Αρχική πολιτική Το εκβιαστικό δίλημμα της 14ης Μαΐου

Το εκβιαστικό δίλημμα της 14ης Μαΐου

Οι συνδικαλιστικοί φορείς καλούνται να συνυπογράψουν το ξεθεμέλιωμα των συλλογικών συμβάσεων

 

Με τον εκβιασμό ή υπογράφετε νέα σύμβαση με μειώσεις μισθών ή θα γενικευτούν οι επιχειρησιακές και οι ατομικές συμβάσεις, οι εργοδοτικές οργανώσεις παρεμβαίνουν με τον τρόπο τους στην προεκλογική συζήτηση, χωρίς όμως να περιμένουν την ετυμηγορία του λαού, αφού οι στοχεύσεις τους έχουν άλλο χαρακτήρα. Εκμεταλλευόμενοι την «αμηχανία» που έχει δημιουργήσει η νέα νομοθετική παρέμβαση στις συμβάσεις θέτουν ως όριο την 14η Μαΐου, ημέρα που λήγει το τρίμηνο της μετενέργειας (όπως ερμηνεύουν την πράξη του υπουργικού συμβουλίου της 28ης Φεβρουαρίου 2012) για να εξαφανίσουν κάθε υπαρκτή -ενεργή ή μη- συλλογική σύμβαση εργασίας.
Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, βρίσκεται μπροστά σε ένα τέτοιο υπαρξιακό δίλημμα. Η σημαία της συλλογικής σύμβασης που καθόριζε το πεδίο δράσης του κάθε συνδικάτου κινδυνεύει να θαφτεί μαζί με τους βλάσφημους, για πολλούς, όρους όπως κεκτημένα, δικαιώματα κ.ά. Οι δρόμοι που επιλέγει κάθε συνδικάτο καθορίζουν τη νέα μεταμνημονιακή περίοδο συνδικαλιστικής δράσης.
Στο χώρο της ιδιωτικής τηλεόρασης οι τεχνικοί μέσα από επίμονη αντίσταση στις πιέσεις για υπογραφή ατομικών συμβάσεων έφθασαν το Δεκέμβριο του 2011 σε μια διαιτητική απόφαση από τον ΟΜΕΔ που καθόριζε σταθερούς μισθούς και θεσμικό πλαίσιο και έχει ισχύ μέχρι και 28/4/2012. Η Ένωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής στις 4 Απριλίου με ανακοίνωσή της κάνει γνωστό ότι η εργοδοτική οργάνωση των καναλαρχών, η ΕΙΤΗΣΣΕ, δεν δέχεται να γίνει συνάντηση των δυο οργανώσεων, αντιθέτως κοινοποίησε αγωγή προσβολής της διαιτητικής απόφασης. Με την ίδια ανακοίνωση ανήγγειλε άμεσες αντιδράσεις, οι οποίες και ξεκίνησαν με 24ωρες απεργίες από την επόμενη ημέρα (5/4). Η τελευταία απεργία (χθες Παρασκευή 20/4) ανεστάλη αφού καθορίστηκε συνάντηση με την εργοδοτική οργάνωση την ερχόμενη Δευτέρα.
Στο χώρο του εμπορίου με πρωτοβουλία των εργοδοτικών οργανώσεων των μικρομεσαίων εμπόρων (ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ) ξεκίνησαν πρόσφατα διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας σύμβασης του κλάδου (με δηλώσεις τους οι εργοδότες την καθορίζουν τριετή), παρότι δεν καταγγέλθηκε η συλλογική σύμβαση εργασίας που υπογράφει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και βρίσκεται σε ισχύ μέχρι τις 14/2/2013. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΙΥΕ (19/4) οι εργοδότες βλέπουν ως αναγκαία μια σχετική μείωση των αποδοχών των εργαζομένων.
Φυσικά για να ισχύσει μια τέτοια σύμβαση, θα πρέπει να γίνει σεβαστή από τους μεμονωμένους εμπόρους, αφού έχει καταργηθεί η αρχή της υποχρεωτικότητας και της επέκτασης στις επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται από τις συλλογικές οργανώσεις που συνυπογράφουν. Η ΟΙΥΕ προσέρχεται σε αυτό το διάλογο θέτοντας ως στόχο «μέσα από μια νέα Εθνική Κλαδική Συμφωνία που θα εφαρμοστεί με δική μας ευθύνη, αλλά και με ευθύνη των εργοδοτών, να επαναθεμελιώσουμε το εργατικό μας δίκαιο και να επαναπροσδιορίσουμε τους μισθούς μας σε βιώσιμα και αξιοπρεπή επίπεδα, αντιστεκόμενοι στο “δίκαιο” που θέλουν να επιβάλουν οι δανειστές, η κυβέρνηση, ο Μπαρόζο και η Τρόικα».
Είναι φανερό, ότι οι εργοδοτικοί φορείς, δεν περιμένουν άπραγοι την όποια μετεκλογική εξέλιξη. Αντίθετα, έχουν από τώρα θέσει τη δική τους ατζέντα, όπως φαίνεται από την προκλητική συλλογική απαίτηση ξενοδόχων και λοιπών επιχειρηματιών του τουρισμού για μειώσεις αποδοχών 15% στον μόνο κλάδο της οικονομίας που το 2011 παρουσίασε αύξηση.
Το ζητούμενο είναι αν οι εργαζόμενοι και οι δικές τους συλλογικές οργανώσεις θα παίξουν σε αυτό το γήπεδο, ανταποκρινόμενοι στα… εθνικά καλέσματα των εργοδοτών τύπου Κροκίδη της ΕΣΕΕ και Ασημακόπουλου της ΓΣΕΒΕΕ ή θα ανατρέψουν το σκηνικό επιβάλλοντας μια άλλη συνδικαλιστική πρακτική στο προνομιακό για την Αριστερά πεδίο των εργατικών αγώνων, όπου θα δοκιμαστεί και θα σμιλευτεί η όποια εναλλακτική πρόταση.

Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια

Exit mobile version