Του Μάνου Ι. Βοϊκλή
Την 1η Ιουνίου 2012 η Επιτροπή του ΟΗΕ κατά των Βασανιστηρίων έστειλε στην ελληνική κυβέρνηση μία αναφορά με την οποία ζητούσε να γίνει έρευνα για την εξαφάνιση από το Ίδρυμα Αγία Βαρβάρα 502 παιδιών που «φιλοξενούνταν» σ’ αυτό την περίοδο 1998-2002, μετά τη σύλληψή τους από την Αστυνομία, που τα περιμάζεψε από τους δρόμους.
Η αναφορά αυτή του ΟΗΕ προέκυψε από έρευνα που είχε πραγματοποιήσει τον Δεκέμβριο του 1999 και τον Μάιο του 2001, η Ελβετική Οργάνωση Terre des Hommes με τη συνεργασία της αλβανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης NPF.
Η έρευνα αυτή αποκάλυψε ότι μέχρι την ημερομηνία έναρξης της έρευνας είχαν μπει παράνομα στη χώρα μας, από την Αλβανία, 3.800 παιδιά, αγόρια και κορίτσια, ηλικίας από 4 έως 12 ετών. Κάποια από τα παιδιά αυτά τα είχαν απαγάγει τα κυκλώματα εκμετάλλευσης παιδιών, τα περισσότερα όμως τα είχαν «ενοικιάσει» από τους γονείς τους με αντάλλαγμα ένα ποσοστό από τις «εισπράξεις» τους.
Ζούσαν, βέβαια, σε άθλιες συνθήκες, γι’ αυτό και έγιναν κάποιες προσπάθειες από κρατικούς φορείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, για την προστασία τους.
Με βάση τα στοιχεία που κατέγραψε η έρευνα:
• Τα 570 από τα παιδιά αυτά, ποσοστό 15%, επέστρεψαν στις οικογένειές τους.
• Περίπου 700 συγκεντρώθηκαν από το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας στην Παιδούπολη του Ιδρύματος Αγία Βαρβάρα του Εθνικού Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας (ΕΟΚΦ) και σε αντίστοιχους χώρους μη κυβερνητικών οργανώσεων, όπως Το Χαμόγελο του Παιδιού και Φιλοξενία. Από τα 644 παιδιά που συγκεντρώθηκαν στο Ίδρυμα Αγία Βαρβάρα σε λίγες ημέρες «δραπέτευσαν» τα 487, για να παραμείνουν τελικά σ’ αυτό μόνο 37 παιδιά. Στη φροντίδα των οργανώσεων Το Χαμόγελο του Παιδιού και Φιλοξενία, παραμένουν περίπου 50 παιδιά.
• Από τα περίπου 2.500 παιδιά που παρέμειναν στους δρόμους και τα περίπου 500 που «δραπέτευσαν» -ή τα απήγαγαν- από τους χώρους προστασίας τους, εντοπίστηκαν τα 1.980 να απασχολούνται σε αγροτικές εργασίες, σε εστιατόρια και άλλες εργασίες, κυρίως σε τουριστικές περιοχές.
Συνολικά, το 2001 εντοπίστηκαν 2.643 από τα 3.800 παιδιά που είχαν μπει παράνομα στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια.
Των υπόλοιπων 1.157 παιδιών έχουν χαθεί τα ίχνη. Δηλαδή, έχουν, στην κυριολεξία, εξαφανιστεί.
Κανείς δεν γνωρίζει ποια ήταν η τύχη τους.
Η έρευνα καταλήγει, ως προς αυτό, σε δύο εκδοχές:
• Η πρώτη: Προώθησή τους σε κυκλώματα παιδικής πορνείας της Δυτικής Ευρώπης, κυρίως στην Ιταλία, την Ελβετία, την Αγγλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο.
• Η δεύτερη: Προώθησή τους στα κυκλώματα εμπορίας οργάνων για την χρησιμοποίησή τους ως μοσχευμάτων της καρδιάς, των νεφρών, των ματιών και άλλων οργάνων τους.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, δεκαπέντε μήνες μετά την αναφορά του ΟΗΕ στην ελληνική κυβέρνηση, το θέμα φέρνει στη δημοσιότητα, με ερώτησή της στη Βουλή, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη, υποχρεώνοντας τον υπουργό Δικαιοσύνης να ανασύρει από τα αρχεία και να στείλει στον εισαγγελέα το σχετικό φάκελο, που ήταν θαμμένος από το 2005. Έτσι μάθαμε ότι η τότε εισαγγελική έρευνα είχε αποδώσει την εξαφάνιση των παιδιών «σε άγνωστους δράστες» και ο Συνήγορος του Πολίτη, ο σημερινός δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, είχε δηλώσει ότι τα παιδιά διέφυγαν από το «Αγία Βαρβάρα» «λόγω υποστελέχωσης του ιδρύματος και πλημμελούς φύλαξης».
Έχουν περάσει άλλοι εφτά μήνες από την επαναφορά του θέματος στη Βουλή των Ελλήνων και κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί για την τύχη των 502 αγνοούμενων παιδιών.
