του Ηρόστρατου
Στις δημοτικές εκλογές θέλουμε και τριαντάφυλλα!
«Συμμετέχω για να βοηθήσω να γραφτεί ένα καινούργιο αληθινό παραμύθι στην πόλη μας.
Σε ένα Χαλάνδρι όπου θα στηρίζεται η καλλιτεχνική δημιουργία, θα υπάρχουν χώροι πολιτισμού και θα προωθηθεί η συλλογικότητα, η αυτοδιαχείριση, η αλληλεγγύη…
…Να κάνουμε πράξη το στίχο του ποιητή και να γίνουμε όλοι άνθρωποι που “δεν τραγουδάνε για να ξεχωρίσουν απ’ τον κόσμο/ τραγουδάνε για να σμίξουνε τον κόσμο”»…
Αυτά έγραψα -μεταξύ άλλων- απαντώντας στο ερώτημα γιατί συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου στις δημοτικές εκλογές.
Σκεφτόμουν ότι προσπαθώντας σε εποχές μνημονίων και «Καλλικράτη» να αποδομήσουμε το μύθο του «καλού» και «ανεξάρτητου» δημάρχου, επισημαίνοντας -δικαίως- το βαθύτατο πολιτικό μήνυμα των εκλογών, ξεχνάμε συχνά τον πολιτισμό. Τον χρησιμοποιούμε κι εμείς ως ένα κερασάκι στην τούρτα του προγράμματός μας δίπλα σε τρόπους διαχείρισης αποκομιδής των σκουπιδιών, διεκδίκησης χώρων πρασίνου, κυκλοφοριακών ρυθμίσεων κ.ά.
Όμως ο πολιτισμός δεν μπορεί να είναι το καρύκευμα για να βγει πιο νόστιμη η πρότασή μας. Ούτε ο μαϊντανός που ανακατεύεται στα άλλα σοβαρά θέματα για να τα ελαφρύνει.
Ο πολιτισμός πρέπει να είναι ο σκελετός της πάλης μας για να φέρουμε αληθινή ανατροπή στο δήμο, στην πόλη μας, στην περιφέρεια, στη χώρα ολόκληρη. Αν τα μυαλά των ανθρώπων δεν αλλάξουν, δεν ανοίξουν, δεν καλλιεργηθούν, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλό από το μέλλον.
Αντιθέτως στηρίζοντας τη δημιουργία και την καλλιτεχνική έκφραση, δημιουργώντας χώρους ελεύθερης επικοινωνίας και πολιτισμού, ανοίγοντας κανάλια αληθινού διαλόγου, συνδέοντας τον καλλιτέχνη με το «κοινό» σε μια αμφίδρομη σχέση φτιάχνουμε καινούργιους δρόμους, έστω και μονοπάτια που θα μας οδηγήσουν μπροστά.
Η βλαχοδημαρχική αντίληψη περί πολιτισμού που επικεντρώνεται σε μεγάλες εκδηλώσεις με «επώνυμους» καλλιτέχνες, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε μικρές φούσκες ή πυροτεχνήματα θα πρέπει να γίνει παρελθόν στη νέα αντίληψη που θα έπρεπε να πρεσβεύουμε.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, αν αναδείξουμε ότι και σε αυτές τις εκλογές ο αγώνας δεν είναι μόνο για το ψωμί, αλλά και για τα τριαντάφυλλα…
————————————————————
Φυλάξου!
Με τον τίτλο Φυλάξου! Μύθοι και τραγούδια για ζόρικους καιρούς κυκλοφόρησε τη νέα δουλειά του ο Τάσος Γκρους. Οι στίχοι των τραγουδιών και οι μύθοι είναι του Ιωάννη Πανουτσόπουλου.
Να διευκρινίσω ότι εκτός από τα εξαιρετικά λαϊκά τραγούδια που περιλαμβάνονται στο CD, στο βιβλιαράκι που το συνοδεύει μπορείτε να διαβάσετε και τα πολύ όμορφα παραμύθια για μεγάλους, με εικονογράφηση του Βαγγέλη Χερουβείμ. Είναι μια πραγματικά μοναδική λογοτεχνική και μουσική εμπειρία. Ένας κόσμος που αξίζει να γνωρίζετε.
Εκτός από τον ίδιο το συνθέτη τα τραγούδια ερμηνεύουν η Καλλιόπη Βέττα και η Φωτεινή Βελεσιώτου, ενώ η ενορχήστρωση είναι του Γιάννη Κ. Ιωάννου. Ελπίζω σύντομα να σας γράψω περισσότερα γι’ αυτή την ξεχωριστή δισκογραφική δουλειά. Καιρό είχα να ακούσω τόσα καλά ελληνικά τραγούδια συγκεντρωμένα σε ένα CD.
Ευτυχώς που στους δύσκολους καιρούς μας υπάρχουν και οι αληθινοί καλλιτέχνες να στέκονται δίπλα μας!
———————————————————–
Το δέντρο που έδινε
Ένα από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει είναι το Δέντρο που έδινε του Σελ Σιλβερστάιν. Ένα βιβλίο-μάθημα αγάπης.
Τώρα μαθαίνω πως υπάρχει κι ένας χώρος με αυτό το όνομα στη Θεσσαλονίκη, όπου από αυτό το Σάββατο το βράδυ ο γνωστός φωτορεπόρτερ Αλέξανδρος Σταματίου θα παρουσιάσει μια έκθεση με τον τίτλο Παράλογος και αρετή. Ένα οδοιπορικό στη σύγχρονη Ελλάδα της κρίσης.
Όσοι δεν μπορέσετε να επισκεφθείτε την έκθεση τώρα, θα έχετε την ευκαιρία να τη δείτε στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ όπου θα κάνει την επόμενη στάση της.
Πληροφορίες: Το δέντρο που έδινε, Συγγρού 9, 2310-526993
