Από τον Βαν Φλητ στον Τόμσεν
του Χρίστου Κατσούλα
Μετά την ήττα του κυβερνητικού στρατού στο Μάλι Μάδι το Σεπτέμβρη του 1948 από τον τάχα εξοντωμένο Δημοκρατικό Στρατό, ο επικεφαλής των κυβερνητικών δυνάμεων Βαν Φλητ, πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Περιόδευσε στα πανικόβλητα τμήματα του Εθνικού Στρατού που είχαν κατακλύσει την Καστοριά, έβγαλε λόγους, μάζεψε τους Έλληνες αξιωματικούς για να τους συμμορφώσει, βγήκε αποφασιστικά στο προσκήνιο. Είχε προηγηθεί το ανεκδιήγητο «στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας» του Π. Κανελλόπουλου προς τον Αμερικανό στρατηγό. Η Αμερικανική στρατιωτική αποστολή πλέον, δεν ήταν καθόλου άτυπη ή κρυμμένη στο παρασκήνιο.
Πόση απόσταση χωρίζει το παρασκήνιο από το προσκήνιο; Πότε και γιατί η άτυπη αλλά πραγματική εξουσία βγαίνει μπροστά, δημόσια και αναλαμβάνει την ευθύνη;
Ο κύριος Τόμσεν του ΔΝΤ αποφάσισε καταμεσής του Αυγούστου να βγει μπροστά. Είδε τη δυσκολία της κατάστασης και αποφάσισε να συνδράμει; Προσπαθεί να καλύψει την κυβέρνηση ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών; Στέλνει μήνυμα στο πολιτικό σύστημα ότι η τρόικα δεν θα εξαντληθεί στο παρασκήνιο αλλά θα εισβάλει στο προσκήνιο; Προετοιμάζει τον λαό για τα χειρότερα;
Όπως και να έχει η εξέλιξη ήταν εντυπωσιακή. Απαντά εκ των πραγμάτων στο ρητορικό πλέον ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»…
συνέχεια στη σελίδα 5
