Τι να περιμένουμε από τις γνώσεις και τα… ψώνια Δένδια στο Ισραήλ

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας, επισκέφτηκε το Ισραήλ πριν από λίγες μέρες.

Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του ότι αναζητεί καινούρια μέσα για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, όπως η χρήση νερού. Μπορούμε εύλογα να σκεφτούμε ότι η επίσκεψη αυτή σχετίζεται με τη συνεργασία στην καταστολή, τη μεταφορά τεχνογνωσίας και την αγορά του σχετικού «εξοπλισμού». Δηλαδή, συνεργασία με τη χώρα που τακτικά σκοτώνει και αφήνει ανάπηρους διαδηλωτές και έχει αποκτήσει την «τεχνογνωσία» από τον πειραματισμό στη μακρόχρονη καταπίεση και κατοχή της Παλαιστίνη. Η συνεργασία αυτή δεν είναι καινούργια. Θυμόμαστε το ισραηλινό δακρυγόνο πού ήρθε μάλιστα και εσπευσμένα σε μία περίοδο κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων στη χώρα μας. Φυσικά δεν ξεχνούμε τα 200 εκατ. δολάρια (σύμφωνα με τον Ισραηλινό καθηγητή Neve Gordon) που έλαβαν 15 ισραηλινές εταιρίες για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Το πρώτο ερώτημα, φυσικά, είναι πόσα χρήματα θα ξοδευτούν για την καταπίεση όταν η κοινωνία ξεζουμίζεται για το χρέος;
Όσον αφορά τις διαδηλώσεις, λοιπόν, το Ισραήλ έχει εξαιρετική τεχνογνωσία. Τα τελευταία χρόνια δοκιμάζει κατά διαδηλωτών εκτεταμένα τη χρήση του βρόμικου νερού, ένα νερό που βρομάει ανυπόφορα και κολλάει στο δέρμα, με άγνωστες συνέπειες. Μήπως όταν λέει ο κ. Δένδιας νερό, εννοεί αυτό; Η σύνθεση του νερού παραμένει «κρυφή», η εμπειρία όμως μιλάει για κάτι ανυπόφορο, καυστικό, ίσως τοξικό που πιθανά περιέχει περιττώματα ζώων. Οι ισραηλινές πλαστικές σφαίρες έχουν προκαλέσει αναπηρίες σε διαδηλωτές, ανάμεσά τους και ο Ισραηλινός δικηγόρος, αλληλέγγυος στον αγώνα κατά του τείχους Limor Goldstein. Διαδηλωτές κατά του τείχους έχουν δολοφονηθεί από το δοχείο του δακρυγόνου και από εισπνοή δακρυγόνου. Τον Δεκέμβριο του 2011 ο 22χρονος Μούσταφα Ταμίμι δολοφονήθηκε από δοχείο δακρυγόνου κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο χωριό Νάμπι Σάλεχ.
Το προηγούμενο Ιούνιο στην Καταλονία ξεκίνησε μια καμπάνια ενάντια στην συνεργασία με το Ισραήλ για βαρύ και ελαφρύ εξοπλισμό. Η καμπάνια που ονομάζεται «Negocis Ocults» (κρυμμένη συναλλαγή στα καταλανικά) αναφέρει: «Το Ισραήλ είναι ένα από τα πιο στρατιωτικοποιημένα κράτη που παράγει τα πιο προχωρημένα συστήματα τόσο οπλικά όσο και ασφάλειας. Η βία στην περιοχή έχει γίνει πηγή κέρδους». Η καμπάνια επίσης θέτει ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Μήπως όλη αυτή η κρυφή και φανερή «μπίζνα» με τα συστήματα ασφάλειας και καταστολής συνδέεται άμεσα με την ατιμωρησία που απολαμβάνει το Ισραήλ για τα εγκλήματά του; Η ιστοσελίδα «Neged Neshek» που δημιουργήθηκε από Ισραηλινούς ακτιβιστές ενάντια στους εξοπλισμούς αναφέρει: «Η iσραηλινή οπλική βιομηχανία γεννήθηκε από την παλαιστινιακή εκτόπιση και η Δυτική Όχθη και η Γάζα παραμένουν το πεδίο πειραματισμού της. Η παλαιστινιακή απελευθέρωση θα συμβάλλει στο σταμάτημα αυτής της βιομηχανίας, αλλά και το μπλοκάρισμά της θα συνεισφέρει στην παλαιστινιακή απελευθέρωση».