Ο παραγοντισμός ζει και βασιλεύει. Σε διάφορους δήμους της χώρας εμφανίζεται το εξής «πρωτόκολλο»: Δημοτικά σχήματα με σημαντική παρουσία γίνονται άνω-κάτω ή διαλύονται με διάφορους «βαλτούς» που ξετρυπώνουν από το πουθενά. Στο «πουθενά» επίσης -σε κάποια γραφεία- πέφτουν υπογραφές και κατασκευάζονται νέες δημοτικές παρατάξεις. Αυτές οι νέες κινήσεις -καθότι large- καλούν σε συμμαχία και κοινή πορεία τις πρώτες. Το ζουμί, βέβαια, είναι το ποιος θα κάνει κουμάντο και ποιοι θα είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι. Γίνονται τέτοια πράγματα στο χώρο μας;
Υπάρχει επίσης και το πρωτόκολλο με το οποίο ο Κάρολος Παπούλιας υποδέχτηκε τον Γερμανό ομόλογό του. Τιμές από την προεδρική φρουρά, κόκκινα χαλιά κ.λπ. Και μετά η δήλωση του Κάρολου ότι «είμαστε μαζί στο δρόμο της ειρήνης». Η στάση του Μ. Γλέζου απέναντι στον Γερμανό πρόεδρο για το Σκοπευτήριο και η ανακίνηση του θέματος των αποζημιώσεων μετράνε. Κάπως συχνότερα πρέπει να σχολιάζεται στο δημόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και η στάση του δικού μας «ανώτατου άρχοντα».
Τέλος, ένα άλλο πρωτόκολλο που συναντάται στους «καθημερινούς», αγωνιζόμενους ανθρώπους. «Λέμε “όχι” στη γερμανική κατοχή, θα περπατάμε ελεύθερες όπου και όταν θέλουμε στη χώρα μας. Εμείς δεν ήμαστε ποτέ συνδικαλίστριες, αλλά τη ζωή μας δεν θα τη χαρίσουμε σε κάνενα, θα την πάρουμε πίσω». (Ευαγγελία Αλεξάκη, απολυμένη καθαρίστρια του υπουργείου Οικονομικών). Μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.
Αναρωτιέμαι πώς θα συμπεριφερθούν όλα αυτά τα καλόπαιδα των ομάδων Δέλτα, Δίας κ.λπ. αν καταργηθούν οι νόμιμες συμμορίες τους; Θα γίνουν κάγκουρες και θα κάνουν σούζες στα στενά; Θα γίνουν οργανωμένο παρακράτος; Θα αναδιαπαιδαγωγηθούν και θα γίνουν σχολικοί τροχονόμοι; Δύσκολα προβλήματα για την κυβέρνηση της Αριστεράς.
Στη Βενεζουέλα, πάντως, πληροφορούμαι (το έψαξα το θέμα) ότι παλιότερα προκειμένου να αποδυναμωθούν κάποια σώματα που ήταν ανεξέλεγκτα, έδωσαν κίνητρα σε αστυνομικούς να τα εγκαταλείψουν και να πιάσουν δουλειά σε κοινωνικές δομές. Είναι κι αυτή μια λύση…
Ο Πέτρος, όταν τον ρωτούσαν γιατί δεν παρέδωσε τη βουλευτική έδρα (αφού παλιότερα δήλωνε ότι αυτό είναι το σωστό όταν κάποιος διαφωνεί με το κόμμα με το οποίο εκλέχθηκε) απαντούσε ότι δεν διαφώνησε αυτός με τη γραμμή του κόμματος, απλά ο ΣΥΡΙΖΑ τον έδιωξε… Τώρα δηλαδή, ρε συ Πέτρο, που δήλωσες σύμπλευση με τον Θεοδωράκη, να υποθέσουμε ότι το Ποτάμι έχει την ίδια γραμμή με αυτή που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2012, όταν εσύ βγήκες βουλευτής και με την οποία συμφωνούσες; Έχουμε μπερδευτεί λίγο, αν θες απάντησέ μας από το Βήμα FM.
Όταν η χώρα έπρεπε να σωθεί, το 2010, και ο δικομματισμός ακόμα καλά κρατούσε, δεν έφτιαχνε κανείς κόμμα. Τώρα που, με τη βοήθεια των εταίρων μας, βγαίνουμε από το τούνελ και έρχεται η ανάπτυξη, γεμίσαμε νέα κόμματα και σωτήρες… Περίεργα πράγματα. Αλλά ξέχασα, από το ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να σωθεί η χώρα, όχι από την ευλογία των μνημονίων.
,Η ιστορία μιας οργάνωσης σαν τη 17Ν πουλάει μάλλον περισσότερο από την ιστορία των κινημάτων, τις αγωνίες και τη δράση των «απλών» ανθρώπων. Έχει κάτι πιο περιπετειώδες, πιο μυθικό, έχει και σασπένς. Εξάλλου, σ’ αυτή την κοινωνία δεν έχει «ο καθένας» το δικαίωμα να αφηγηθεί δημόσια την προσωπική του οπτική για τα πράγματα και την Ιστορία. Είναι προνόμιο των λίγων, αυτών που συνήθως κάνουν περισσότερο «θόρυβο». Άλλο ένα ζήτημα Δημοκρατίας. Το εξώφυλλο με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και το Πολυτεχνείο δεν θα το χαρακτηρίσω.
Για απόψεις ή όποια συνεισφορά στη στήλη: aidonis@yahoo.gr
Αηδόνης
