Μαζί με το ασφαλιστικό, το φθινόπωρο θα χτυπηθούν και οι εναπομείνασες εργατικές κατακτήσεις
Νέο κύκλο επιθέσεων «αναλαμβάνει» η μνημονιακή συγκυβέρνηση ενάντια σε ό,τι παραμένει όρθιο στον κόσμο της εργασίας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας ολοφάνερος στόχος: να μετατραπεί ολόκληρη η χώρα σε «ειδική οικονομική ζώνη», σε κρανίου τόπο ή «πιλότο» του νέου εργασιακού μεσαίωνα, σε μια Ευρώπη αδίστακτων τραπεζιτών, αχαλίνωτων και παμφάγων πολυεθνικών. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες, καθώς εισηγείται την κατεδάφιση των ελάχιστων εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν διασωθεί από τον ακραίο νεοφιλελεύθερο βομβαρδισμό της τελευταίας τετραετίας.
Το ΔΝΤ ζητάει την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης μέχρι το φθινόπωρο του 2014, την κατάργηση όλων των περιορισμών καθώς και της υποχρέωσης για έγκριση από θεσμικό όργανο των απολύσεων που υπερβαίνουν το όριο του 5% στις επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 150 άτομα, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό φυσικά θα σημάνει την κορύφωση της ανεργίας και της γενικευμένης φτωχοποίησης, θα δώσει τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά ταμεία, με ό,τι συνεπάγεται για την επιβίωση του λαού. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να αλλάζουν χέρια χωρίς τα «περιττά βάρη τους» και τις δεσμεύσεις, χωρίς άτυπες ή θεσπισμένες «δουλείες» και υποτυπώδη σεβασμό απέναντι στον -κάποτε- καθοριστικό συντελεστή παραγωγής, τον μακροχρόνια εργαζόμενο σε αυτές.
Με την αλλαγή των προϋποθέσεων με τις οποίες λαμβάνονται οι αποφάσεις για την κήρυξη απεργίας, να απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία των μελών ενός σωματείου και όχι η απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων σε μια γενική συνέλευση, είναι προφανές ότι περιορίζεται δραματικά η δυνατότητα των σωματείων να λαμβάνουν αποφάσεις για κλαδικές διεκδικήσεις και κοινή δράση. Πέφτουν, δηλαδή, οι τίτλοι τέλους για τον συνδικαλισμό όπως τον γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες – και με χαριστική βολή τον περιορισμό της προστασίας στην άσκηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων καθώς και της διευκόλυνσης του έργου των εκλεγμένων αντιπροσώπων με χρήση συνδικαλιστικών αδειών.
Επαναφορά της ανταπεργίας
Επιπλέον, με την επαναφορά της δυνατότητας «ανταπεργίας» των εργοδοτών με κλείσιμο των επιχειρήσεων (lock out), η οποία καταργήθηκε το 1982 μετά από αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος και ουσιαστικά αποτελεί ένα όπλο συνεχούς εκβιασμού προς τους εργαζόμενους σε περιπτώσεις αγωνιστικών κινητοποιήσεων και απεργιών οι εργαζόμενοι θα απολέσουν και την τελευταία δυνατότητα άμυνας απέναντι στις περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας και παρανομίας. Στην έκθεσή του, τέλος, το ΔΝΤ ζητά από την κυβέρνηση γρηγορότερα βήματα στην κατεύθυνση της κατάργησης των δικαιωμάτων λόγω προϋπηρεσίας, με προοπτική την οριστική κατάργηση των τριετιών μέχρι το 2017, γεγονός που προοιωνίζεται περαιτέρω μειώσεις, ακόμα και στον κατώτατο μισθό.
Για τη νέα αυτή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, καθώς και για τις νέες μειώσεις μισθών προειδοποιούν σε επίκαιρη ερώτησή τους 50 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Οι βουλευτές ζητούν από τον υπουργό Εργασίας, Γ. Βρούτση, να ξεκαθαρίσει εάν προτίθεται η κυβέρνηση να υλοποιήσει τους νέους σχεδιασμούς του ΔΝΤ και της τρόικας.
Σύγχρονοι μετανάστες – θύματα
«Αδιαφανή συμβόλαια με περίεργες ρήτρες» υπογράφουν οι άνεργοι νοσηλευτές από τη νότια Ευρώπη που αναζητούν μια θέση εργασίας στη Γερμανία. Το θέμα αναδεικνύει ρεπορτάζ στην ελληνική έκδοση της Deutsche Welle, όπου περιγράφεται η «κλοπή ανθρώπινου δυναμικού» που συμβαίνει στο νοσηλευτικό σύστημα της Γερμανίας, με τους σύγχρονους μετανάστες πτυχιούχους νοσηλευτές του Νότου να αμείβονται με χαμηλούς μισθούς, αλλά να μην μπορούν να βγουν από τα συμβόλαιά τους, αφού υπάρχουν ρήτρες 6.600 ως και 10.000 ευρώ. Δυστυχώς στη χώρα μας δύσκολα θα βρει ο αναγνώστης τέτοια ρεπορτάζ κι ας μετράμε χιλιάδες μετανάστες στη Γερμανία.
