Διπλή ταρίφα: Το βαρέλι και ο πάτος

Kαλημέρα ακροατές και τηλεθεατές μου, τι κάνετε; Ωχ, συγγνώμη, πελάτες και συντρόφια ήθελα να πω!

Ξέρετε, τώρα τελευταία νιώθω λίγο δημοσιογράφος, αλλά αν είναι να περάσω κι εγώ όσα περνάει ο «σύντροφος Παύλος», καλύτερα να μείνω στο τιμόνι και ας δουλεύω μόνο για να γράφω στον Δρόμο! Δεν ξέρετε τι περνάει; Λίγο το ‘χεις να είσαι «αριστερός» και να τρως στη μάπα τον Μανώλη, την Όλγα, τον Γιάννη και ενίοτε κάνα γιαουρτάκι! Άσε που κατά καιρούς πρέπει να ανέχεσαι τον Βορίδη, τον Άδωνη, τον Πλεύρη και όλους τους δεξιούς ακτιβιστές! Για φαντάσου, πελάτη μου, να αλλάξουν οι καιροί και να μπαίνουν στο στούντιο οι τσεκουράτοι ακτιβιστές, μαζί με το ναζί Μιχαλολιάκο! Ούτε φίδι στον κόρφο σου Παύλο μου… Έλα παιδί μου να κάνουμε βάρδιες στον Δρόμο. Και που ΄σαι, τώρα που έχει καρναβάλια θα φορέσεις τη μουτσούνα του Λένιν και δεν πρόκειται να σε πειράξει κανείς!
Γύρισε, που λέτε, το κυβερνητικό τιμ από τας Βρυξέλλας (όχι βρε πελάτες μου με το Mάτζικ Μπας, με αυτό γύριζε ο ταξιτζής νέος, κάνοντας δύο ημέρες ταξίδι) και άρχισαν εδώ οι χαρές και τα πανηγύρια! «Εθνική επιτυχία», «μεγάλη ημέρα», «τέλος στην ανασφάλεια της χώρας», «δεν χρεοκοπούμε» κ.λπ. Και τον Λουκά να μας εξηγεί για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις και το αίσιο τέλος. «Δέκα τρεις ώρες και ένα ξενύχτι μέχρι τις 7 το πρωί». Τουλάχιστον, Λουκά, σας προσφέρανε κάτι ή τη βγάλατε με ρακές και στραγάλια. Γιατί εμείς, Λουκά, όλο και κάτι δώσαμε: Ελληνικό Δίκαιο τέλος, συντάξεις, ομόλογα κ.λπ. Την άλλη φορά, Λουκά, να πάρεις μαζί σου και τον Στρος Καν που και από διαπραγματεύσεις ξέρει και φιλέλληνας είναι και τα ξενύχτια του δεν τα βγάζει ξεροσφύρι!
Μωρέ θα με χάσετε από την πατρίδα, θα πάω να κάνω τον ταξιτζή στις Βρυξέλλες. Τόσο καιρό περιμέναμε τον Ραγκούση να μας κάνει «νοικοκυραίους» με άδειες ταξί, τώρα ήρθε ο ακτιβιστής της Δεξιάς (Βορίδης) να τις «κόψει» και μαζί και τα μεροκάματα! Όχι τίποτα άλλο, μπέρδεψε και τον Θύμιο (ΣΑΤΑ). Φεύγει ο Θύμιος από τη Συγγρού (Ν.Δ.) και πάει στον Βορίδη (ΛΑΟΣ), χαρές, φιλιά, υποσχέσεις! Διαγράφει ο Μέγκελε (Καρατζαφέρης) τον Βορίδη και εκείνος πάει στη Συγγρού. Ελάτε τώρα στη θέση του «επαναστάτη» με τα κόκκινα (μαλλιά) Θύμιου. Πάει ή δεν πάει στον Καμμένο; Ένα μπορντέλο γίνατε στην κεντρο-ακρο-δεξιά, Θύμιο μου. Ποιος απαφτώνει ποιον, δεν ξέρω!
Πάμε τώρα στα δικά μας.
Η ωραία κυρία με το ταγεράκι, σηκώνει το χέρι.
– Για πού πάμε κυρία μου, ρωτάω.
– Για τα Φάληρα, μου λέει με χαμόγελο. Και το παρουσιαστικό της και η αύρα της δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον ταξιτζή!
– Και τι γυρεύει η όμορφη κυρία στα Φάληρα;
– Παιδί μου, δεν βλέπεις ότι γυρίζω σπίτι μου;
– Πού να το δω, το γράφετε στο πέτο; Και λυνόμαστε στα γέλια.
– Από τα ψώνια, δεν βλέπεις τις τσάντες;
– Υπάρχει ακόμα παραδάκι για ψώνια; ρωτάω.
– Εντάξει, κάποια λεφτά είχαμε, εξάλλου εδώ στο Φάληρο (Παλαιό) δεν έμεναν φτωχαδάκια!
– Πώς την είδατε τη συμφωνία του Παπαδήμου στην Ευρώπη, μπήκε ο πάτος στο βαρέλι.
– Για τον Παπαδήμο και τον Παπανδρέου, άσε να μην εκφραστώ.
– Όχι, εκφράσου ελεύθερα, λέω.
– Τώρα επειδή έχω κάνει και παντρεμένη παλαιόθεν -παρομοίως, της λέω- θα σου πω τι λένε για το βαρέλι και τον πάτο οι παντρεμένοι. Ο γάμος είναι ένα βαρέλι που πάνω-πάνω έχει μέλι και μετά αρχίζουν (συγγνώμη για τη φράση) τα σκατά. Έτσι και στο βαρέλι της χώρας. Τρώμε τώρα τα δανεικά και μετά θα μας πάνε στον πάτο. Το θέμα είναι πόσα χρόνια θα μείνουμε στον πάτο.
– Έχεις δίκιο κυρία μου. Το θέμα είναι να ξαναφάμε το μέλι από καινούργιο βαρέλι του γάμου, της λέω πονηρά.
– Να μου λείπει το βύσσινο, το μέλι το τρώω και χωρίς το γάμο, μου λέει και το ταξί παίρνει φωτιά!
Να ’σαι καλά κυρία μου, φιλιά στο Φάληρο. Πάντα να τρως τα μέλια και τα «σκατά» στην τρόικα.