Πώς το τρίγωνο «κόμμα-κράτος-τράπεζα» αναδείχτηκε σε έναν από τους πυλώνες
του πολιτικού μας συστήματος. ΤΟυ Χρήστου Πραμαντιώτη

Πώς θα ακουγόταν εάν ένας μεσαίος επιχειρηματίας πήγαινε σε μια τράπεζα και δανειζόταν κάμποσα εκατομμύρια ευρώ, με τον όρο ότι θα τα επιστρέψει στο μέλλον εάν και εφόσον οι δουλειές του πάνε καλά; Θα ακουγόταν απίστευτο, όχι μόνο για σήμερα που οι τράπεζες έχουν σφίξει τις δανειοδοτήσεις κι έχουν στεγνώσει την αγορά, αλλά και για τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό το απίστευτο, όμως, οι τράπεζες ήταν διατεθειμένες να το κάνουν για χάρη των κομμάτων επί πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα τώρα που το ζήτημα ερευνάται από τον εισαγγελέα, να έχουν μπει στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης και μια στρατιά ανώτερων τραπεζικών στελεχών. Όλοι αυτοί θα υποχρεωθούν, αρχής γενομένης από την ερχόμενη Τρίτη, να δώσουν εγγράφως εξηγήσεις στον Οικονομικό Εισαγγελέα για το θέμα, καθότι επί τουλάχιστον μια δεκαετία μέχρι το 2011 εισηγούνταν και ενέκριναν δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ προς το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. με εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις που τα κόμματα θα έπαιρναν. Με κάποιο μαγικό τρόπο, δηλαδή, οι τράπεζες και τα στελέχη τους ήταν σίγουροι ότι τα δύο αυτά κόμματα θα συνέχιζαν εσαεί να υπάρχουν, να παίρνουν μεγάλα ποσά κρατικού χρήματος, να εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, να αποπληρώνουν τα δάνεια και φυσικά να παίρνουν και καινούργια.
Σημειώνεται ότι γι’ αυτό τον αδιάσπαστο κύκλο του χρήματος είχε ζητήσει παρέμβαση του εισαγγελέα ο Λευτέρης Αυγενάκης από πέρυσι το Νοέμβριο, όταν ήταν βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας (Ντ. Μπακογιάννη) και μισό χρόνο πριν ξαναγίνει βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Από τα στοιχεία που τότε είχε δώσει προέκυπτε ότι η Ν.Δ., η τωρινή του πολιτική στέγη, είναι πρωταθλήτρια στο δανεισμό με χρέη 120 εκατ. ευρώ, ενώ το ΠΑΣΟΚ χρωστάει στις τράπεζες 114 εκατ. ευρώ. Ο κύκλος αυτός είχε στηθεί κυρίως με την Αγροτική Τράπεζα στην οποία, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο βουλευτής, τα δύο κόμματα χρωστούν περισσότερα από 200 εκατ. (στη Marfin, στην Πειραιώς, στην Εθνική, την Αττικής και τη Eurobank χρωστούν μικρότερα ποσά).
Αυτό που εξετάζει ο εισαγγελέας είναι εάν έχει διαπραχθεί το αδίκημα της απιστίας, μολονότι υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα που ίσως δεν αποτελέσουν πεδίο της Δικαιοσύνης. Για παράδειγμα:
• Η Αγροτική, που έχει δανείσει τα περισσότερα εκατομμύρια, είναι μόνιμο θέμα στην ατζέντα των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., που θέλουν να την κλείσουν ή να την πουλήσουν -τι ακριβώς εξυπηρετούσαν τα στελέχη της δίνοντας στα κόμματα αυτά αφειδώς εκατομμύρια ευρώ;
• Ποια ακριβώς ικανότητα πειθούς είχαν τα στελέχη των δύο κομμάτων που είχαν το πάρε-δώσε με τις τράπεζες και εξασφάλιζαν τέτοια δάνεια;
• Και κυρίως: τα δύο ωφελούμενα κόμματα, που συνηθίζαμε να αποκαλούμε «εξουσίας» και χρωστούσαν τα μαλλιοκέφαλά τους στις τράπεζες, διαχειρίζονταν το κράτος, τους προϋπολογισμούς, δημόσια έργα, αναθέσεις κ.λπ. Οπότε εύλογα γεννάται το ερώτημα πόσα τρισεκατομμύρια ευρώ έχει παράξει αυτό το τρίγωνο «κόμμα-κράτος-τράπεζα» που αποδείχτηκε ένας τόσο γερός πυλώνας του πολιτικού μας συστήματος επί πολλά χρόνια;

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!