Λιμοκτονούν οι μετανάστες ενώ στερούνται οποιασδήποτε κρατικής μέριμνας. Του Γιάννη Βορινού.

Λίγες ημέρες μετά την εξέγερση των κρατούμενων μεταναστών στο φυλάκιο του Έβρου, νέες καταγγελίες αποκαλύπτουν τις απάνθρωπες συνθήκες εγκλεισμού ανθρώπων, που δεν έχουν υποπέσει σε κανένα αδίκημα.
Οι συγγενείς Σύριων προσφύγων που κρατούνται στο φυλάκιο, επικοινώνησαν με τα μέλη του αντιρατσιστικού δικτυού Welcome to Europe στη Γερμανία, μεταφέροντας τις καταγγελίες των κρατουμένων.
«Μιλήσαμε σήμερα με κάποιον που αφέθηκε πριν από λίγες ημέρες από τη φυλακή στο φυλάκιο», ανέφεραν. «Στην αρχή, δεν ήθελε να μιλήσει. Δεν ήθελε να μας στενοχωρήσει, εμένα και την οικογένεια μου, με όλα αυτά που του συνέβησαν. Εγώ όμως του είπα: «Πες μου όλη την αλήθεια. Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν τι συμβαίνει εκεί μέσα!»»
Όπως αναφέρουν οι καταγγελίες, οι κρατούμενοι μετανάστες στον Έβρο παίρνουν φαγητό μια φορά την ημέρα. «Το φαγητό είναι μετά βίας αρκετό για να επιβιώσουν. Το πόσιμο νερό είναι βρόμικο και από τη βρύση βγαίνει χώμα. Οι τουαλέτες είναι βρόμικες. Δεν υπάρχει καθαρός αέρας. Δεν υπάρχει εξαερισμός», δηλώνουν οι συγγενείς κρατουμένων στο δίκτυο Welcome to Europe.
«Μία φορά το μήνα τους επιτρέπεται να βγουν έξω στην αυλή. Ποτέ δεν βλέπουν το φως του ήλιου και είναι πάντα κλειδωμένοι στο κελί τους. Στις 46 ημέρες που κρατήθηκε, βγήκε μόνο δύο φορές έξω για να αναπνεύσει. Η μία φορά ήταν στην 3η Σεπτεμβρίου, όταν η φυλακή καιγόταν. Εκείνη την ημέρα έπρεπε να σταθεί για τέσσερις ώρες στον ήλιο, χωρίς σκιά πουθενά. Συλλογική τιμωρία;», συμπληρώνουν οι συγγενείς των μεταναστών που κρατούνται στον Έβρο.
Μάλιστα, όπως καταγράφεται στην καταγγελία τους «ένας άντρας από τη Συρία ξεκίνησε απεργία πείνας. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τη διαμαρτυρία του. Έτσι, τελικά, ο ίδιος τραυμάτισε τον εαυτό του με ένα μαχαίρι. Η αστυνομία ήταν απλά εκεί και παρακολουθούσε. Αργότερα τον μετέφεραν σε άλλο κελί. Επτά μέρες απομόνωσης. Στη συνέχεια, τον έφεραν πίσω στο μεγάλο κελί, μαζί με όλους τους άλλους κρατούμενους. Το αίτημα της απεργίας του ήταν να αφεθεί ελεύθερος. Αλλά κανείς δεν άκουγε. Κανείς έξω από τη φυλακή δεν έμαθε για τη διαμαρτυρία του».
Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι μετανάστες στο φυλάκιο δεν αντιμετωπίζουν κατηγορίες. Κρατούνται σε ένα ημιπαράνομο καθεστώς, μέχρι να διασταυρωθούν τα στοιχεία τους και είτε να αφεθούν ελεύθεροι, είτε να απελαθούν άμεσα.
Οι συνθήκες διαβίωσης στο φυλάκιο του Έβρου, τους τελευταίους μήνες, δεν χαρακτηρίζονται σε καμία περίπτωση ανθρώπινες. Η περικοπές στο κοινωνικό κράτος ξεκίνησαν από τις δομές που υποστηρίζουν μετανάστες, με αποτέλεσμα να μην παρέχονται, πλέον, ούτε οι ήδη πενιχροί πόροι.

Πλήρης κρατική αδιαφορία
Μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων καθώς και οι Γιατροί του Κόσμου αναφέρουν σε δεκάδες ανακοινώσεις τους, το τελευταίο διάστημα, ότι το κράτος φαίνεται να εγκαταλείπει πλήρως τα κέντρα κράτησης. Μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, μέχρι τα Χριστούγεννα, η φροντίδα και η υγειονομική περίθαλψη των μεταναστών θα έχει περάσει πλήρως στα χέρια εθελοντών.
Η κατάσταση περιγράφεται ως αρκετά χειρότερη σε άλλα κέντρα κράτησης στην Ελλάδα. Άλλωστε, το κέντρο κράτησης στο φυλάκιο θεωρείται πρότυπο, λειτουργεί μόλις τέσσερα χρόνια και σύμφωνα με τα στοιχεία η κατασκευή του στοίχισε 3.000.000, ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες των μεταναστών που «φιλοξενεί».
«Η κατάσταση μέσα στη φυλακή είναι φρικτή. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα. Τρεις άνθρωποι κοιμούνται σε ένα κρεβάτι. Αν κάποιος πέσει από το κρεβάτι, μπορεί να σπάσει τα χέρια του ή το κεφάλι του και κανείς δεν θα τον πάρει είδηση (σ.σ. τα κρεβάτια είναι σε ορόφους, ψηλά από το έδαφος). Μια φορά, ένας Αφγανός έπεσε κάτω. Αιμορραγούσε πολύ αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει», αναφέρουν συγγενείς μεταναστών και περιγράφουν μια κατάσταση που ταυτίζεται πλήρως με την εικόνα που δίνουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις. Η κατάσταση αυτή οδηγεί τακτικά τους κρατούμενους σε σύντομες εξεγέρσεις. Η τελευταία συνέβη στις 3 του Σεπτέμβρη, όταν οι πρόσφυγες έβαλαν φωτιά σε στρώματα, ζητώντας την ελευθερία τους.
Οι ίδιοι οι κρατούμενοι κατάφεραν να διοχετεύσουν ένα γράμμα διαμαρτυρίας, όπου περιγράφουν τις φρικτές συνθήκες κράτησης, χωρίς δικαίωμα αυλισμού, με βρόμικες τουαλέτες και νερό, ελάχιστο φαγητό και χωρίς καμία υγειονομική περίθαλψη. Το εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι δεν γνωρίζουν καν για πόσο θα κρατηθούν. Το ύστατο δικαίωμα κάθε κρατούμενου, όπως έχουν τονίσει επανειλημμένα δικηγόροι και ανθρωπιστικές οργανώσεις.  
Από την πλευρά της κυβέρνησης δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση στις καταγγελίες που αφορούν τα κέντρα κράτησης. Μάλιστα, το υπουργείο Υγείας φέρεται να έχει αποφασίσει την αποχώρησή του από όλες τις δομές φιλοξενίας μεταναστών στην Ελλάδα.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!