Επιτέλους, το υπουργείο Παιδείας κατάφερε οι μαθητές να αφήνουν «την τσάντα στο σχολείο», αφού με την έναρξη των μαθημάτων δεν θα έχουν να βάλουν τίποτε μέσα παρά μόνο μερικά φύλλα φωτοτυπίας, που την ευθύνη εκτύπωσής τους τη μετέφερε στις υπερχρεωμένες σχολικές επιτροπές, που χρηματοδοτούνται ελέω μνημονίου με 50% λιγότερα χρήματα.
«Πρώτα ο μαθητής», «το νέο ψηφιακό σχολείο», βαρύγδουπα επικοινωνιακά συνθήματα της υπουργού Παιδείας και της τροϊκανής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κενά περιεχομένου, που προσπαθούν επιμελώς να κρύψουν (όμως… ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται) αυτό που πραγματικά έχουν στόχο: τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και την πλήρη εμπορευματοποίησή της. Οι πρόσφατες δηλώσεις της υπουργού και υφυπουργού Παιδείας υποτιμούν τη νοημοσύνη των εκπαιδευτικών και των γονιών, που δεν μπορούν να «χωνέψουν» ότι η μη διανομή των βιβλίων είναι αποτέλεσμα ασυνεννοησίας συναρμόδιων υπουργείων ή ολιγωρίας υπηρεσιακών παραγόντων, όταν οι εκπαιδευτικοί, εδώ και μήνες, έχουν χτυπήσει το κουδούνι του κινδύνου. Δεν μπορούν να «χωνέψουν» ότι κανείς πολιτικά υπεύθυνος δεν παραιτείται και, βέβαια, δεν καλύπτονται από μια μισοειπωμένη συγγνώμη.
Το λαλίστατο υπουργείο, που, όταν απεργούσαμε, μας καλούσε να σκεφτούμε το «καλό των παιδιών», έχει καταπιεί τη γλώσσα του μπροστά στις χαμένες ώρες διδασκαλίας λόγω των ελλείψεων σε εκπαιδευτικούς, της μη ύπαρξης βιβλίων, των υπερπληθωρικών τμημάτων, της κατάργησης των αντισταθμιστικών θεσμών αγωγής, των καταργήσεων, συγχωνεύσεων…
Η πραγματικότητα που τόσα χρόνια ζούμε σαν εκπαιδευτικοί και γονείς είναι ότι οι πολιτικοί του κατεστημένου δικομματισμού και οι σύμμαχοί τους τις λέξεις «δωρεάν» και «δημόσια» τις εκστομίζουν μόνο σε προεκλογικές περιόδους, για να κλέψουν την ψήφο του λαού. Σκοπός τους, όμως, είναι η κατάργηση αυτών ακριβώς που επαγγέλλονται. Έτσι και το πρωτοφανές της μη έγκαιρης διανομής των σχολικών βιβλίων στόχο έχει τη μετατροπή της υποχρέωσης αυτής του κράτους σε ατομική υπόθεση, αναγκάζοντας τους γονείς να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη. Οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους γονείς και ολόκληρη την κοινωνία πρέπει να κλιμακώσουμε, ενωμένοι, τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, που σαρώνει ό,τι δημόσιο και κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό υπάρχει.
Το λαλίστατο υπουργείο, που, όταν απεργούσαμε, μας καλούσε να σκεφτούμε το «καλό των παιδιών», έχει καταπιεί τη γλώσσα του μπροστά στις χαμένες ώρες διδασκαλίας λόγω των ελλείψεων σε εκπαιδευτικούς, της μη ύπαρξης βιβλίων, των υπερπληθωρικών τμημάτων, της κατάργησης των αντισταθμιστικών θεσμών αγωγής, των καταργήσεων, συγχωνεύσεων…
Η πραγματικότητα που τόσα χρόνια ζούμε σαν εκπαιδευτικοί και γονείς είναι ότι οι πολιτικοί του κατεστημένου δικομματισμού και οι σύμμαχοί τους τις λέξεις «δωρεάν» και «δημόσια» τις εκστομίζουν μόνο σε προεκλογικές περιόδους, για να κλέψουν την ψήφο του λαού. Σκοπός τους, όμως, είναι η κατάργηση αυτών ακριβώς που επαγγέλλονται. Έτσι και το πρωτοφανές της μη έγκαιρης διανομής των σχολικών βιβλίων στόχο έχει τη μετατροπή της υποχρέωσης αυτής του κράτους σε ατομική υπόθεση, αναγκάζοντας τους γονείς να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη. Οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους γονείς και ολόκληρη την κοινωνία πρέπει να κλιμακώσουμε, ενωμένοι, τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, που σαρώνει ό,τι δημόσιο και κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό υπάρχει.
* Ο Γιάννης Αμανατίδης είναι δάσκαλος, μέλος της Ε.Ε. της ΕΔΟΘ και του Δ.Σ. του Α’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσσαλονίκης
Σχόλια
