Αρχική κοινωνία η άλλη Θεσσαλονίκη Τα απόβλητα της TOSOH στις παρυφές του Ολύμπου

Τα απόβλητα της TOSOH στις παρυφές του Ολύμπου

Αμείλικτα ερωτήματα για την αποκατάσταση του αμμορυχείου στο Λιτόχωρο. Του Αντώνη Δ. Μάντζιου

Συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο που άνοιξε για τη διάθεση των αποβλήτων της TOSOH στο αμμορυχείο του Ολύμπου με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της Δημοτικής Αρχής, οφείλουμε να σημειώσουμε τα εξής:
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι: γιατί πρέπει να αποκατασταθεί το νταμάρι στις παρυφές του Ολύμπου με τα απόβλητα της TOSOH; Μήπως γιατί δεν υπήρξε η φροντίδα, τόσα χρόνια τώρα, να αποκατασταθεί ο χώρος όπως υπήρχε η υποχρέωση; Μήπως δεν προβλέφθηκε το κόστος αποκατάστασης στην τιμή του χαλικιού ή μήπως τα έσοδα που προβλέπονταν για την αποκατάσταση πήραν άλλο δρόμο; Τι θα γίνει με τα υπόλοιπα στρέμματα του νταμαριού, αφού προβλέπεται οι 82.000 τόνοι να αποκαταστήσουν μόνο τα 15 στρέμματα; Ή μήπως οι υπόλοιποι 700.000 τόνοι που έχει η TOSOH θα έρθουν σε επόμενη φάση να γεμίσουν και το υπόλοιπο αμμορυχείο;
Στο βαθμό που δεν υπήρχε στο προεκλογικό πρόγραμμα του δημάρχου η αποκατάσταση του αμμορυχείου με τα απόβλητα της TOSOH, δεν πρέπει στο πλαίσιο της δημοκρατίας και της ίδιας της ουσίας της αυτοδιοίκησης να ληφθεί υπ’ όψιν και η θέληση των πολιτών;
Δεν νιώθει υποχρεωμένος ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο να συγκαλέσουν γενικές συνελεύσεις σε κάθε δημοτική και τοπική ενότητα με αυτό το θέμα; Ειδικά τώρα που η εναπόθεση των αποβλήτων είναι οριστική, με την έννοια ότι δεν μπορεί μια αυριανή απόφαση του ίδιου ή άλλου Δημοτικού Συμβουλίου να αφαιρέσει από εκεί τα απόβλητα και να άρει τις συνέπειες της εναπόθεσης των αποβλήτων στο αμμορυχείο;
Και επειδή ο Όλυμπος, στις παρυφές του οποίου θα γίνει εναπόθεση, δεν ανήκει μόνο στους δημότες του Λιτοχώρου αλλά και των άλλων γειτονικών περιοχών και όλης της Πιερίας, της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου ως παγκόσμιο μνημείο της φύσης, δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η άποψη πολιτών που δεν είναι δημότες του Δήμου Δίου Ανατολικού Ολύμπου;

Να ερωτηθούν οι πολίτες
Με βάση τα παραπάνω νομίζουμε ότι ο δήμαρχος, η Δημοτική Αρχή αλλά και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο θα πρέπει με όλους τους θεσμικούς τρόπους (επιτροπή διαβούλευσης, λαϊκές συνελεύσεις, τοπικό δημοψήφισμα) αλλά και με επιπλέον τρόπους κατά την κρίση τους και με βάση τις ανάγκες των δημοτών, να ενημερώσουν αλλά και να ζητήσουν την άποψη των πολιτών του Λιτοχώρου αλλά και όλου του Δήμου, λαμβάνοντας παράλληλα υπ’ όψιν όλοι τους, τόσο τις επόμενες γενιές για τις οποίες θα αποφασίσουν οι νυν πολίτες, αλλά και τους πολίτες της Πιερίας και όλου του κόσμου, αφού θέλουμε τον Όλυμπο ως παγκόσμιο μνημείο της Φύσης.
Και για τη λήψη της γνώμης των μη δημοτών του Δήμου θα είχε ενδιαφέρον η διοργάνωση ενός ηλεκτρονικού ή και επιστολικού δημοψηφίσματος μέσα από έναν αδιάβλητο μηχανισμό ελέγχου με τη συμμετοχή του Δήμου, της συντονιστικής επιτροπής αλλά και άλλων περιβαλλοντικών ή εθελοντικών οργανώσεων καταθέτοντας περιληπτικά τις διαφορετικές θέσεις του κάθε φορέα.
Μόνο αν υπάρχει θετική έκβαση στο δημοψήφισμα θα είχε σημασία να μιλήσουμε για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Πόσο αξιόπιστες είναι οι μελέτες;
Όσον αφορά αυτές τις μελέτες, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είναι οι μελέτες αυτές καθαυτές που θα μας προστατεύσουν. Οι μελέτες ορίζουν τις προϋποθέσεις, τις οποίες αν τηρήσουμε, και αν δεν υπάρχει κάποιο απρόβλεπτο γεγονός και σύμφωνα με τα όσα μέχρι τώρα η επιστήμη γνωρίζει, θα περιορίσουν την επιβάρυνση στο μέγιστο δυνατό από την απόρριψη των αποβλήτων της TOSOH.
Έτσι, αυτές οι μελέτες ελάχιστα μας εξασφαλίζουν για ένα υλικό που θα μένει εκεί στους αιώνες, ένα υλικό που αν μπει εκεί δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αποσυρθεί.
Τα ερωτήματα εδώ είναι αναπάντητα και καυτά: Ποια επιστημονικά δεδομένα υπάρχουν σε βάθος χρόνου; Πόσο αξιόπιστες είναι οι ίδιες οι μελέτες; Γιατί τις έκριναν αρνητικά επιστήμονες που όρισε ο Δήμος Χαλκηδόνας; Ποιος εγγυάται ότι θα γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι σε βάθος χρόνων; Ποιος μπορεί χωρίς επιστημονικά δεδομένα να εγγυηθεί για την αδράνεια του αποβλήτου σε τόσο μεγάλη ποσότητα, σε βάθος χρόνου αλλά και σε ακραίες τυχόν συνθήκες; Τι μπορεί να γίνει αν κάτι πάει στραβά, αφού θα είναι αδύνατη η απόσυρση από εκεί του αποβλήτου; Πώς θα εξασφαλίσουμε τη μη εναπόθεση και άλλων αποβλήτων;
Η αναφορά της απόφασης τροποποίησης της μελέτης σε 100-τόσα έγγραφα εμπνέει ανησυχία παρά εφησυχασμό, αφού για την εναπόθεση απλού χώματος δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη για τροποποίηση της μελέτης.
Το πρόσφατο πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία μας αποδεικνύει ότι ακόμα και οι μελέτες δεν τηρούνται, για διάφορους λόγους, ενώ η εναπόθεση παλαιότερα ραδιενεργών αποβλήτων σε βαρέλια βαθιά στη θάλασσα αποδεικνύει την ανεπάρκεια της επιστήμης για τους κινδύνους που υπάρχουν από νέα προϊόντα και υποπροϊόντα.
Και κάτι ακόμα. Η εταιρία TOSOH θα ξοδέψει εκατομμύρια ευρώ για την εναπόθεση 82.000 τόνων με αμοιβή στην ΔΕΑΔΟ 82.000 ευρώ συνολικά. Πόσο αποτιμάται η ζημιά της περιοχής από οποιοδήποτε αστοχία στην εναπόθεση ή στη φύλαξή του υλικού;
Πόσο αποτιμάται η ζημιά που υπάρχει στη φήμη της περιοχής και κατ’ επέκταση στον τουρισμό, μόνο και μόνο από την εναπόθεση βιομηχανικών αποβλήτων;
Κύριοι του Δήμου Δίου-Ολύμπου, Τοπική Αυτοδιοίκηση σημαίνει συμμετοχή των δημοτών στη διοίκηση του δήμου. Σημαίνει πλατιά δημοκρατία, πλήρη ενημέρωση των δημοτών, συμμετοχή των δημοτών στη λήψη των αποφάσεων. Ειδικά για ένα θέμα που δεν τέθηκε προεκλογικά, για ένα θέμα που αφορά το μέλλον του τόπου σε βάθος αιώνων, ένα θέμα για το οποίο διαφωνεί η κοινωνία με τους χειρισμούς σας.
Εδώ που έφθασε η κατάσταση, η μόνη λύση είναι η προσφυγή στο λαό. Για να αποφασίσει αυτός για το μέλλον του μακριά από εγωισμούς, φιλοδοξίες και αλλότρια συμφέροντα.
Τολμήστε!

*Ο Αντώνης Δ. Μάντζιος είναι οικονομολόγος, δημοτικός σύμβουλος Κατερίνης

 

Σχόλια

Exit mobile version