Αυτό που διακυβεύεται στη Β.Α. Χαλκιδική είναι το δόγμα που θα ορίζει τη ζωή μας στο άμεσο μέλλον
του Γιώργου Κυρίτση*
Όταν ο Ραβασόλ, το 1892, ανέβαινε τα σκαλιά του ικριώματος για να συναντήσει το θάνατο, ο όχλος του Παρισιού το γιόρταζε με αυτό το τραγουδάκι: «Ας χορέψουμε τη Ραβασόλ. Ζήτω ο πάταγος, ας χορέψουμε τη Ραβασόλ. Ζήτω ο πάταγος της έκρηξης».
Ο Ραβασόλ είχε καταδικαστεί γιατί είχε ρίξει μία βόμβα σε ένα παρισινό καφενείο που σύχναζαν μπουρζουάδες και με ωμή ειλικρίνεια ενώπιον των δικαστών, είχε πει ότι η έκρηξη είχε κάνει ωραίο πάταγο.
Ο Ραβασόλ καταδικάσθηκε ως εκ πεποιθήσεως εγκληματίας.
Εκ πεποιθήσεως, στο διάβα της ανθρωπότητας έδρασαν κι άλλοι πολλοί άνθρωποι, μεμονωμένα άτομα στον πλανήτη Γη που αψήφησαν την κατεστημένη τάξη και αγνόησαν τις νόρμες, σκαπανείς και πρωτοπόροι που, στο όραμα ενός δικαιότερου και ωραιότερου κόσμου, παρέβησαν τον κανόνα, εναντιώθηκαν στη σύμβαση, έδρασαν στο επέκεινα της λογικής αυτού του κόσμου.
Δεν μιλάω, φυσικά, για τους απανταχού φανατικούς παράφρονες, άρπαγες, μωρούς, διεστραμμένους πωρωμένους εγκληματίες.
Αναφέρομαι στις ηρωικές γυναίκες της Β.Α. Χαλκιδικής που δεν υποτάχθηκαν στην απόφαση του ταξίαρχου και του υπουργού να μείνουν μακριά από το βουνό τους, επιτρέποντας σε αυτές να κλάψουν στο σπίτι τους αλλά όχι να το φωνάξουν.
Αναφέρομαι στους εκατοντάδες διωκόμενους της περιοχής που είναι ανυπόταχτοι και χειραφετημένοι από το σύστημά τους.
Αναφέρομαι σε αυτούς που κατηγορούνται για συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, που σκοπό έχει να ματαιώσει ή να αναστείλει έστω και προσωρινά:
i) Την οποιαδήποτε μεταλλευτική ή άλλη δραστηριότητα της Εταιρίας Ελληνικός Χρυσός στα εργοτάξια αυτής, που βρίσκονται στις ορεινές θέσεις Σκουριές και Λάκκος Καραντζά του όρους Κάκαβος με δυνατότητες βλάβης του διαμορφούμενου για τη χώρα επενδυτικού και τουριστικού περιβάλλοντος.
ii) Τις προληπτικού και κατασταλτικού χαρακτήρα ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων όπου αυτό από τις κείμενες διατάξεις προβλέπεται και από τις περιστάσεις επιβάλλεται.
Αναφέρομαι στους -κατά την άποψη των Αρχών- εκ πεποιθήσεως εγκληματίες που συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια ματαίωσης των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στη περιοχή, που προσπαθούν να παρακινήσουν συνομιλητές, γνωστούς και φίλους να αναλάβουν και αυτοί πρωτοβουλίες δράσης στις περιοχές που κατοικούν και διαδίδουν τις απόψεις τους που συνάδουν με τους σκοπούς της εγκληματικής οργάνωσης, της ματαίωσης δηλαδή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, όπως αυτές εκφράζονται με συνεντεύξεις αλλά και με κείμενα που δημοσιεύονται σε ιστότοπους του Διαδικτύου.
Αναφέρομαι στους χιλιάδες συναγωνιστές που, εκ πεποιθήσεως, αγωνιζόμαστε για το νερό, τη ζωή και την ελευθερία όλων μας.
Ποια είναι η διαφορά των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής και των αλληλέγγυών τους, από εκείνους που από φθόνο, απληστία, πλεονεξία και φιλοχρηματία πράγματι εγκληματούν;
Είναι η ελευθερία της άλλης σκέψης… όπως έλεγε και η αγαπημένη μου κόκκινη Ρόζα.
Αγώνας για ελευθερία και αξιοπρέπεια
Η Β.Α. Χαλκιδική βρέθηκε στο επίκεντρο των σκέψεών μας, των συναισθημάτων μας και διαμόρφωσε ένα ισχυρό κίνημα συνδρομής και αλληλεγγύης, σε μια κοινωνία που υπερασπίζεται το φυσικό περιβάλλον όπου ζει, αντιστέκεται στο πρόσταγμα της βάρβαρης αδηφάγου καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Μιας κοινωνίας που δίνει έναν αγώνα για την ελευθερία – τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια.
Αυτό που διακυβεύεται στις Σκουριές, είναι το δόγμα που θα ορίζει τη ζωή μας στο άμεσο μέλλον.
Η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. είναι μία ελληνική εταιρία που σήμερα ανήκει κατά 95% στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold και κατά 5% στον εθνικό μας εργολάβο, τον Μπόμπολα.
«Η νομιμότητα θα εφαρμοστεί και στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής», ήταν η δήλωση του Δένδια, μόλις λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, απέναντι στις καταγγελίες για άγρια καταστολή από τα ΜΑΤ. Στη συνέχεια το κίνημα βαφτίστηκε ως «ακροαριστερά τάγματα εφόδου» σε συνάρτηση με την ακροδεξιά συμμορία της Χ.Α.
Η κατασκευή της θεωρίας των δύο άκρων τίθεται σε αυτή την περίπτωση σε εφαρμογή για την καταστολή των κοινωνικών αγώνων, αφού αποκαλύπτεται πως στη σύγχρονη ολοκληρωτικού τύπου δημοκρατία, οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τον ελάχιστο λόγο πάνω στην ίδια τους τη ζωή.
Στο πλαίσιο του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης, που εν καιρώ κρίσης επιχειρείται να εμπεδωθεί σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, το σύστημα επιστρατεύει τον ιδεολογικό του μηχανισμό, προκειμένου να επιβάλει στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Η λειτουργία των θεσμών της Δικαιοσύνης, όσο και αν θεωρητικά ηχεί ως παράδοξο, η λογική της απονεμόμενης Δικαιοσύνης υπακούει όλο και περισσότερο στα αδιόρατα αλλά, τελικά, πολύ συγκεκριμένα πλαίσια-συμφέροντα της πολιτικής εξουσίας. Φαίνεται ότι όλα τα είδη των εξουσιών συνδέονται με υπόγειους, παρασκηνιακούς αλλά άρρηκτους δεσμούς αλληλοϋποστήρηξης και αλληλοκάλυψης.
Να μην ξεχνάμε τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που την εξαίρεση του Συντάγματος την έκαναν κανόνα.
Να μην ξεχνάμε τη σύνταξη και κατάθεση νομοσχεδίων εν μια νυκτί, με φωτογραφικές διατάξεις.
Υποταγή στη μίζερη ζωή
Οι κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής αντιδρούν στα μεταλλεία, είναι στασιαστές απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου, που οδηγεί την κοινωνία σε εξαθλίωση με περιστολή των ελευθεριών, θέλοντας την πλήρη υποταγή στη μίζερη ζωή. Η μόνη μας ελπίδα είναι να συνεχίσουμε και να τολμήσουμε να δούμε τη ζωή μας έξω από το υπάρχον πλαίσιο που μας έχουν τοποθετήσει και να βαθύνουμε πολιτικά την έκρηξη – ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος. Αν το κίνημα δεν αποχτήσει βάθος πολιτικό και δεν συνδεθεί με την υπόλοιπη κοινωνία θα είναι μεν ηρωικό αλλά αναποτελεσματικό.
Η ρήξη πρέπει να ταυτιστεί με την πολιτική ανατροπή, με όποιον τρόπο και με όποιο κόστος.
* Ο Γιώργος Κυρίτσης είναι Δικηγόρος υπεράσπισης των διωκόμενων πολιτών στις Σκουριές
