Διπλή ταρίφα: Οι Παπανδρέου και ο Λούλα

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου.
Εκατό χιλιάδες ζητούσαμε να κατέβουν στο Σύνταγμα και αυτοί μωρέ κατέβηκαν καμιά 500αριά χιλιάδες (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Μπιρσίμ). Για όσους δεν ξέρουν, ο μπάρμπα Τάσος είναι ο σκηνοθέτης που έκανε τις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ. Έστηνε 100-200 στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, 100-200 στο Ζάππειο και έκανε τη συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως να φτάνει μέχρι τη Συγγρού!

Και ο ταξιτζής, όμως, κάνει τις δικές του εκτιμήσεις: Κανένας δεν κατέβηκε μόνος του. Οι μοναχικοί τύποι πήραν παλιούς φίλους, οι μανουριασμένοι σύζυγοι πήραν τις… καμαριέρες τους και κατέβηκαν, οι μανάδες τα παιδιά τους, μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οι νεώτεροι με τις συντροφιές τους, οι φίλαθλοι με τις αντίστοιχες θύρες τους και γενικά όλα σε μια αρμονία στην πλατεία! Εκτός, από τους αριστερούς! Οι παλιοί μου σύντροφοι στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ (κρυφά μην τους δει η Αλέκα!), οι παλιοί μου σύντροφοι στο ΣΥΡΙΖΑ, μην μπλέξουν με το Μέτωπο. Οι σύντροφοί μου στο Μέτωπο, σε δύο ή τρεις εξέδρες -ανάλογα με την κομματική ταυτότητα! Οι μόνοι που ήταν ένα γκρουπ, ήταν η εξέδρα δίπλα μας, με τα πολλά γηπεδικά συνθήματα και οι παπάδες του Αμβρόσιου!
Καθώς, λοιπόν, ο ταξιτζής έκοβε κίνηση, στο κάτω μέρος της πλατείας κάνουν την εμφάνιση καμιά εικοσαριά παπάδες με τα λάβαρά τους. Τότε, οι ζόρικοι τύποι τής κάτω πλατείας την πέφτουν: «Ψεύτες, κλέφτες, απατεώνες, ουουουου», οι παπάδες τα έχουν χαμένα και σταυροκοπιούνται, αυτά μέχρι το Βρετάνια, όταν μπαίνουν στην πάνω πλατεία αλλάζει το κλίμα: «Μπράβο παπάδες, είστε μαζί μας» και χειροκροτήματα, αυτοί πάλι σταυροκοπιούνται και χαιρετούν το πλήθος. Είδατε, πελάτες μου, ότι θαύματα γίνονται, αρκεί να το πιστέψετε. Και η κυβέρνηση θα φύγει μαζί με την τρόικα και ο λαός θα είναι αφέντης της χώρας του. Αρκεί, την επόμενη φορά, να κατέβει ένα εκατομμύριο κόσμου στο Σύνταγμα και να απαιτήσει: Άμεση αποχώρηση της κυβέρνησης, δημιουργία προσωρινής που θα είναι σε αντιστοίχιση με το πνεύμα των πλατειών, θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές και θα πάρει κάποια άμεσα μέτρα για τον λαό. Παύση πληρωμών, καταγγελία συμφωνιών της τρόικας, προστασία των ανέργων και φτωχών. Εγγύηση των καταθέσεων (όπως προτείνει και το Μέτωπο).
Εδώ θέλω να κάνω ένα σχόλιο για τον σύντροφο Αλέκο Αλαβάνο -χωρίς, φυσικά, να το έχει ανάγκη. Επειδή ακούω σχόλια για το μέλλον του και αν έπρεπε να έρθει στην πλατεία. Η προσφορά του σύντροφου Αλέκου στην Αριστερά, είναι ανεκτίμητη. Θυμίζω την Ευρωβουλή, τον ΣΥΡΙΖΑ, το άρθρο 16, τον Δεκέμβρη και τη συμβολή του στην υπόθεση του συντάγματος. Και επειδή, προσωπικά, τον θεωρώ μια από τις σημαίες της Αριστεράς, πρέπει να τον βαστήξουμε ψηλά, στο νου και την καρδιά μας και, επιτέλους, λίγο σεβασμός δεν βλάπτει.
Πάμε στην ιστορία μας: Η Μαρία από τη Βραζιλία, μπαίνει στου ΦΙΞ και αμέσως τη ρωτάω: «Αγανακτισμένη και εσύ ή μπαϊλντισμένη;» «Και τα δύο», μου λέει θυμωμένη. «Έχω δύο χρόνια στην Ελλάδα, τέτοιο χάλι δεν έχω ξαναδεί». «Γιατί Μαρία, μια χαρά τρελάδικο είμαστε» και αυτή χαλαρώνει. «Δεν βλέπεις στους δρόμους τι γίνεται;». «Τι γίνεται;» ρωτάει. «Από το πρωί έχω δει δύο τροχαία και μια συμπλοκή ταξιτζή με δύο νέους με μηχανάκι» και αυτή τρομάζει. «Εμείς στην Βραζιλία έχουμε αυτοκινητόδρομους κλειστούς, όχι πολλά φανάρια και οι πόλεις είναι πιο ήσυχες». «Εδώ Μαρία δεν έχουμε κυβέρνηση, έχουμε κάτι μαλάκες διεφθαρμένους που μόνο κλέβουν». Και αυτή λύνεται στα γέλια. «Από τότε που ο Παπανδρέου έβαλε πολλές φούστες στα υπουργεία, μόνο δουλειά δεν κάνουν, τις γκόμενές του έβαλε» και με αφήνει άναυδο! «Θα το γράψω αυτό» της λέω. «Χωρίς επίθετο», μου λέει. «Α, και κάτι άλλο γράψε: Πίσω από κάθε μεγάλο πολιτικό, είναι και μια μεγάλη πουτάνα»! Και μου ανέφερε τους Παπανδρέου.
«Ρε Μαρία, σαν πολλά δεν έμαθες για τη χώρα μας»; «Και πού να σου πω για τον Λούλα στη Βραζιλία». «Μαρία, το Σάββατο να πάρεις τον Δρόμο». «Θα είσαι πρώτο θέμα, φιλιά στο Πασαλιμάνι».