Τα πράγματα λοιπόν «σφίγγουν». Το διαπιστώνουμε όλοι μας καθημερινά. Είναι φανερό ακόμη και από τα λαμπάκια στα μπαλκόνια που φέτος είναι πολύ λιγότερα. Το χριστουγεννιάτικο κλίμα δεν μπορεί από μόνο του να ανεβάσει τη διάθεσή μας. Η διάθεσή μας, όμως, ανεβαίνει όταν βλέπουμε πρωτότυπες ιδέες και τρόπους για να μην πέφτουμε εμείς από τα μπαλκόνια, αλλά αυτοί που μας έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση. Όταν αρχίζει η γειτονιά να λειτουργεί. Όταν οι παρέες γίνονται επιτροπές που διεκδικούν, απαιτούν, προσπαθούν να οργανωθούν να συντονιστούν. Μπορεί τόσα χρόνια να μην καταλαβαίναμε ότι σιγά-σιγά όλες αυτές οι κυβερνήσεις μάς σκάβανε το λάκκο. Πολλοί πιστεύαμε ότι δεν θα το τολμούσαν κιόλας.
Τώρα όμως δεν έχουμε πια αμφιβολίες. Είμαστε σίγουροι. Τώρα είναι η ώρα να γίνουμε και εμείς πιο τολμηροί. Ήδη κάνουμε πράγματα που 1 ή 2 χρόνια πριν τα θεωρούσαμε ανέφικτα, άτοπα κ.λπ. Παρεμβαίνουμε σε δημοτικά συμβούλια, κινητοποιούμαστε για να κινητοποιήσουμε και άλλο κόσμο, προσπαθούμε να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με ανθρώπους που μερικές εβδομάδες πριν, μας ήταν άγνωστοι. Μας ενώνει ο κοινός αγώνας απέναντι σ’ ένα κράτος αδυσώπητο που θέλει να τσαλακώσει την αξιοπρέπειά μας και την περηφάνια μας. Δεν μπορούμε άλλο να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, σαν να μην αφορά εμάς, αλλά κάποιους άλλους. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε τους πεφωτισμένους και τους μεσσίες να μας σώσουν. Εμείς είμαστε αυτοί που θα πάρουμε το ρίσκο και θα αντισταθούμε. Με όποια εφόδια έχει ο καθένας μας.
Και απ’ ό,τι φαίνεται, ταλέντα υπάρχουν πολλά. Όπως αυτή η ιδέα με το στολισμό ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου με χαράτσια, συνοδευόμενο από χαρατσοκάλαντα, που βρέθηκαν μέσω Ιnternet αλλά και άλλα που κάθισαν και έγραψαν.
Είναι βασικό να σπάσουμε το φόβο, την απομόνωση, ο καθένας μόνος του απέναντι σε μια τηλεόραση που του πασάρει ό,τι θέλει. Είναι σημαντικό να μιλάμε με το γείτονά μας, να τον γνωρίζουμε και να μας γνωρίζει, να τον καλούμε να συμμετέχει.
Πράγματα που είχαν χαθεί για ένα μεγάλο διάστημα και ισχύουν ακόμη βέβαια. Όμως το κλίμα άλλαξε. Και θα συνεχίσει να αλλάζει και να δίνει οξυγόνο, γιατί η ανάγκη μας έβγαλε από το καβούκι μας. Είναι δύσκολο να μας ξαναμαζέψουν.
Καλή Χρονιά, λοιπόν, συναγωνιστές!
* H Ντίνα Κασάπη είναι μέλος της Επιτροπής
«Κάτοικοι Ευόσμου-Κορδελιού Θεσσαλονίκης».
