Μετά τον Ασπρόπυργο, η σειρά της Μαγνησίας

Η Χαλυβουργία Ελλάδος ζητά 25% μείωση μισθών σε Βόλο-Βελεστίνο. Του Γιώργου Κατερίνη

Ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας Ελλάδος επανέρχεται, ένα χρόνο μετά την πρώτη απόπειρα εφαρμογής οριζόντιων μειώσεων στο προσωπικό των τριών εργοστασίων του, για να ζητήσει 25% μείωση αποδοχών από τους εργαζόμενους στις μονάδες του Βόλου και του Βελεστίνου. Οι τοπικοί συνδικαλιστές που είχαν σπεύσει τον Οκτώβριο του 2011 να αποδεχτούν τη μειωμένη εργασία με μειωμένες αποδοχές και διαφοροποιήθηκαν από τον μεγάλο απεργιακό αγώνα των συναδέλφων τους στον Ασπρόπυργο, πρέπει να έμειναν έκπληκτοι από τη σκληρότητα των προτάσεων που τους μετέφερε στις 15/10 η εργοδοτική πλευρά.  Το γεγονός δημοσιοποίησε η ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας του Βόλου και σύμφωνα με το ρεπορτάζ «η πρόταση για τη… νέα σωτηρία, βασίζεται κυρίως σε μείωση αποδοχών των εργαζομένων κατά 25% για τις μονάδες του Βόλου και του Βελεστίνου. Στους συνδικαλιστές παρουσιάστηκαν κι άλλες εναλλακτικές, περισσότερο οδυνηρές και ζητήθηκε την επόμενη εβδομάδα να υπάρξουν οι απαντήσεις των εργαζομένων για το μέλλον της επιχείρησης, όπως τονίστηκε». Τα στοιχεία που έδωσε η εργοδοτική πλευρά είναι η κακή οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και όπως φαίνεται και πάλι τέθηκε το δίλημμα «μειώσεις για να μην κλείσει καμιά μονάδα».

«Δεν ανέμεναν τόσο σκληρές προτάσεις»
Θυμίζουμε ότι πριν από ένα χρόνο, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, Ν. Μάνεσης, είχε ζητήσει και πάλι να εφαρμοστεί το πενθήμερο-πεντάωρο και στα τρία εργοστάσια, ώστε να σωθούν οι θέσεις εργασίας και να μην κλείσει καμιά μονάδα. Και τότε ο εργοδότης είχε παρουσιάσει κακά οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης και είχε δώσει ως εναλλακτική λύση τις 180 απολύσεις, τουλάχιστον από τις εγκαταστάσεις του Ασπροπύργου. Το σωματείο των εργαζομένων στον Ασπρόπυργο αρνήθηκε τις προτάσεις και ξεκίνησε έναν μακρύ και επίμονο απεργιακό αγώνα που κράτησε εννιά μήνες. Στη διάρκεια αυτού του αγώνα ο εργοδότης απέλυε συνεχώς προσωπικό ξεπερνώντας συνολικά τις 130 απολύσεις.
Την ίδια περίοδο το σωματείο των εργαζομένων σε Βόλο-Βελεστίνο αποδέχτηκε την πρόταση του εργοδότη και υπέγραψε συμφωνία για τετράμηνη εφαρμογή του πενθημέρου- πενταώρου. Πρόκειται για συμφωνία που δεν εφαρμόστηκε στην πράξη, αφού χρειάστηκε να εξαντληθούν οι παραγωγικές δυνατότητες των μονάδων σε Βόλο-Βελεστίνο, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες από το κλειστό εργοστάσιο του Ασπροπύργου. Η στάση των χαλυβουργών της Μαγνησίας προβλήθηκε τότε από όλες τις πλευρές ως υπεύθυνη, απέναντι στην «ανεύθυνη» στάση των απεργών χαλυβουργών του Ασπροπύργου και έπαιξε αντικειμενικά καθοριστικό ρόλο ώστε να εξουδετερωθεί η πίεση της μακρόχρονης απεργίας προς τον ιδιοκτήτη.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που σχολιάζεται η στάση τους στο πιο πάνω ρεπορτάζ: «Συνδικαλιστές που δεν ανέμεναν τόσο σκληρές προτάσεις, όταν μάλιστα το προσωπικό της Χαλυβουργίας σε Βόλο και Βελεστίνο στήριξε -κόντρα στο προσωπικό του Ασπροπύργου- τις εταιρικές προτάσεις πέρυσι και δεν πραγματοποίησε απεργιακές κινητοποιήσεις, εκτιμούν πως αρχίζει μια δύσκολη περίοδος διαβούλευσης».
Στη νέα αυτή φάση προβάλλεται και πάλι ως πιθανή η εγκατάλειψη της μονάδας του Ασπροπύργου, κάνοντας τον εκβιασμό προς τους εργαζόμενους μεγαλύτερο. Μόνο που τώρα οι χαλυβουργοί του Βόλου και του Βελεστίνου γνωρίζουν: η αποδοχή των εργοδοτικών προτάσεων δεν τους «έσωσε». Αντίθετα, τώρα που ο Μάνεσης κατόρθωσε και με τη δική τους βοήθεια να υποτάξει τους «ατίθασους» απεργούς στον Ασπρόπυργο, ήρθε η δική τους σειρά.

«Σ’ ευχαριστώ ω Εταιρία!»
Έχοντας τώρα μπροστά τους τη νέα επίθεση του εργοδότη, το Δ.Σ. του σωματείου των χαλυβουργών του Βόλου απέρριψε ομόφωνα την πρόταση του Ν. Μάνεση. Θαυμάστε όμως σκεπτικό: «οι εργαζόμενοι έχουν ήδη συμβάλλει εμπράκτως στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Εταιρίας και ως εκ τούτου δικαιούνται να αξιώνουν να έχουν ισότιμο διαπραγματευτικό λόγο στην εξεύρεση λύσεων, αφού πρώτοι αυτοί επιθυμούν την ευρωστία της Επιχείρησης και φυσικά τη διασφάλιση της δουλειάς τους».
(σ.σ. Τα κεφαλαία «Ε» αποδίδουν το… δέος που νιώθουν οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές για την επιχείρηση και την εργοδοσία τους. Όταν μιλάνε για «έμπρακτη συμβολή», εννοούν την ουσιαστική στήριξη του εργοδότη τους στη μάχη που έδωσε εναντίον των απεργών εργατών του Ασπροπύργου. Κι αυτός, ο… αχάριστος, να μην τους αναγνωρίζει ούτε «ισότιμο διαπραγματευτικό λόγο»!).