Την Κυριακή που μας πέρασε πέθανε σε ηλικία 87 χρόνων ο πολεοδόμος Γρηγόρης Διαμαντόπουλος, ακολουθώντας κι αυτός τη φυσική ροή των νόμων της ζωής. Ο θάνατος -σε κάθε περίπτωση- προκαλεί πόνο. Σε ειδικές περιπτώσεις όμως -τέτοια ήταν ο Διαμαντόπουλος- γίνεται αφορμή για μια πιο ουσιαστική επαφή με το δημόσιο λόγο, το έργο και τη μορφή του εκλιπόντα.

Για όσους γνώρισαν την πολυτάραχη μακρά διαδρομή του, ο Διαμαντόπουλος υπήρξε ένας παθιασμένος άνθρωπος. Ανυπότακτος, αδιάλλακτος, διεισδυτικός, πεισματικά αριστερός και συγκρουσιακός χαρακτήρας. Ιδιότητες που δεν προσομοιάζουν στην εποχή της συναλλαγής και της συνδιαλλαγής των σημερινών καιρών. Ιδιότητες σπάνιες, για τούτο και πολύτιμες. Έτσι, τουλάχιστον, μας προτρέπουν να πιστέψουμε όσοι τον γνώρισαν από κοντά, όσοι μαθήτευσαν δίπλα του, όσοι τράφηκαν με το λόγο και το έργο του. Γι’ αυτούς –που μάλλον δεν είναι τόσοι πολλοί- ο Διαμαντόπουλος θα ζει όσο εξακολουθούν να τον θυμούνται, όσο θα ενεργοποιεί τα συναισθήματα και τις πράξεις τους.

Ο Γρηγόρης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και από τα φοιτητικά του χρόνια «ξέκοψε» από τις συντηρητικές ιδέες της εύπορης Σπετσιώτικης οικογένειάς του για να ακολουθήσει με πάθος τo δρόμο των βασανισμένων και απόκληρων, το δρόμο των αγώνων, των συλλογικών αιτημάτων, της αριστεράς της εποχής. Παρέμεινε στις γραμμές και τις ιδέες της μέχρι το τέλος της ζωής του.
Στα δραματικά χρόνια της Κατοχής συμμετείχε στο ΕΑΜ, την ΕΠΟΝ, την ΟΚΝΕ, συνελήφθη, βασανίστηκε, εξορίστηκε, δραπέτευσε, άντεξε…
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1965 και συμμετείχε με πρωτοποριακές προτάσεις στο περίφημο Ε’ Συνέδριο Αρχιτεκτονικής, οι διώξεις όμως δεν είχαν τελειωμό. Το λόγο είχε τότε η Χούντα των συνταγματαρχών που τον εξόρισε στη Γυάρο και το Παρθένι της Λέρου. Από το 1974 μέχρι το τέλος της ζωής αφοσιώθηκε στην Πολεοδομία, χωρίς όμως να απουσιάζει από τους κοινωνικούς αγώνες. Η 45χρονη δράση του περιλαμβάνει 76 χωροταξικές, 87 πολεοδομικές και 82 ειδικές χωροταξικές μελέτες.
Οπαδός της πολιτικής κοινωνίας, και της τοπικής αυτοδιοίκησης υπερασπίστηκε σθεναρά το δημόσιο συμφέρον έναντι των αδηφάγων ιδιωτικών συμφερόντων. Η συλλογικότητα στη δουλειά ήταν γι’ αυτόν πραγματική εμμονή. Δούλευε πάντοτε με πολυπληθή σχήματα και ομάδες συνεργατών, έχοντας ως τελική επιδίωξη την πιο ολοκληρωμένη σύνθεση. Ο Γρηγόρης Διαμαντόπουλος υπήρξε πραγματικά άνθρωπος της αντίστασης, ένας αριστερός μαχόμενος πολεοδόμος μέχρι το τέλος του βίου του. Οι ημέρες και τα έργα του, οι πολεοδομικές και χωροταξικές του μελέτες, οι νομοθετικές ρυθμίσεις, οι συνδικαλιστικοί αγώνες, οι πολιτικές του προτάσεις, η ακεραιότητα της ζωής του αποτελούν ανεξάντλητη υποθήκη αξιών για όσους θελήσουν να τον μελετήσουν.

Στ.Μ.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!