Το Δίφωνο με τη φωνή των εργαζομένων του

Άλλος ένας ιστορικός τίτλος κλείνει στα χέρια των επίδοξων εκδοτών.

Ο νέος χρόνος ξεκίνησε με μια ακόμα απώλεια για τον χώρο των εκδόσεων. Ένα ιστορικό περιοδικό, το Δίφωνο, που διατήρησε για 15 χρόνια ένα σταθερό κοινό, οδηγήθηκε στα χέρια ενός μεγάλου εκδοτικού ομίλου σε απαξίωση και κλείσιμο. Η «επιχειρηματική δεινότητα» ανθρώπων που είδαν τον Τύπο ως πεδίο οικονομικής δραστηριότητας, αποδεικνύεται μηδενική και η κερδοφορία του παρελθόντος έχει εξαφανιστεί στις τσέπες και τους προσωπικούς τους λογαριασμούς. Η… επένδυση απέδωσε, αλλά το προϊόν κρίνεται ασύμφορο. Με μια λεπτομέρεια: μερικές δεκάδες εργαζόμενοι και συνεργάτες που επένδυσαν τη ζωή τους και το μεράκι τους σε αυτό το «προϊόν» μένουν στο δρόμο. Σε αυτούς παραχωρείται αυτή τη βδομάδα η στήλη.

Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011, η εταιρία Best End ιδιοκτησίας του Ομίλου Γιαννίκου ανακοίνωσε το κλείσιμο του ιστορικού μουσικού περιοδικού Δίφωνο. Το Δίφωνο κυκλοφορεί αδιαλείπτως από τον Οκτώβριο του 1995 και αποτελεί θεσμό στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα.
Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια του κλεισίματος των εντύπων Ποπ & Ροκ και Όασις που ανήκουν στην ίδια εταιρία.
Για αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι του Δίφωνου, θεωρούμε ως μοναδικό υπεύθυνο, τις κομβικές επιλογές της ιδιοκτησίας του περιοδικού, επιλογές οι οποίες αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Ένας ιστορικός τίτλος, λοιπόν, κλείνει, σε αντίθεση με τις διαθέσεις και τη στήριξη που τόσο η συντακτική ομάδα όσο και το πολυπληθές αναγνωστικό κοινό εξέφραζαν προς το περιοδικό.
Οι συντάκτες του Δίφωνου παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο συνεχίσαμε μέχρι και την τελευταία ημέρα λειτουργίας του, να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας με συνέπεια. Για όλους εμάς, το Δίφωνο δεν ήταν μόνο ένα μέσο βιοπορισμού, αλλά ένα πεδίο έκφρασης και δημιουργίας που πήγαζε από την αγάπη μας για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, μια όαση ποιότητας στην έρημο του ευτελούς «πολιτισμού».
Εμείς οι συντάκτες και εργαζόμενοι στο Δίφωνο:
– Διαμαρτυρόμαστε για το κλείσιμο του περιοδικού και διεκδικούμε τη συνέχιση της έκδοσής του.
– Απαιτούμε την άμεση και πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και την απορρόφηση των μισθωτών συναδέλφων μας σε άλλες θέσεις του ομίλου, σε περίπτωση που δεν συνεχίσει η έκδοση του Δίφωνου.
– Εάν η έκδοση του περιοδικού δεν είναι εφικτή υπό το τωρινό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλώνουμε την πρόθεση μας να αγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι, με κάθε πρόσφορο μέσο, για τη συνέχεια ύπαρξης  του Δίφωνου.
Καλούμε την ΕΣΠΗΤ και τα υπόλοιπα σωματεία στο χώρο του Τύπου να καταδικάσουν το γεγονός.
Καλούμε τους αναγνώστες, τους ανθρώπους του πολιτισμού και της διανόησης να γνωστοποιήσουν την αντίθεση τους στο κλείσιμο του Δίφωνου.
Ευχαριστούμε τους αναγνώστες και τους ανθρώπους του πολιτισμού που στάθηκαν πλάι στο περιοδικό για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, συνοδοιπόροι μιας συναρπαστικής διαδρομής. Ελπίζουμε αυτή η διαδρομή να έχει συνέχεια και να συναντηθούμε ξανά σύντομα.

Ακολουθούν οι υπογραφές των εργαζομένων:
Μαριάνθη Πελεβάνη (διευθύντρια σύνταξης), Κώστας Αγοραστός, Σπύρος Αραβανής, Αλέξης Βάκης, Παναγιώτης Γιαννέλης, Αδάμ Γιαννίκος, Άντυ Δημοπούλου, Γιώργος Ιωάννου, Μαρία Κασίτα, Κέλλυ Κυλίτου, Μαρία Λαμπράκη, Φωτεινή Λαμπρίδη, Λιάνα Μαλανδρενιώτη, Χρήστος Α. Μιχαήλ, Σωτήρης Μπέκας, Αντώνης Μποσκοϊτης, Ηρακλής Οικονόμου, Νίκη Ορφανού, Ελένη Παγκαλιά, Μιχάλης Παπαμακάριος, Αντώνης Περιβολάκης, Γιάννης Θ. Πετρίδης, Μιχάλης Πολυχρόνης, Σάββας Σερέτης, Βάσια Τζανακάρη, Γιώργος Φλωράκης, Μενίνα Φουρτούνη, Αντώνης Ν. Φράγκος, Δήμητρα Φωτοπούλου.