Αρχική διεθνή Κοσσυφοπέδιο: Κρίσιμη απόφαση με ακόμα πιο κρίσιμη «ουρά»

Κοσσυφοπέδιο: Κρίσιμη απόφαση με ακόμα πιο κρίσιμη «ουρά»

 Στις 17 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τη μονομερή διακήρυξη της αυτονομίας του Κοσσυφοπεδίου. Σήμερα έχει αναγνωριστεί από 65 χώρες. Το 2008, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να εξετάσει τη νομιμότητα της ανεξαρτησίας.

Στο δικαστήριο προσέφυγε το 2009 και η Σερβία, της οποίας θίγεται άμεσα η εδαφική ακεραιότητα. Η Σερβία υποστηρίζει ότι από την άποψη του γενικού διεθνούς δικαίου η μονομερής κήρυξη της ανεξαρτησίας δεν συνάδει με την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών και δεν μπορεί να αιτιολογηθεί βάσει της αρχής του αυτοκαθορισμού, επειδή οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου δεν δικαιούνται εξωτερικού αυτοπροσδιορισμού.

Από την άλλη, το Ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εγκαθίδρυσε το διεθνές καθεστώς του εδάφους του Κοσσυφοπεδίου, συμπεριλαμβανομένης της ακεραιότητάς του. Οι Κοσσοβάροι υποστηρίζουν ότι η ίδρυση κρατών είναι ένα γεγονός και όχι νομικό θέμα, ότι το Ψήφισμα 1244 τηρεί ουδέτερη στάση, ως προς το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Μια θέση την οποία η Σερβία θεωρεί αστήρικτη. Όμως, η μελλοντική της ένταξη στην Ε.Ε. χρησιμοποιείται εκβιαστικά για να την αναγκάσει να άρει τις ενστάσεις της.

Πολλές ενδιαφερόμενες χώρες παρέλασαν μπροστά από τους δικαστές για να υπερασπιστούν τις συγκρουόμενες θέσεις τους. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η διακήρυξη της ανεξαρτησίας είναι δικαιολογημένη βάσει του διεθνούς δικαίου, χωρίς βέβαια να μπορούν να κρύψουν το ενδιαφέρον τους για την ύπαρξη αυτού του προτεκτοράτου στον κρίσιμο γι’ αυτές χώρο των Δυτικών Βαλκανίων. Πρόκειται για μια απόλυτα εξαρτημένη χώρα, της οποίας το 15% του ΑΕΠ αποτελείται από επιχορηγήσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, ενώ ο ορυκτός της πλούτος λεηλατείται από ξένες εταιρίες και ημέτερους των πολιτικών κομμάτων. Το 40% του πληθυσμού ζει μέσα στη φτώχεια και η ανεργία καλπάζει. Ουσιαστικά διοικείται από το EYLEX, την πολιτική αποστολή των Βρυξελλών. Οι αντιτιθέμενες χώρες, κυρίως η Ρωσία, η Κίνα, η Ισπανία το Ιράν και πολλές άλλες, οι οποίες είναι αντιμέτωπες με αποσχιστικές κινήσεις, επιμένουν ότι η ανεξαρτησία δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο. Εν αναμονή, λοιπόν, της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου, η οποία πρόκειται να εκδοθεί τούτη την άνοιξη, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο είναι δεσμευτική και πώς θα επηρεάσει τα πράγματα. Επειδή, ακριβώς, η απόφαση δυνητικά έχει εφαρμογή και σε άλλες παρόμοιες καταστάσεις, το θέμα είναι εξαιρετικά κρίσιμο και η απόφαση -είτε είναι δεσμευτική είτε όχι- θα έχει «ουρά». Εάν η απόφαση είναι αρνητική, θα αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για την ευρύτερη αναγνώριση που επιθυμούν οι ΗΠΑ. Αν είναι θετική, θα ανοίξει ο δρόμος για περισσότερες αναγνωρίσεις αποσχιστικών κινήσεων.

Σχόλια

Exit mobile version