Δήλωνε ο Ζ. Μπρεζίνσκι στις 6/2/2011 στην εφημερίδα New York Times:
«Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου σχεδόν όλη η ανθρωπότητα είναι πολιτικά ενεργή, συνειδητοποιημένη και αλληλεπιδρά σε παγκόσμιο επίπεδο…
«Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου σχεδόν όλη η ανθρωπότητα είναι πολιτικά ενεργή, συνειδητοποιημένη και αλληλεπιδρά σε παγκόσμιο επίπεδο…
Ο προκύπτων παγκόσμιος πολιτικός ακτιβισμός παράγει ένα κύμα αναζήτησης προσωπικής αξιοπρέπειας, πολιτιστικού σεβασμού και οικονομικών ευκαιριών σε ένα κόσμο σημαδεμένο από μνήμες αιώνων ξένης αποικιακής ή αυτοκρατορικής κυριαρχίας.
Η παγκόσμια δίψα για ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι η εγγενής κεντρική πρόκληση στο φαινόμενο της παγκόσμιας πολιτικής αφύπνισης.
Αυτή η αφύπνιση, είναι κοινωνικά μαζική και πολιτικά ριζοσπαστικοποιητική… Η σχεδόν παγκόσμια πρόσβαση στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και σε αυξανόμενο ρυθμό στο Διαδίκτυο, δημιουργεί μια κοινότητα κοινών αντιλήψεων και φθόνου η οποία μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα και να ποδηγετηθεί από δημαγωγικά πολιτικά ή θρησκευτικά πάθη.
Αυτές οι ενέργειες διαπερνούν τα σύνορα των κυρίαρχων κρατών και συνιστούν πρόκληση τόσο για τα υπάρχοντα κράτη όσο και για την υφιστάμενη παγκόσμια ιεραρχία, επί του θρόνου της οποίας ακόμα κουρνιάζει η Αμερική.
Η νεολαία του Τρίτου Κόσμου είναι ιδιαίτερα ανήσυχη και μνησίκακη. Η δημογραφική επανάσταση που αντιπροσωπεύουν συνιστά, λοιπόν, επίσης μια πολιτική ωρολογιακή βόμβα… Η πιθανή επαναστατική αιχμή του δόρατος είναι πιθανό να αναδυθεί ανάμεσα στις τάξεις των εκατομμυρίων φοιτητών που συγκεντρώνονται στο συχνά αμφίβολο ακαδημαϊκά «τριτοβάθμιο» επίπεδο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των αναπτυσσόμενων χωρών.
Ανάλογα με τον ορισμό του τριτοβάθμιου επίπεδου εκπαίδευσης, υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως από 80-130 εκατομμύρια φοιτητές «κολλεγίων» (ΣτΜ Πανεπιστημίων). Προερχόμενοι, συνήθως, από την κοινωνικά ανασφαλή κατώτερη μεσαία τάξη και παθιασμένοι πολιτικά από μια αίσθηση κοινωνικής οργής, αυτοί οι εκατομμύρια φοιτητές, είναι επαναστάτες εν αναμονή, ήδη ημι-κινητοποιημένοι σε μεγάλες κοινότητες, συνδεδεμένοι με το Διαδίκτυο και προδιατεθειμένοι για μια επανάληψη σε μεγάλη κλίμακα αυτού που έλαβε χώρα στην Πόλη του Μεξικού ή στην Πλατεία Τιανανμέν του Πεκίνου.
Η φυσική τους ενέργεια και η συναισθηματική τους απογοήτευση απλώς περιμένουν να ενεργοποιηθούν από ένα στόχο, ή μια πίστη, ή ένα μίσος…
Οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, νέες και παλιές, επίσης αντιμετωπίζουν μια νέα πραγματικότητα: Ενώ η φονικότητα της στρατιωτικής τους ισχύος είναι μεγαλύτερη από ποτέ, η ικανότητά τους να επιβάλλουν τον έλεγχο πάνω στις πολιτικά αφυπνισμένες μάζες του κόσμου είναι σε ιστορικό χαμηλό. Για το να θέσουμε ωμά: Σε παλιότερες εποχές, ήταν ευκολότερο να ελέγχεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους σκοτώσεις, τώρα είναι απείρως ευκολότερο να σκοτώσεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους ελέγξεις».
Η παγκόσμια δίψα για ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι η εγγενής κεντρική πρόκληση στο φαινόμενο της παγκόσμιας πολιτικής αφύπνισης.
Αυτή η αφύπνιση, είναι κοινωνικά μαζική και πολιτικά ριζοσπαστικοποιητική… Η σχεδόν παγκόσμια πρόσβαση στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και σε αυξανόμενο ρυθμό στο Διαδίκτυο, δημιουργεί μια κοινότητα κοινών αντιλήψεων και φθόνου η οποία μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα και να ποδηγετηθεί από δημαγωγικά πολιτικά ή θρησκευτικά πάθη.
Αυτές οι ενέργειες διαπερνούν τα σύνορα των κυρίαρχων κρατών και συνιστούν πρόκληση τόσο για τα υπάρχοντα κράτη όσο και για την υφιστάμενη παγκόσμια ιεραρχία, επί του θρόνου της οποίας ακόμα κουρνιάζει η Αμερική.
Η νεολαία του Τρίτου Κόσμου είναι ιδιαίτερα ανήσυχη και μνησίκακη. Η δημογραφική επανάσταση που αντιπροσωπεύουν συνιστά, λοιπόν, επίσης μια πολιτική ωρολογιακή βόμβα… Η πιθανή επαναστατική αιχμή του δόρατος είναι πιθανό να αναδυθεί ανάμεσα στις τάξεις των εκατομμυρίων φοιτητών που συγκεντρώνονται στο συχνά αμφίβολο ακαδημαϊκά «τριτοβάθμιο» επίπεδο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των αναπτυσσόμενων χωρών.
Ανάλογα με τον ορισμό του τριτοβάθμιου επίπεδου εκπαίδευσης, υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως από 80-130 εκατομμύρια φοιτητές «κολλεγίων» (ΣτΜ Πανεπιστημίων). Προερχόμενοι, συνήθως, από την κοινωνικά ανασφαλή κατώτερη μεσαία τάξη και παθιασμένοι πολιτικά από μια αίσθηση κοινωνικής οργής, αυτοί οι εκατομμύρια φοιτητές, είναι επαναστάτες εν αναμονή, ήδη ημι-κινητοποιημένοι σε μεγάλες κοινότητες, συνδεδεμένοι με το Διαδίκτυο και προδιατεθειμένοι για μια επανάληψη σε μεγάλη κλίμακα αυτού που έλαβε χώρα στην Πόλη του Μεξικού ή στην Πλατεία Τιανανμέν του Πεκίνου.
Η φυσική τους ενέργεια και η συναισθηματική τους απογοήτευση απλώς περιμένουν να ενεργοποιηθούν από ένα στόχο, ή μια πίστη, ή ένα μίσος…
Οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, νέες και παλιές, επίσης αντιμετωπίζουν μια νέα πραγματικότητα: Ενώ η φονικότητα της στρατιωτικής τους ισχύος είναι μεγαλύτερη από ποτέ, η ικανότητά τους να επιβάλλουν τον έλεγχο πάνω στις πολιτικά αφυπνισμένες μάζες του κόσμου είναι σε ιστορικό χαμηλό. Για το να θέσουμε ωμά: Σε παλιότερες εποχές, ήταν ευκολότερο να ελέγχεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους σκοτώσεις, τώρα είναι απείρως ευκολότερο να σκοτώσεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους ελέγξεις».
Σχόλια
