Η κατασκήνωση της Πουέρτα δελ Σολ δεν θα σβήσει, θα επεκταθεί καταιγιστικά.
Της Κόντσα Ματέος.
Συμβαίνει κάτι που φαινόταν αδύνατο. Δεν είναι θαύμα. Δεν υπάρχει ένας Θεός που ενεργεί, ούτε θεϊκή παρέμβαση. Μόνο ανθρώπινη βούληση και πλήθος κόσμου. Χιλιάδες άνθρωποι ήταν εδώ, με τις ίδιες ιδέες και τους ίδιους σκοπούς. Ζούσαν σε διαφορετικά μέρη, πόλεις και χώρες, αλλά ήταν στην ίδια Πουέρτα δελ Σολ, αν και δεν το ήξεραν. Μια μέρα του Μάη του 2011 συγκεντρώθηκαν οδηγούμενοι από τον ίδιο και μοναδικό σκοπό. Έχετε ποτέ πάρει μια απόφαση μαζί με χιλιάδες, όπου η γνώμη κάθε ανθρώπου ακούγεται και αντιμετωπίζεται ισότιμα; Χιλιάδες ήταν εκεί, με τις ίδιες ιδέες, τους ίδιους σκοπούς, την ίδια ανάγκη αλλαγής, στην ίδια Πουέρτα δελ Σολ, αλλά δεν το ήξεραν. Οι άγνωστοι σύντροφοι βρέθηκαν μαζί. Έχετε πάρει ποτέ μια απόφαση μαζί με χιλιάδες που θεωρούν ότι είναι ένα και το αυτό; Η πλατεία, η όποια πλατεία, έχει γίνει ένα σχολείο δημοκρατίας -αγνής, ριζοσπαστικής, πραγματικής και αποτελεσματικής. (Πραγματική Δημοκρατία Τώρα! Είναι το όνομα της ομάδας που συγκροτεί αυτό το κίνημα.)
Ενώ οι εταιρίες προσπαθούν, καθημερινά, να αιχμαλωτίσουν το κοινό που κάθεται μπροστά στην τηλεόραση, καταπίνοντας τα σκουπίδια της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας, η διαδήλωση παίρνει τη μορφή μιας κατασκήνωσης στις πλατείες. Εκεί οι άνθρωποι ακούνε ο ένας τον άλλον καθισμένοι στο έδαφος και μοιράζονται το χώρο. Η συνέλευση λάμπει κάθε βράδυ στην Πουέρτα δελ Σολ.
Οικοδομούμε τη συμφωνία εκεί όπου οι πολιτικοί επιδιώκουν την εχθρότητα. Ψάχνουμε για λύσεις, ενώ οι πολιτικοί επιδιώκουν την καταπίεση. Δεν δίνουμε μάχη: Αντιστεκόμαστε, διαδηλώνουμε δημιουργικά. Συναίνεση, συμμετοχή, σεβασμός (του ενός προς τον άλλον, προς τα ζώα, προς το περιβάλλον), ο διάλογος είναι η μεθοδολογία μας. Σηκώνουμε τα χέρια και φωνάζουμε: Αυτά είναι τα όπλα μας. Και δουλεύουμε σκληρά και υπομονετικά για να καταλήξουμε σε συμφωνία.
Ύστερα από χιλιάδες χρόνια ανθρώπινου πολιτισμού, ένα σύστημα παραγωγής εμφανίστηκε στην τελευταία περίοδο και κατάφερε να καταπιέσει περισσότερους ανθρώπους και να καταστρέψει περισσότερους πόρους από ποτέ. Πίσω από την εύπλαστη όψη του, ο καπιταλισμός έχει κατεδαφίσει τον τρόπο ζωής εκατομμυρίων ανθρώπινων υπάρξεων, όπως και εκείνων που τους θεωρεί υπανθρώπους, των μεταναστών που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε μια υπο-δημοκρατία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ένα μέρος να κατοικούν, χωρίς πολιτικά δικαιώματα, ζώντας με δεκάρες, κάτι ατιμωτικό γι’ αυτούς, καταισχύνη για εμάς τους υπόλοιπους. Το κράτος πρόνοιας καταστρέφεται, τεράστιες περιοχές του πλανήτη καταδικάζονται στο να μην έχουν ποτέ ούτε αυτά που κάποτε παρείχε. Ένα άλλο σύστημα είναι εφικτό. Σταματήστε να λέτε ψέματα μέσα από τα εταιρικά ΜΜΕ. Αυτή η ισπανική επανάσταση είναι επανάσταση, επειδή οι άνθρωποι έχουν μεταμορφωθεί. Αυτό είναι το πρώτο και το βασικό βήμα προς κάθε διαμαρτυρία, η μεταμόρφωση του καθένα. Στην αρχή ήμαστε θυμωμένοι. Ο καπιταλισμός χαράμισε τέσσερις αιώνες εξαπλώνοντας τις αιτίες γι’ αυτή τη διαμαρτυρία, εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδήσουμε για να βρούμε δουλειά, για να αποκτήσουμε ένα σπίτι, για να μορφωθούμε, για να έχουμε περίθαλψη, για να κερδίσουμε πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας. Διαφθορά, προνόμια, πολιτικοί που πληρώνονται από ιδιωτικές εταιρίες για να χειραγωγούν την οικονομία, στόκος στα χέρια των εταιριών για να βουλώνουν τρύπες, για το λαό αντί για συμμετοχή καθήλωση στην τηλεόραση. Ο καπιταλισμός φύτεψε τους σπόρους της οργής των indignados. Όμως, ο στόχος μας δεν είναι η οργή. Δεν το κάνουμε αυτό για να μείνουμε οργισμένοι. Η οργή που εμείς αισθανόμαστε αναγνωρίστηκε πολύ καιρό πριν. Αλλά ποιοι είμαστε «εμείς»; Κανείς δεν ξέρει. Εμείς, όμως, ξέρουμε. Το ανακαλύψαμε στην Πουέρτα δελ Σολ στις 15 του Μάη, τότε ανακαλύψαμε ότι η οργή μας είναι πολύ πλατιά διαδεδομένη, είμαστε χιλιάδες άνθρωποι, μια εκρηκτική διαδικασία συλλογικής συνείδησης. Είχε εμφανιστεί ένα νέο πολιτικό υποκείμενο. Είμαστε οι πρώτοι που αλλάξαμε. Επειδή συνέβη η μεταμόρφωσή μας, αυτό που γίνεται είναι επανάσταση.
Διασώσαμε αυτή τη λέξη από την τηλεόραση και την πολιτισμική θεωρία. Ξαναδίνουμε το νόημά της στους ανθρώπους, στους απλούς λαϊκούς ανθρώπους των μαδριλένικων γειτονιών. Κάνοντας τις φωνές τους να ακούγονται στις συναντήσεις που έγιναν το περασμένο Σάββατο (28/5). Εκατοντάδες τοπικές συνελεύσεις έγιναν σε όλη την Ισπανία, με γυναίκες, άνδρες, μανάδες, παππούδες, φοιτητές, καθηγητές, εργάτες, μετανάστες, πραγματικούς ανθρώπους που ζουν μια πραγματική δημοκρατία που παίρνει σάρκα και οστά στον τόπο τους, για πρώτη φορά στη ζωή τους. Οργή σημαίνει χαρά. Και τώρα αυτή χαρά έρχεται μέσα από την οργάνωση. Η οργή και η χαρά παράγουν δύναμη. Η δύναμη και η οργάνωση είναι η αρχή της δομικής αλλαγής.
Ναι, κατασκηνώνουμε. Έχουμε κατασκηνώσει και αυτό θα κάνουμε συνεχώς. Η κατασκήνωση της Πουέρτα δελ Σολ δεν θα σβήσει, θα επεκταθεί καταιγιστικά, για να εδραιωθεί βαθιά στη σκέψη των ανθρώπων. Καμιά αστυνομία, ούτε κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να τη βγάλει από το νου του νέου πολιτικού υποκειμένου που βγήκε ορμητικά στο προσκήνιο φωνάζοντας «Democracia real ya». Καταργήστε το υπάρχον εκλογικό σύστημα, απαλλαγείτε από τα οικονομικά προνόμια που επιτρέπει η πολιτική τάξη στον εαυτό της, κάντε τις εταιρίες που είναι υπεύθυνες γιατην κρίση να πληρώσουν, σταματήστε τις μεταρρυθμίσεις που υπαγορεύει η διεθνής οικονομική εξουσία και επιτρέψτε να κυβερνήσει τον κόσμο η δική μας λογική και όχι η καπιταλιστική λογική. Διεκδικήστε, υποστηρίξτε και υπερασπιστείτε τα όλα αυτά μέσα από δημοκρατικές συσκέψεις, οριζόντια και ειρηνικά. Αυτό συμβαίνει τώρα και δεν είναι θαύμα. Είναι κάτι πιο ισχυρό, πολλοί πάρα πολλοί άνθρωποι βιώνουν τη χαρά να ανακαλύπτουν το πολιτικό νόημα της ζωής τους. Συζητήστε και αποφασίστε συλλογικά. Χθες, 29 του Μάη, είχαμε δύο γενικές συνελεύσεις. Τις συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών το πρωί και τη γενική συνέλευση τη νύχτα που κράτησαν πάνω από τέσσερις ώρες η καθεμιά. Η ανάγκη, το σχέδιο και το όνειρο της αναδόμησης της κατασκήνωσης στην Πουέρτα δελ Σολ, μιας κατασκήνωσης που αποτελεί σύμβολο και σημείο αναφοράς για τόσο πολλούς ανθρώπους. Συνδεθήκαμε ζωντανά με συναγωνιστές στην Αθήνα και στο Παρίσι. Καταδικάσαμε τις επιθέσεις εναντίον των Παριζιάνων.
Έχετε πάρει ποτέ μια απόφαση μαζί με χιλιάδες, σε μια δημόσια πλατεία; Έχετε βιώσει ποτέ την ενέργεια της συλλογικής βούλησης και ευθύνης; Είναι σκληρή δουλειά. Το να κάνεις το θυμό χαρά και τη χαρά συμφωνία για δράση. Πραγματικά, σκληρή δουλειά, αλλά η μόνη που μπορεί να μας δώσει ξανά την αξιοπρέπειά μας.
* Η Concha Mateos είναι διδάκτωρ Κοινωνικής Επικοινωνίας και διδάσκει σε ένα από τα δημόσια Πανεπιστήμια της Μαδρίτης (αναδημοσίευση από το Counterpunch, 1/6/2011).
