Αρχική κοινωνία η άλλη Θεσσαλονίκη Φυσάει… βοριάς: Τα παιδιά με τα φυλλάδια…

Φυσάει… βοριάς: Τα παιδιά με τα φυλλάδια…

Ανεξέλεγκτοι οι εργολάβοι διαφήμισης
Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πόσοι νέοι, από 18-35 ετών, καθώς και πολλοί μετανάστες μοιράζουν καθημερινά χιλιάδες φυλλάδια, για χάρη κάποιου εργολάβου, που ποτέ, τις περισσότερες φορές, δεν θα μάθουν το όνομά του ή το όνομα της εταιρίας του.

Το σύνηθες ωράριο εργασίας είναι 4 έως 6 ώρες, καθημερινά, ανάλογα την εταιρία, με αποδοχές που κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ ανά ώρα. Το ωράριο συμπίπτει πάντα με τις ώρες που η αγορά είναι ανοιχτή και η δουλειά διακόπτεται μόνο λόγω βροχής, αλλά όχι πάντα, καθώς αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι η υγεία των εργαζομένων αλλά ο αριθμός των ανθρώπων-πελατών που περνούν από το εκάστοτε πόστο. Από την άλλη, αν δεν έχεις κάποια συγκεκριμένη θέση εργασίας και πρέπει να διασχίσεις όλη την πόλη, πόρτα-πόρτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων να λάβεις 0,50 ευρώ παραπάνω.
Η ασφάλιση ή το επίδομα φαντάζουν πολυτέλεια – ακόμα και για ανθρώπους που είναι σε αυτή τη δουλειά χρόνια. Αβέβαιη είναι και η ίδια τους η πληρωμή, καθώς άλλοι πληρώνουν κάθε 15 μέρες και οι περισσότεροι τον επόμενο μήνα, χωρίς να εγγυάται κανείς ότι θα πάρουν τα δεδουλευμένα, αφού δεν υπογράφεται καμία σύμβαση εργασίας.
Οι εταιρίες αυτές είναι, κυρίως, μικρές από 8 έως 15 ατόμων (στη Θεσσαλονίκη υπάρχει μόνο μία μεγάλη εταιρία 200 ατόμων). Δεν στεγάζονται πουθενά, αρκεί ένα αυτοκίνητο. Ή αν στεγάζονται κάπου, είτε είναι μια αποθήκη είτε κάποιο bar που έχει κλείσει. Αρκεί, λοιπόν, μια αγγελία και ένα τηλέφωνο.
Αυτές οι εταιρίες-φαντάσματα που θησαυρίζουν σε βάρος της εργασίας ατόμων που έχουν ανάγκη για δουλειά, δεν ελέγχονται από πουθενά. Μαύρη εργασία, μαύρα χρήματα και μηδενικός έλεγχος. Πού είναι η παρέμβαση της Επιθεώρησης εργασίας; Πού είναι αυτή η δημόσια υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων; Το αν τηρούνται οι συμβάσεις εργασίας ή τα μέτρα ασφαλείας τους, είναι αδιάφορο. Θα ήταν άδικο να σκεφτούμε ότι η Επιθεώρηση Eργασίας -ο διαμεσολαβητής δηλαδή μεταξύ των εργατικών κέντρων και των επιχειρηματιών-  κλείνει το μάτι προς τους δεύτερους; Και δεν είναι μόνο αυτοί. Ο ίδιος ο Eμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, ακόμη και το υπουργείο Οικονομικών, έχουν αναθέσει σε τέτοιες εταιρίες τη διακίνηση υλικού τους και, μάλιστα, ο κ. Αλογοσκούφης (ως υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης) διένειμε τα φυλλάδια για τη «φορολογική συνείδηση» μέσω τέτοιων εταιριών.
Αθηνά Τέσκου

 

Σχόλια

Exit mobile version