CBS: «Αν και το FBI αρχικά διέψευσε οποιαδήποτε σχέση με τους αδερφούς Tsarnaev, η μητέρα τους την επιβεβαίωσε σε συνέντευξή της στο Russia Today. Η Zubeidat Tsarnaeva ανέφερε ότι ο γιος της είχε αναμειχθεί σε ζητήματα “θρησκευτικής πολιτικής” πριν από περίπου 5 χρόνια, αλλά δεν της είχε πει ποτέ ότι συμμετείχε σε τζιχάντ. Επέμεινε επίσης ότι το FBI “γνώριζε τι έκανε ο γιος της στο skype” και ότι επιπλέον τον συμβουλεύονταν “σε κάθε φάση της επιχείρησης”».
Η Tsarnaeva πρόσθεσε: «Τον είχαν υπό τον έλεγχό τους, γνώριζαν κάθε του βήμα… Και τώρα λένε ότι είναι τρομοκράτης». Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί και όχι – εάν ήμουν γονιός κάποιου που βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση, αυτό θα ήθελα να πιστεύω. Όμως η επιβεβαιωμένη ανάμειξη του FBI καθώς και η πιθανή σχέση άλλων αμερικανικών και ρωσικών μυστικών υπηρεσιών με τον Tamerlan Tsarnaev δεν πρέπει να αγνοηθεί κατά τη διάρκεια της έρευνας σχετικά με τις αιτίες και το σχεδιασμό της βομβιστικής επίθεσης στη Βοστόνη και των αιματηρών συνεπειών της.
Ακόμα κι έτσι, είναι φυσικά πολύ πιθανό ότι αυτές οι διασυνδέσεις θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα, καθώς η τετριμμένη αφήγηση περί «καλών παιδιών που διεφθάρησαν από το Ισλάμ» θα εξαπλωθεί για να παγιωθεί ως αυτονόητο γεγονός. Είναι πιθανό αυτή η αφήγηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση να είναι αληθινή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς πολλών ισχυρών δυνάμεων. Αυτό ισχύει όχι μόνο για όσους αντιτίθενται στην είσοδο μεταναστών στις ΗΠΑ (αυτό το λάβαρο έχει ήδη υψωθεί από πολλούς Αμερικανούς πολιτικούς και θιασώτες της φυλετικής και εθνικιστικής μισαλλοδοξίας), αλλά ακόμα περισσότερο για το πολιτικοοικονομικό σύστημα που αποκομίζει κέρδη από τη συντήρηση μιας τεράστιας στρατιωτικής βιομηχανίας που αναπτύσσεται πάνω στο γόνιμο έδαφος του φόβου απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία. (Άλλες μορφές τρομοκρατίας όπως η συντεταγμένη και απείρως πιο αιματηρή κρατική τρομοκρατία, δεν τους ενοχλεί διόλου).  

Ποιος θα κερδίσει από τις βόμβες
Μία από τις άμεσες συνέπειες των γεγονότων της Βοστόνης θα είναι η ενίσχυση του πλέγματος στρατιωτικών μηχανισμών και δυνάμεων ασφαλείας στις ΗΠΑ και τη Ρωσία μέσω της δαιμονοποίησης των μουσουλμάνων γενικά (για τους Αμερικανούς) και των Τσετσένων ειδικά (για τους Ρώσους). Γενικά όμως κάθε πολιτική δομή που τρέφεται με το φόβο –και ποια δεν το κάνει αυτό;– θα κερδίσει από την «έκρηξη εγκληματικότητας» στη Βοστόνη όποια κι αν είναι τα αίτιά της.
Ίσως οι αδ ερφοί Tsarnaev να έδρασαν μόνοι: βασανισμένες ψυχές που βίωσαν τη βαρβαρότητα, την καταπίεση και την καταστολή που χαρακτηρίζει τη σημερινή Τσετσενία, και προσπάθησαν μέσα στην άγνοια και τη σύγχυσή τους να την εκτονώσουν λαθεμένα ενάντια σε κάποιον αόριστο εχθρό. Ίσως κάποια μυστική υπηρεσία τους πλησίασε και τους κατηύθυνε ή σε κάποιο σημείο έχασε τον έλεγχό τους. Ίσως κι όχι. Είτε μιλάμε για το κακό που προξενεί η άσκοπη βία των γεωπολιτικών ανταγωνισμών στις ψυχές των ανθρώπων (των Τσετσένων εν προκειμένω) είτε πρόκειται για παιχνίδια διαπλοκής του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, τα αίτια αυτής της αιματηρής τραγωδίας είναι πολύ βαθύτερα. Αυτά ακριβώς τα αίτια δεν πρόκειται να αναδειχθούν στους σπαραξικάρδιους επικήδειους των πολιτικών, των ακαδημαϊκών και των αυτόκλητων ειδικών, ούτε τώρα ούτε στο προσεχές μέλλον.

 
* Ο Chris Floyd αρθρογραφεί στο Counterpunch και
το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε στις 22 Απριλίου

Μετάφραση: Νίκος Μαγνήσαλης

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!