Είναι χαρακτηριστικό ότι από πρόσφατη έρευνα που έκανε ο Σύλλογος Έκτακτων Αρχαιολόγων στα μέλη του, προκύπτει ότι σε σύνολο 680 εργάζονται ως αρχαιολόγοι οι 367, ενώ 288 ετεροαπασχολούνται.
Την αναγκαιότητα να απεμπλακεί από αυτό τον περιορισμό έχει αναγνωρίσει το ίδιο το υπουργείο και, μάλιστα, στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε τον περασμένο Ιούνιο, υπήρχε άρθρο που εξαιρούσε ορισμένες ειδικότητες της αρχαιολογικής υπηρεσίας από τον περιορισμό του 24μηνου. Είναι χαρακτηριστικά, μάλιστα, τα όσα αναφέρει στην αιτιολογική έκθεση που κατέθεσε τότε το ΥΠΠΟΤ: «Με δεδομένο ότι οι αρχαιότητες ανήκουν αποκλειστικά στο Ελληνικό Δημόσιο και μόνος φορέας του Ελληνικού Δημοσίου που μπορεί να τους προσλάβει στο αντικείμενο των σπουδών και της εξειδίκευσης τους είναι το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού αφενός το προσωπικό αυτό στερείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα να εργασθεί ξανά στο μέλλον στο αντικείμενο των σπουδών και της εξειδίκευσης του και αφετέρου το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δεν μπορεί να αξιοποιήσει, όποτε και όπου τις έχει απόλυτη ανάγκη, τις υπηρεσίες αυτών των έμπειρων και απόλυτα εξειδικευμένων επιστημόνων και τεχνιτών για ανασκαφικές και αναστηλωτικές εργασίες».
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι ένα σοβαρό πρόβλημα έβαινε προς τη λύση του, στο τελικό κείμενο του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, η συγκεκριμένη τροπολογία είχε εξαφανιστεί: «Προφανώς, σκοπός τους ήταν να μείνουμε ήσυχοι την τουριστική σεζόν και τώρα την απέσυραν», σχολιάζει πικρά ο ΣΕΚΑ. Προφανώς στην εποχή του Μνημονίου, δεν χωρούν εξαιρέσεις. Οι συμβασιούχοι πρέπει να εξακολουθούν να εργάζονται χωρίς προοπτική.
Ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων αντέδρασε δυναμικά με 24ωρη απεργία τη μέρα συζήτησης του νομοσχεδίου στην επιτροπή της Βουλής (1/9), ενώ βρίσκεται σε ετοιμότητα μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του υπουργείου.
Στο δρόμο άλλοι 250 εργαζόμενοι
Μέσα στη βιασύνη να μειώσουν εργαζόμενους και ελλείμματα, το ΥΠΠΟΤ καταργεί και τον Οργανισμό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού, πετώντας στο δρόμο 250 εργαζόμενους, πολλοί από τους οποίους εργάζονται στον οργανισμό από πέντε έως εννέα χρόνια. Ανεξάρτητα από το, μάλλον δυσανάλογο, μέγεθος του προσωπικού σε σχέση με το έργο του ΟΠΕΠ, είναι άλλη μια δραματική εξέλιξη του σαθρού καθεστώτος των επί χρόνια συμβασιούχων στο οποίο στηρίχτηκαν και επένδυσαν πολιτικά όλες οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς να εξαιρείται η τελευταία. Είναι χαρακτηριστική μια αποστροφή της ανακοίνωσης του σωματείου των εργαζομένων του οργανισμού: «Τελικά, επιβεβαιώνεται στην πράξη η λαϊκή παροιμία ‘‘όπου μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια’’ που, στην προκειμένη περίπτωση, τα βατράχια είναι οι εργαζόμενοι του ΟΠΕΠ και τα βουβάλια, οι εκάστοτε διοικήσεις του Οργανισμού, που απολαμβάνουν την ησυχία και τις διακοπές τους, ενώ φέρουν τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή κατάντια του Οργανισμού».
