Στη μνήμη του Αλέκου Λύτρα

Οι σύντροφοι της συνοικίας μαζεύονται από νωρίς το βραδάκι της Δευτέρας. Κάθε συνάντηση είναι χαρά. Την προσδοκούν. Θέλουν όλοι να παρουσιάσουν τι έκαναν μέσα στη βδομάδα και να μάθουν τι έκαναν οι άλλοι. Στις γειτονιές οι ομάδες αλληλεγγύης προχωρούν καλά. Έχουν εντοπίσει και καταγράψει όχι βέβαια όλους, αλλά πολλούς ανθρώπους που έχουν ανάγκη από βοήθεια. Άνεργους, άστεγους, χαμηλόμισθους, ανάπηρους, ασθενείς, μόνους και γενικά ταλαιπωρημένους, στριμωγμένους και πάσχοντες φτωχούς συμπολίτες χωρίς υποστήριξη από συγγενείς ή κρατικούς φορείς.

Ανάλογα με την περίπτωση ενημερώνουν τους γείτονες για να έχουν το νου τους και οργανώνουν όποιους είναι πρόθυμοι να συμπαρασταθούν πιο ενεργά σε εκείνους που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες. Με το παράδειγμα που δίνουν οι σύντροφοι οι οποίοι έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και το συντονισμό, σχεδόν σε όλες τις γειτονιές της συνοικίας, έχουν βρεθεί άνθρωποι πρόθυμοι να βοηθήσουν, αρκεί να πρόκειται για κάτι συγκεκριμένο. Οι πρώτοι γιατροί και νοσοκόμες που ανταποκρίθηκαν κάνουν ήδη επισκέψεις σε σπίτια αρρώστων. Μερικοί φαρμακοποιοί διαθέτουν κάποια φάρμακα, μικρής αξίας, αλλά χρήσιμα, όπως οι ασπιρίνες.
Ένα «π» για την κυρία Φλώρα, που έχει σπάσει το πόδι της, βρέθηκε στο πατάρι ενός συντρόφου που είχε χάσει πριν από καιρό τη μητέρα του. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις προωθούνται στα νοσοκομεία, αφού κάποιοι από μας αναλαμβάνουν τη γραφειοκρατική δουλειά, χαρτιά, πιστοποιητικά, μεταφορά των ασθενών, συνεννόηση με το ιατρικό προσωπικό και ό,τι άλλο είναι αναγκαίο για την περίθαλψη. Περισσότεροι από τους γιατρούς είναι οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί που ανέλαβαν δράση. Κυρίως αυτοί που δεν κάνουν φροντιστήρια. Ήδη, έχουν αναλάβει να προσφέρουν βοήθεια στα παιδιά των φτωχών και των μεταναστών που δυσκολεύονται να μάθουν τη γλώσσα. Σε κάποιες περιοχές, μαζεύουν τα παιδιά σε κάποιο σπίτι δασκάλου ή γονιού. Σε άλλες γειτονιές βρήκαν χώρους σε ιδιωτικά σχολεία, πολιτιστικούς συλλόγους, ακόμα και στο πατάρι μιας καφετέριας που διέθεσε ο ιδιοκτήτης της, παλιός συνδικαλιστής στους ξενοδοχοϋπαλλήλους.
Τρεις βιβλιοχαρτοπώλες προσέφεραν τετράδια, μολύβια, ξύστρες και μαρκαδόρους για τη νέα σχολική χρονιά. Περίπου τριάντα παιδιά που δεν είχαν τίποτα, τώρα πηγαίνουν σχολείο με ένα μικρό, αλλά απαραίτητο εξοπλισμό. Από μία γειτονιά, οι σύντροφοι προτείνουν να κάνουμε μια κοινή επιστολή που θα τη στείλουμε σε εταιρίες που παράγουν σχολικά είδη ζητώντας να μας δώσουν δωρεάν προϊόντα τους που δεν βγαίνουν στο εμπόριο λόγω μικρών ελαττωμάτων.
Ενώ στην αρχή όλα φαίνονταν πολύ δύσκολα, σχεδόν ακατόρθωτα, τώρα τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε.

Στ. Ελλ.
(συνεχίζεται)

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!