Για μια βιώσιμη επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιάννη Μπανιά. Η επανεκκίνηση ενός πολιτικού χώρου που βρίσκεται για πολύ καιρό σε αδράνεια και περνάει σοβαρή κρίση, απαιτεί ορθή ανάγνωση των αιτιών που τον οδήγησαν σ’ αυτή την κατάσταση, σωστή εκτίμηση της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, απαιτεί έμπνευση, φαντασία, ειλικρίνεια, τόλμη, προωθητικά βήματα και τομές στην πολιτική, την οργανωτική και τη συνολική φυσιογνωμία του. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σήμερα μπροστά σε μια τέτοια πρόκληση.

Αποτελεί, τουλάχιστον, αυταπάτη η εντύπωση πως η υπέρβαση της κρίσης μπορεί να γίνει με βήματα προς τα πίσω, σε έναν πιο χαλαρό και ταυτόχρονα πιο συγκεντρωτικό ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ έναν ΣΥΡΙΖΑ κορυφής. Μια αυταπάτη όμως που βολεύει κάποιους. Αντίθετα, για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη και να μην οδηγηθούμε στα αδιέξοδα του παρελθόντος, πρέπει να βάλουμε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων σε ό,τι αφορά τα κύρια αίτια που οδήγησαν στη σημερινή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ:
• Ήταν η άρνηση της ηγεσίας του ΣΥΝ να υιοθετήσει πιο τολμηρές επιλογές και οριοθετήσεις σε κρίσιμα ζητήματα που έβαζαν οι εξελίξεις στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου. Ιδιαίτερα σε συγκρουσιακές καταστάσεις. Ήταν τα συχνά ήξεις-αφήξεις, οι παλινδρομήσεις και η ακύρωση στην πράξη τέτοιων τολμηρών επιλογών. Και όλα αυτά στο όνομα των εσωτερικών ισορροπιών στον ΣΥΝ. Εξαιτίας κυρίως αυτού του λόγου, ο ΣΥΡΙΖΑ έμενε συχνά πίσω από τα γεγονότα, έπασχε από μια καταστροφική για τη φερεγγυότητά του διγλωσσία στη δημόσια παρουσία του και στη Γραμματεία κυριαρχούσε το στοιχείο των συνεχών τριβών και αντιπαραθέσεων που την κατάντησε ένα εξαιρετικά γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό και αφερέγγυο όργανο.
• Ένας δεύτερος σοβαρός λόγος ήταν η συνεχής άρνηση να δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχει και να έχει ενεργό ρόλο στα κέντρα λήψης των αποφάσεων ο ανένταχτος κόσμος που προσέγγισε σε μεγάλους αριθμούς τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα στην περίοδο της μεγάλης ανόδου του. Παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις των Πανελλαδικών Σωμάτων του.
• Αρνητικά, επίσης, λειτούργησαν η ασθενής «κοινωνική γείωση» του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν του επέτρεψε να αναπτύξει μια αξιόλογη κοινωνική δυναμική και το σοβαρό έλλειμμα πλουραλισμού στη δημόσια εκπροσώπησή του, που ταύτιζε στη συνείδηση του κόσμου τον ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΝ.
• Τέλος, για να σταθώ μόνο στους βασικούς λόγους που οδήγησαν στην κρίση, αποσυνθετικά λειτούργησαν οι αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις αρχηγικού και εξουσιαστικού χαρακτήρα που σφράγισαν τη φυσιογνωμία και την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ τα δύο τελευταία χρόνια.
Με αποκορύφωμα την κάθοδο με δύο ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, κάτι που τραυμάτισε καίρια τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν πέτυχε ούτε τη συμπαράταξη και ενότητα των δικών του δυνάμεων.

Η δική μας πρόταση για μια βιώσιμη επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ θέτει σαφείς προϋποθέσεις:
α. Πολιτικό πλαίσιο με εμπλουτισμό και επικαιροποίηση της Ιδρυτικής του Διακήρυξης, των αποφάσεων των Πανελλαδικών του Σωμάτων και ιδιαίτερα της απόφασης της Γραμματείας στις 15/3/2010.
β. ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Μέλη με πλήρη δικαιώματα. Με λόγο και ρόλο. Με ουσιαστική συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
γ. ΣΥΡΙΖΑ παντού. Σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο.
δ. Μοντέλο συγκρότησης και λειτουργίας που θα υπηρετεί τον πρωτότυπο και σύνθετο χαρακτήρα του ενωτικού εγχειρήματος: ΣΥΡΙΖΑ των μελών και των συνιστωσών.
ε. Πλουραλισμός στη δημόσια εκπροσώπηση, έκφραση και παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα. Και κυρίως στο Κοινοβούλιο και τα ΜΜΕ.
στ. Αποφάσεις με ενισχυμένες πλειοψηφίες, εκεί όπου δεν επιτυγχάνεται ομοφωνία.
ζ. Συνδιάσκεψη επανεκκίνησης την άνοιξη:
• Με εκλεγμένους αντιπροσώπους.
• Με γνωστή ημερήσια διάταξη.
• Με εισηγητικά κείμενα.
• Που θα πάρει αποφάσεις για όλα τα ζητήματα.
Αυτά τα στοιχεία είναι απαραίτητα για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα διακριτό ρεύμα στο χώρο της Αριστεράς.
Μια ριζοσπαστική, κινηματική, κοινωνικά μαχόμενη δύναμη. Μια δύναμη αντίστασης, αμφισβήτησης και ανατροπής.
Χωρίς αυτά τα στοιχεία πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποβαθμιστεί σ’ ένα χαλαρό πολιτικό-εκλογικό συμμαχικό σχήμα και η επανεκκίνησή του θα είναι θνησιγενής.